|
|  |
Interview Iraanse homo-activist
HolebiBelangenIslam - 03.08.2005 13:36
Intervieuw over de afgelopen week.De in Iraan opgehangen jongens.
Word vervolgd weet je het niet meer kijk dan op ons weblog.
Tevens de online petitie voor Jamal die met uitzetten word bedreigt.
Teken hem nu!!!.
Voordat het net als Wessam te laat is.En zonder (pardon) de dood in word gejaagd.
GayRussia.ru: Hebben jullie meer informatie over wat er is gebeurd op 19 juli, behalve datgene dat is gepubliceerd in de internationale media?
MAHA: Helaas niet. De autoriteiten geven zo weinig mogelijk informatie over onderwerpen die misschien een internationale reactie kunnen geven. En zoals je weet, is er al een wereldwijde reactie en protest tegen de executie van de twee jongens.
We weten dat de twee jongens (Mohammad Askarie en Ayad Marhuni) deel uitmaakten van een Arabisch- Iranese minderheid die in de provincie Khuzestan leven, een provincie die grenst aan Irak. Gedurende de acht jaar oorlog tussen Iran en Irak werden de Arabieren gedwongen om hun huizen te verlaten. Sommigen van hen zijn naar Mashhad in het Noord-Oosten van Iran gegaan. Deze twee jongens kwamen van een van de gevluchte families.
We weten ook dat de autoriteiten tegenstrijdige berichten publiceren. In sommige berichten wordt ontkend dat de twee jongens zijn aangeklaagd omdat ze homo waren, maar wordt de nadruk gelegd op de misdaad die ze zouden hebben gepleegd (ze zouden een dertienjarige jongen hebben verkracht). De advocaat van de twee jongens meldt dat de jongens niet wisten dat een seksuele relatie met iemand van dezelfde sekse, de doodstraf tot gevolg kon hebben. Het lijkt erop dat de jongens zijn geëxecuteerd omdat ze gemeenschap hebben gehad met iemand van dezelfde sekse.
Het grote probleem in Iran is dat er geen centrale overheid is en dat de ene lokale overheid een heel andere beslissing kan nemen dan de overheid in een ander deel van het land.
G.R.: Hebben de nationale media in Iran verslag gedaan van de executie?
MAHA: Ja, er is verslag van gedaan en er is zelfs wat gemeld over de internationale reactie, maar de media worden wel zwaar gecontroleerd door het regime.
Toch is er binnen Iran een een groot aantal organisaties die protesteren tegen de executie. Dit zijn organisaties die zich bezig houden met kinderrechten, mensenrechten en vrouwenrechten, maar ook Shirin Ebadadi (winnares van de Nobel-vredesprijs). Het probleem is dat het in Iran onmogelijk is om openlijk te praten over homorechten. Degenen die protesteerden, hebben voornamelijk geprotesteerd tegen de executie van kinderen (een van de jongens was duidelijk onder de achttien). Een ander probleem is de tegenstrijdige berichten van de autoriteiten, zodat niemand de verkrachter van een dertienjarige jongen wil verdedigen, zoals de autoriteiten nu claimen.
G.R.: Hoe is de situatie voor homo’s in Iran?
MAHA: De situatie is wel veranderd in de afgelopen 26 jaar. Het regime vervolgt homo’s niet meer systematisch, er zijn nog wat homo-websites, er zijn wat parken en bioscopen waarvan iedereen weet dat het homo-ontmoetingsplaatsen zijn. Ook is het legaal voor transseksuelen om een sekseverandering te ondergaan. Er zijn ook enkele media die soms wat schrijven over deze onderwerpen. Maar de islamitische wetgeving geldt nog steeds en die schrijft voor dat homo’s worden bestraft met de dood. Deze wet wordt alleen niet meer altijd door het regime.
