|
|  |
Bericht uit New Orleans van ex-Black Panther
De Vrije - 03.09.2005 13:12
Onder de titel 'Dit is crimineel!' bericht ex-Black Panther Malik Rahim uit New Orleans. Hij leeft in de wijk Algiers, de enige wijk die niet is ondergelopen in New Orleans. Ze hebben geen elektriciteit maar wel schoon water. De wijk is in staat 40.000 mensen onderdak te bieden, maar het wordt hen niet toegestaan te helpen. Opzettelijk wordt hiermee de dood van zwarte en arme mensen bevorderd. Genocide menen sommigen.
Rahim heeft tientallen jaren huurders in de sociale woningbouw georganiseerd. Recentelijk was hij kandidaat voor de gemeenteraad namens de Groene Partij.
New Orleans, Sept. 1, 2005 – Het is crimineel. Van wat ik hoor zijn de mensen in New Orleans niets dan plunderaars. We krijgen te horen dat we meer ‘burenhulp’ moeten verlenen. Maar niemand sprak over burenhulp tot het moment dat de mensen die het zich konden veroorloven, waren vertrokken.
Als je geen geld hebt in Amerika dan ben je op jezelf aangewezen. Er werd aan mensen verteld naar de Superdome te gaan, maar ze daar hebben geen voedsel en water. En voordat ze naar binnen konden, moesten mensen 4 tot 5 uur in een rij staan omdat iedereen één voor één bij de ingang gefouilleerd werd.
Ik kan de chaos begrijpen die ontstond na de tsunami omdat er vooraf geen waarschuwing werd gegeven, maar hier was sprake van een overvloed aan waarschuwingen. In de die dagen voordat de orkaan toesloeg, wisten we dat het zou komen en iedereen had geëvacueerd kunnen worden.
We hebben hier Amtrak dat iedereen uit de stad had kunnen vervoeren. Er waren genoeg schoolbussen die gemakkelijk 20.000 mensen hadden kunnen evacueren, maar ze hebben de bussen ten prooi aan het water laten vallen. Mijn zoon zag 40 bussen onderwater verdwijnen. Ze wilden ze niet vervoeren, bang dat ze gestolen zouden worden.
Mensen die het zich konden veroorloven te vertrekken waren zo bang dat hun spullen zouden worden gestolen dat alles onder het water is komen te staan. Ze konden een gezin hun tweede auto te leen hebben kunnen geven, maar in plaats daarvan hebben ze deze achtergelaten om te worden vernietigd.
Er zijn hier vlakbij bendes blanke burgerwachten aan het rondrijden in pickup trucks, allemaal gewapend. Iedere zwarte jongere die ze zien en waarvan ze het idee hebben dat deze niet tot hun buurt behoort, wordt beschoten. Ik zeg tegen ze, “Stop! Jullie zijn rellen aan het bewerkstelligen.”
Als je alle arme mensen ziet die geen plek hebben om naar toe te gaan, zich alleen voelen, hulpeloos en boos, dan zeg ik dat is de consequentie van HOPE VI. New Orleans nam al het HUD-geld waar het de hand op kon leggen om de sociale woningbouw af te breken en families en buren die voor generaties op elkaar konden vertrouwen uit elkaar te halen en te laten opkrassen..
De meeste mensen die dit nu moeten doorstaan, hadden reeds de band verloren met de enige gemeenschap die ze ooit hebben gekend. Hun buurten zijn plat gegooid en ze werden over de stad verspreid. Ze hadden reeds hun echte huizen verloren, de enige plaats waar ze iedereen kenden en nu zijn de plaatsen waar ze verbleven vernietigd.
Maar niemand maalt er om. Het zijn slechts gevaarlijke plunderaars.
Het orkaan sloeg toe aan het einde van de maand op het moment dat arme mensen het meest kwetsbaar zijn. Voedselbonnen zorgen slechts voor drie weken van de maand voor voldoende eten en aan het einde van de maand zit iedereen er doorheen. Nu hebben ze geen enkele manier om aan voedselbonnen of geld te komen, zodat ze om te kunnen overleven moeten nemen wat er te pakken valt.
Veel mensen worden ziek en zeer zwak. Van het vergiftigde water waar ze door lopen, worden kleine schrammen grote wonden.
Mensen van wie de huizen en families niet vernietigd waren, gingen meteen de stad in met boten om de overlevenden er uit te halen, maar de wetsdienaren vertelden hen dat ze niet nodig waren. Ze zijn bereid en in staat om duizenden te redden, maar het wordt ze niet toegestaan.
Iedere dag zijn er ontelbare vrijwilligers die hun hulp aanbieden, maar ze worden terug gestuurd. Desondanks wordt vrijwel al het reddingswerk door deze vrijwilligers verricht.
Mijn zoon en zijn gezin (zijn vrouw en kinderen in de leeftijd van 1, 5 en 8 jaar) werden hun huis uitgedreven toen de rivierdijk doorbrak. Ze moesten zwemmen tot ze een verlaten gebouw vonden met twee kamer die boven de waterspiegel lagen.
