|
|  |
Aktie voor de familie *** 28-5-2012 naam om privacy-redenen verwijderd ***
Frank Rochette/Wietse Potijk - 15.07.2005 02:09
Platform Keer Het Tij Limburg en Dhr. Wietse Potijk roepen op tot aktie voor de Familie *** die dreigen te worden teruggestuurd naar Soedan waar de oudste dochter besneden zal worden.
Het Platform Keer Het Tij Limburg (bestaande uit Keer Het Tij Parkstad, Maastricht en Westelijke Mijnstreek) vraag jullie hulp.
Ons friese internet kontakt Dhr. Wietse Potijk stuurde mijn een artikel uit de Leeuwarden Courant van 2 juli 2005 (zie onder) en vraagt HULP voor een familie uit Soedan.
Wietse Potijk is comitie lid Van Harte Pardon Noordelijke Provincies, is zeer betrokken bij o.a. vluchtelingen en help en steunt deze o.a in de provincie Friesland.
Mensen het is van het allergrootste belang dat deze familie in Nederland blijft want de oudste dochter R. moet bij terugkomst een verschrikking ondergaan die vrouwenbesnijdenis heet.
Ook al keuren de ouders een besnijdenis af dan gebeurt het bij terugkomst toch onder dwang van de familie.
R's moeder is besneden en heeft ook na 2 hersteloperaties nog steeds allerlei klachten zoals urineweginfecties.
Ook R's tante (zus van de moeder) werd besneden en is aan de gevolgen doodgebloed.
Wij willen er alles aan doen om de familie *** in Nederland te laten blijven en wij roepen u op om:
- Deze mail massaal door te sturen naar zoveel mogelijk mensen en organisaties die u kent en
die kunnen helpen;
- In de bijlage staat een voorbeeld-tekst voor een email wij vragen u deze te sturen naar bijv:
politici en ex-politici, uw bisschop, uw politieke partij enz. Enkele suggestie's:
 T.Huizinga@tweedekamer.nl
B.Dittrich@tweedekamer.nl
a.hirsiali@tweedekamer.nl
A.Rouvoet@tweedekamer.nl
F.Halsema@tweedekamer.nl
M.Vos@tweedekamer.nl
K.dVries@tweedekamer.nl
J.dWit@tweedekamer.nl
info@hilbrand-nawijn.nl
amnesty@amnesty.nl
info@vluchtelingenwerk.nl
- In de bijlage staat ook een voorbeeld van een brief aan koningin Beatrix deze kunt u sturen aan:
Koningin Beatrix
Paleis Noordeinde
Postbus 30412
2500 GK Den Haag
Alle informatie en vragen over de familie *** kunt u richten aan:
Wietse Potijk
dpvn23nederland@hotmail.com
Voor alle vragen, opmerkingen en aanvullingen over deze oproep kunt u richten aan:
keerhettijparkstad@home.nl
Namens het Platform Keer Het Tij Limburg en
Namens Wietse Potijk
Frank Rochette
Lid Werkgroep Keer Het Tij Parkstad
(www.keerhettijparkstad.nl)
Uit: De Leeuwarder Courant van zaterdag 2 juli 2005
Boze wolk boven barak 507
De Soedanese R *** is bang. Ze is achttien en moet binnenkort met
haar ouders en broertjes terug naar Soedan. Daar wacht haar de
vrouwenbesnijdenis. R loopt met haar angsten al drie jaar bij een
psychiater van GGZ Friesland. Vorige week durfde ze voor het eerst op
school te vertellen wat er aan schort.
Het busje met de geblindeerde ramen staat dreigend bij de ingang van het
Drachtster asielzoekerscentrum. Het wacht op een Soedanees die met zijn
koffertje naar het vertrekcentrum in Zevenaar moet. Maar de man komt niet,
weet iedereen. Hij is ondergedoken in een Leeuwarder kerk.