Je kan je misschien nog wel herinneren hoe het vroeger in de Sovjet-Unie was. Er was weinig informatie en zowel familie als de gemeenschap konden het niet accepteren. De regering verbood homo’s om zichzelf te organiseren en om informatie te verschaffen. De situatie is ongeveer gelijk in Iran. Maar dankzij het internet en contact met de internationale gemeenschap is het mogelijk om die informatie te verspreiden. Hierdoor kan de samenleving veranderen en de steun voor homorechten groeien, maar we hebben nog een lange weg te gaan.
Tijdens de laatste verkiezingen was er een kandidaat die ‘RESPECT VOOR ANDERE LIFESTYLES’ in zijn programma heeft gezet. En dat was nieuw. We weten niet zeker of hij met ‘andere’ ook homo bedoelde, maar we weten dat zijn partij niet antihomo is. Ook is er een beroemde politicus, Akbar Ganji, die ook openlijk over respect voor andere lifestyles praat. Tel daarbij op dat de homorechtenbeweging nog maar aan het begin van zijn reis staat, maar de beweging is jong en klaar om te vechten. Er is ook een aantal politieke groepen in de oppositie die in hun programma’s uitdrukkelijk voor de homorechten zijn.
Alles bij elkaar kunnen we best optimistisch zijn over de toekomst. De situatie kan niet zo blijven, terwijl er van alle kanten gevraagd wordt om veranderingen en hervormingen.
G.R.: Hoe gaan Iraanse homo’s om met het feit dat ze in hun eigen land de doodstraf kunnen krijgen terwijl in andere landen homohuwelijken legaal zijn?
MAHA: Het leven is niet makkelijk. Angst, onzekerheid en onderdrukking horen erbij. Het grootste probleem is dat holebi’s geen toegang hebben tot informatie over hun seksuele verlangens. Ze kunnen simpelweg geen verklaring vinden. Ze weten niet waarom ze zich voelen zoals ze zich voelen, ze weten niet hoe het heet. Maar zodra ze die kennis wel hebben, wordt alles veel makkelijker. Niet alle Iraniërs hebben toegang tot internet, er zijn geen homobars of discotheken, dus het is erg moeilijk om een holebi-netwerk te creëren. Denk dan bijvoorbeeld aan dat het e-zine MAHA acht maanden geleden voor het eerst is gepubliceerd, maar dat veel holebi’s het nieuws nog niet hebben gekregen.
Veel holebi’s ontkennen hun eigen seksualiteit en ze trouwen om hun homoseksuele gevoelens te onderdrukken en verbergen ze in de hoop dat ze worden genezen.
G.R. : Wat kunnen we vanuit het buitenland doen om jullie te helpen?
MAHA: Jullie hebben al veel voor ons gedaan en daar zijn we erg dankbaar voor. Het gevecht is pas net begonnen en er komen zeker nog veel obstakels. De autoriteiten zullen niet een-twee-drie toegeven en zelfs hard tegenwerken. We hebben de internationale steun dus zeker nodig. Hou het alsjeblieft in de gaten en eis een beter leven en respect voor de holebi’s in Iran. Jullie support geeft ons vertrouwen en energie. Helaas is het zo dat jullie niet altijd wat van ons zullen horen, maar heb vertrouwen dat alles bij ons aankomt en dat we het een warm welkom heten. Het blijft moeilijk om hier te werken en contact te houden met onze vrienden in het buitenland. We willen ook graag de mogelijkheid aangrijpen om iedereen die ons steunt te bedanken.
G.R.: Dankjewel voor jullie antwoorden in deze moeilijke tijden. We zijn er om jullie te steunen en schroom niet om hulp te vragen.
 Website: http://holebibelengenislam.web-log.nl
|
| Read more about: anti-fascisme / racisme europa media vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | | Nyet koppie-rets??? | Chalkie van der Sidewalk - 04.08.2005 02:34
It would be so nice if U sent our Russian KomRadz a sample of your translated work. These guys`would really appreciate such a gesture, grrrrrrls!
Website: http:// http://www.gayrussia.ru/
| |
| supplements | |