In deze twee ruimtes bevonden zich gedurende anderhalve dag 21 mensen. Een man in een boot die simpelweg zei “Ik ga jullie hoe dan ook helpen” redde deze groep en bracht ze naar Highway I-10 waar hij ze uitzette.
Zo zaten ze drie uur op de snelweg omdat iemand ze had verteld dat ze gered zouden worden en overgebracht naar de Superdome. Uiteindelijk begonnen ze maar te lopen, een tocht van ruim 10 kilometer.
Nadat ze bij de Superdome aankwamen, werd mijn zoon niet toegelaten, ik weet niet waarom, dus wilden zijn vrouw en kinderen ook niet naar binnen. Ze bleven lopen en hadden het geluk een man tegen te komen die ze kenden. Hij gaf hen zijn eigen truck.
Toen ze bij mij aankwamen hadden ze geen benzine meer. Ik heb een gat in mijn benzinetank moeten maken om ze van brandstof te voorzien. Nu zit ik vast en beweeg me per fiets voort.
Mensen van Placquemine Parish werden gered door een veerboot en werden op een vlakbij gelegen werf afgezet. De hele dag zaten ze op de werf in de hete zon, zonder water en voedsel. Velen waren verdwaasd. Ze zijn alles kwijt.
Ze daar omringd door gewapende bewakers. We vroegen aan de bewakers of we water en voedsel mochten brengen. Mijn moeder en alle andere dames van de kerk kookten voor ze en we hebben genoeg schoon water.
Maar de bewakers zeiden, “Nee. Als je niet genoeg water en voedsel hebt voor iedereen dan mag je niks geven.” Uiteindelijk werden deze mensen opgehaald door schoolbussen uit andere wijken.
Jullie kennen Robert King Wilkerson (de enige van de Angola 3 politieke gevangenen die vrijgelaten is). Hij is terug in New Orleans en hard aan het werk, aan het organiseren, mensen aan het helpen. Nu weet iedereen wie hij is. Zijn huis is vernietigd. Hem kennende zal hij wel levens aan het redden zijn, maar ik maak me zorgen.
De mensen die zouden kunnen helpen, zijn per schip vertrokken. Mensen die wilden blijven en over de vaardigheden beschikken om levens te redden en de boel weer op te bouwen, worden gedwongen naar Houston te gaan.
Het is nu een militair gebied hier in New Orleans, maar drie dagen gelden was er niemand gemobiliseerd. Je zou denken dat dit hier een derde Wereldland zou zijn.
Ik ben in de wijk Algiers van New Orleans, het enige deel dat niet is overstroomd. Het water is hier schoon. Onze parken en scholen zouden makkelijk 40.000 mensen kunnen herbergen, maar ze gebruiken ze in het geheel niet.
Dit is crimineel. Deze mensen gaan alleen dood door een gebrek aan organisatie.
Aan alles is gebrek, maar we zijn nog steeds te ongeorganiseerd. Ik vraag aan mensen om er op uit te gaan en donaties en andere spullen te verzamelen, maar wachten nog een paar dagen tot we een manier hebben gevonden om goed te kunnen werken.
Ik daag mijn partij, de Groene Partij, uit om hier naar toe te komen om te helpen zodra de zaken wat beter zijn georganiseerd. De Republikeinen en de Democraten hebben helemaal niets gedaan om dit te voorkomen of om iets te organiseren en schijnen er niets om te geven dat iedereen doodgaat.
Mailik Rahim
Bron: Indymdia New Orleans
 http://www.devrije.nl/archives/00000606.htm
 E-Mail: arend@devrije.nl  Website: http://www.devrije.nl
|
| Read more about: wereldcrisis | | supplements | | | Links | Jan Sluis - 04.09.2005 19:54
Er komt weinig of geen nieuws vanuit het rampgebied zelf. In New Orleans
is een ict-bedrijfje genaamd Directnic die met een noodaggregaat elke dag verslag doet; www.livejournal.com Een webcam is ook aanwezig.
Verder een lokale krant met vooral beschrijvingen van slachtoffers: www.nola.com
Ook hier laat de politie weer haar beste kant zien: mensen die de politie en de nationale garde benaderen worden onder schot gehouden. Mensen die op eigen houtje de stad wilden ontvluchten werden gewoon teruggestuurd.
Na zes dagen is er eindelijk voldoende voedsel en water gedumpt, maar wat als de internationale media er onvoldoende aandacht aan hadden geschonken.
Zou er dan ook hulp geboden zijn ? Er zijn berichten dat er meer dan 10.000 mensen zijn omgekomen. Dat had allemaal voorkomen kunnen worden als er de laatste decennia niet flink(50%) was bezuinigd op de dijken en dammen en het moerasgebied en de waarschuwingen van het rampenbestrijdingsfonds en milieudienst serieus waren genomen.
| |
| supplements | |