Het is een wondere stille wereld in het azc. Bijna dagelijks vertrekken er
mensen met onbekende bestemming. De uitzettingen naar vertrekcentra gaan
vanwege de naderende vakantie in snel tempo door, weet vader S
*** . Dan zijn er geen schoolklassen die hun medeleerlingen missen en
massaal in actie kunnen komen.
De *** 's wacht hetzelfde lot. Samen met zijn vrouw A en de kinderen
R (18), M (16), Ab (14) en Al (8) heeft Salaah gehoord
binnen 28 dagen te worden uitgezet. Het gezin is de wanhoop nabij. De
vreselijke vrouwenbesnijdenis in hun land Soedan hangt als een boze wolk
boven barak nummer 507.
In de koelkast liggen verschillende doosjes pillen. Ze zijn voor dochter
R, een goedlachse havo-scholiere van het Drachtster Lyceum. R is
bang. Doodsbang.
Schrikbeeld
Haar moeder is haar grote schrikbeeld. Zij werd op jonge leeftijd besneden
en heeft daar nog altijd last van. Bijna maandelijks krijgt ze een infectie
aan de urinewegen. Moeder A overleefde ternauwernood de geboorte van
haar oudste dochter. Die moest uiteindelijk via de buik geboren worden.
Het deed vader S de ogen openen. Dit wilde hij zijn dochter nooit
laten gebeuren. Ruim zes jaar geleden, voordat R twaalf werd, vluchtte
het gezin weg uit Soedan. Weg van de vrouwenbesnijdenis die voor de dochter
dreigde.
In het land wordt 99 procent van de meisjes besneden. Is het niet onder
toeziend oog van de ouders, dan wel op een onverwachts moment en gedwongen
door de naaste familie. Vader S toont vreselijke knipsels met foto's
die laten zien hoe bloederig het eraan toe gaat.
Voor R was het leven in barak 507 eerst betrekkelijk veilig. De stoppen
sloegen door in 2002. Ze kon ineens drie etmalen lang niet slapen. ,,Ik had
het gevoel dat iemand mij wilde vermoorden.'' De school bracht haar terug
naar huis en legde contact met de jeugdzorg van de GGZ.
Ze verbleef korte tijd in De Swing in Leeuwarden waar ze tot rust moest
komen. Sindsdien slikt ze medicijnen, dagelijks drie soorten. Ze is
manisch, weet ze. De pillen moeten haar ,,rustig houden''.
Foutje openbaar ministerie
Dat werkt niet altijd. Ze vertelt hoe er een keer een arrestatieteam in de
barak verscheen, dat haar ophaalde voor het scooter rijden zonder helm. Het
was een foutje. Justitie verwarde haar met een Soedanees met dezelfde
geboortedatum. Maar het akkefietje verknalde wél haar eindexamen vmbo.
Vader S wappert met de excuusbrief van het openbaar ministerie. Het is
een kleine pleister op een grote wond.
Uiteindelijk slaagde R toch. Nu volgt ze 4 havo. Broertje M van
zestien is ook havo-scholier. De ouders zijn trots en stellen de opleiding
boven alles. Maar leren wil niet als het een chaos is in je hoofd, weet
R. ,,Als ik mijn huiswerk maak, weet ik alles. Maar bij een toets ben
ik alles weer kwijt.''
Een zus van moeder A overleed in Soedan na haar besnijdenis. Een ander
meisje uit de familie ook. Het probleem is dat de Nederlandse regering
schermt met rapporten van de regering uit het Afrikaanse land. Daarin
zeggen de bestuurders de vrouwenbesnijdenis af te keuren.
Maar de *** 's weten maar al te goed dat 99 procent van de meisjes de
martelgang nog steeds ondergaat. En wie het mes niet hanteert, krijgt nooit
een man. ,,Bewijs maar eens dat het nog gebeurt'', zegt vader *** .
,,Dat is moeilijk. Dat kan niemand.''
De advocaat van de familie probeerde van alles, maar kreeg telkens nee te
horen. Het gezin moet terug. Verdonk is onverbiddelijk. Binnen 28 dagen
rijdt het geblindeerde busje voor, op weg naar het vertrekcentrum in
Zevenaar.
Vader wil de reis lijdzaam ondergaan. Hij is een man die de procedures
netjes wil volgen. Hij zal niet onderduiken. Vader S stapt waardig in
het busje. Fel: ,,Maar nooit in het vliegtuig naar Soedan.'' Dan liever
Duitsland. R is goed in Duits op school.
Hele dag huilen
Bij R gaat het leven met ups en downs. Soms moet ze de hele dag huilen.
Kan ze drie dagen lang niet eten. Zelfs de jonge Al van acht, die zijn
vaderland nooit echt heeft gekend, krijgt al problemen. Moeder wijst naar
zijn bedje dat wegens ruimtegebrek in de woonkamer staat. De jongste droomt
hardop. ,,In het Nederlands.'' Het is de onzekerheid. Die duurt te lang.
Praten over de angsten is niet eenvoudig. Toen moeder A in Drachten bij
de dokter belandde met vage buikklachten vertelde ze eerst niet dat ze was
besneden. Uiteindelijk kwam de dokter er achter hoe erg ze eraan toe was.
Ze is inmiddels geopereerd in het Drachtster ziekenhuis en staat onder
controle van de gyneacoloog.
R volgt op het Lyceum de richting exacte vakken. Daar zit ze tussen
allemaal jongens. Nooit durfde ze te vertellen over haar angsten. Pas
vorige week, toen ze in de pauze op een zonnig stoepje zaten, gooide ze het
verhaal eruit.
Dat luchtte op. Iedereen vond het vreselijk en bood spontaan
onderduikadressen aan. Eerder al was er een handtekeningactie voor de
*** 's geweest, net als in verpleegtehuis Bertilla, waar moeder werkte.
Het hielp allemaal niets.
Alle leerlingen roepen dat ze niet weg moet gaan, zegt R. Maar dat
lijkt vader geen goed idee. ,,Hoe moet dat dan met school?'' De Informatie
Beheer Groep stuurde net een brief waarin staat dat R's schoolgeld voor
het volgende seizoen is veiliggesteld. Dat stelt hem gerust.
Moeder A zit aan de pillen tegen hoge bloeddruk. De ogen staan
vermoeid. Ze is altijd sterk geweest voor haar kinderen, zegt ze. Maar nu
knapt er iets. Ze wijst naar de zes bedden, naar de tweedehands computer.
,,Waar moeten we heen? Wij zijn mensen. Geen spelletjes.''
SASKIA VAN WESTHREENEN
Achtergrond stuk:
Zesduizend besnijdenissen
Wereldwijd zijn naar schatting 130 miljoen vrouwen en meisjes slachtoffer
van vrouwenbesnijdenis. Per dag gaan er zesduizend meisjes onder het mes.
De traditie komt voor in 28 Afrikaanse landen. In Egypte, Soedan, Eritrea,
Ethiopië, Djibouti, Mali, Guinee en Sierra Leone is driekwart van de
vrouwen en meisjes besneden.
In verreweg de meeste gevallen worden de clitoris weggehaald, de binnenste
schaamlippen weggesneden en de buitenste aan elkaar genaaid. Er blijft een
minimale opening over voor urine en menstruatiebloed. Na de eerste -
pijnlijke - bevalling van het oudste kind worden de gescheurde schaamlippen
weer aan elkaar genaaid.
Het uitvoeren van vrouwenbesnijdenis is in Nederland verboden. In een
speciale Vreemdelingencirculaire, gepubliceerd in de Staatscourant van
november 2003, wordt over het verschijnsel bericht. Meisjes die 'een reëel
risico' lopen op genitale verminking in het land van herkomst, kunnen in
aanmerking komen voor een asielvergunning. Hetzelfde geldt voor de ouders
en andere kinderen uit het gezin.
Het risico aantonen is al lastig. Want hoe toon je dat aan? De regel uit de
circulaire die de meeste onduidelijkheid oplevert is die over de
autoriteiten van het land. Als zij geen bescherming ,,kunnen of willen
bieden'' aan mensen die zich verzetten tegen de besnijdenis, dan gloort in
Nederland de asielvergunning.
In het geval van de *** 's ligt er een brief van de Soedanese regering.
Daar schermt de IND, de Immigratie- en Naturalisatie Dienst, mee. Hoezeer
de *** 's, en vele andere Soedanezen, ook de goede wil van Soedan
betwijfelen.
De praktijk is weerbarstiger dan die ene officiële brief. Maar het recht
van het gezin op een verblijf in Nederland vervalt. Ze moeten terug. Ze
behoren, zoals dat heet, tot de categorie 'wier uitzetting niet achterwege
blijft'.
|
| Read more about: vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | | s' lands wijs, 's lands eer? | Ali Hearsay - 15.07.2005 12:00
In de tijd dat de PvdA het monopolie op "politieke correctheid" had, konden Somalische meisjes desgewenst op ziekenfonds-kosten worden besneden. Dankzij moedige, strijdbare vrouwen als Ayaan Hirsi Ali is men teruggekomen op deze barbaarse praktijken.
Leesch en huiver!
 Website: http://www.pharos.nl/Publ/Pp-publ2C.html
| | Voorbeelden voor actie familie *** | Frank/Wietse - 15.07.2005 12:57
Hallo iedereen,
Hierbij de 2 ontbrekende bijlagen:
OPROEP:
Geachte ........ (vul hier de naam in van de persoon aan wie u de mail schrijft)
Via een email werd mijn aandacht gevestigd op het verhaal van de familie *** zoals dit verscheen in de Leeuwarden Courant van 2 juli 2005.
Deze familie moet van Minister Verdonk naar Soedan worden uitgezet terwijl ook bij haar bekend is dat de oudste dochter daar een verschrikkelijke nachtmerrie moet ondergaan die VROUWENBESNIJDENIS heet en waarbij een groot deel van de uitwendige geslachtsdelen van de vrouw ONVERDOOFD en op een barbaarse manier worden weggesneden.
Een modern en beschaafd westers land als Nederland kan en mag op geen enkele manier meewerken aan dit soort barbaarse en verminkende activiteiten.
Daarom wil ik u oproepen:
HELP DE FAMILIE AL-FAKI en GEEF HUN EEN VERBLIJFSVERGUNNING !!!!
Voor het te laat is.
Hopend op uw positieve antwoord,
Met vriendelijke groeten,
............................ (uw naam)
............................ (uw adres)
............................ (uw postcode en woonplaats)
............... (plaats), ......................(datum)
Hare Majesteit Koningin Beatrix,
Majesteit ik wend mij tot u, ons staatshoofd, in verband met een schrijnende situatie van een van mijn medeburgers.
Via een email werd mijn aandacht gevestigd op het verhaal van de familie *** zoals dit verscheen in de Leeuwarden Courant van 2 juli 2005.
Deze familie moet van Minister Verdonk naar Soedan worden uitgezet terwijl ook bij haar bekend is dat de oudste dochter, R, daar een verschrikkelijke nachtmerrie moet ondergaan die VROUWENBESNIJDENIS heet en die onverdoofd wordt uitgevoerd.
Een modern en beschaafd westers land als Nederland kan en mag op geen enkele manier meewerken aan dit soort barbaarse en verminkende activiteiten.
Daarom wil ik u vragen of u al uw grondwettelijke bevoegdheden en invloed wilt aanwenden zodat de familie *** in Nederland kan blijven en hun dochter R een nachtmerrie wordt bespaart.
Met vriendelijke groeten,
........................ (vul Hier uw naam in)
........................ (vul Hier uw naam in)
| |
| supplements | |
