| |
Aachen 4 solidariteit in Amsterdam Vrijheid voor allen! - 04.05.2005 15:04
Vanmorgen hebben een groep van internationale anarchisten een solidariteitsactie gehouden bij het Duitse consulaat in Amsterdam. Zij deden dit uit protest tegen de zware onmenselijke omstandigheden waaraan de anarchisten die momenteel in Aachen terecht staan worden blootgesteld. Deze actie is onderdeel van een internationale dag van solidariteit met de vier. Een aantal mensen ging geketend het consulaat binnen om een brief te laten faxen naar het Landgericht (rechtbank) in Aachen. In deze brief eisen de activisten een waardige behandeling van de gevangenen. Nadat iedereen het consulaat was binnengedrongen werd met een megafoon verzocht de consul te spreken. Buiten stonden andere activisten met een spandoek waarop stond geschreven: Stop isolatie en folter, Vrijheid voor allen! De consul stond open voor een gesprek met de activisten en verzekerde hen de meegebrachte brief te faxen. De mensen binnen weigerden weg te gaan voordat zij een bewijs hadden dat het bericht ook werkelijk verstuurd was. Na een tijdje kregen zij een kopie van het faxbericht waarop de groep vertrok. Gabriel Pombo da Silva, Jose Luis Fernandez Delgado en Bart de Geeter werden eind juni gearresteerd in Aachen, Duitsland na een ontsnappingspoging aan een schijnbaar willekeurige politiecontrole aan de grens. Tijdens de vlucht is er een schietpartij met agenten, een gijzeling en wilde achtervolging die tot een einde kwam wanneer het drietal zich verschanst had in een garage. Een vierde persoon, Bego?a Pombo da Silva, werd al meteen gearresteerd bij de controle zelf aan een benzinestation. (zie ook www.escapeintorebellion.info) Bego?a heeft enkele maanden in detentie doorgebracht voordat ze vrijgelaten werd. Tijdens de tweede dag van het proces is reeds gebleken dat zij totaal geen rol heeft gespeeld bij de incidenten. Op videobeelden was namelijk te zien hoe zij geen enig verzet heeft geboden, noch de anderen op enige manier heeft bijgestaan. De beschuldiging die wij kunnen bedenken is het aanwezig zijn bij een delict. Wel wordt haar betrokkenheid bij een bankoverval verweten. Daar is echter nog altijd geen bewijs voor. Over wat er met de drie anderen is gebeurd op 28 juni vorig jaar hebben we al enkele malen bericht. Nuance over het geheel was voorheen echter altijd gebaseerd op suggesties en impressies van derden. De rechtszaak toont nu echter feiten en verhult zaken die Justitie maandenlang probeerde te verbergen. Het geweld dat volgens de aanklager door de anarchisten is gebruikt, lijkt steeds minder agressie uit te stralen. Op dezelfde beelden als waar de onschuld van Begoña te zien is, verschijnt ook Bart op het scherm. Hier zou deze gewapend te zien moeten zijn. Vanuit geen enkele hoek is dit echter vastgelegd. Nergens valt er een wapen in de handen van Bart te bespeuren. De agenten die getuigen kunnen dit ook niet met zekerheid getuigen. De politierapporten verhalen steeds over zaken, zoals het derde wapen, waar de betrokken agenten geen duidelijke getuigenis over kunnen afleggen. Personen spreken elkaar tegen of weten zich plotsklaps überhaupt niets meer te herinneren. Vaak tasten de agenten in het duister wanneer de verdediging specifieke vragen stelt die de getuigen waarschijnlijk vooraf niet hebben kunnen afstemmen op de werkelijkheid. Gabriel heeft vorige week verklaard enkele schoten te hebben gelost. Hij benadrukte echter dat deze nooit gericht zijn geweest op personen. De schoten werden of wel in de lucht afgevuurd, dan wel op de banden van politieauto's wanneer deze stil stonden. Op geen moment tijdens de wilde achtervolgingen hebben Jose en Gabriel het wapen gericht op personen met de intentie hen te verwonden. Niet bij de gegijzelden, noch de politie. Gabriel zegt hierover dat ze anarchisten zijn en daarom zoiets niet zouden doen. Dit meent hij de gegijzelden ook duidelijk te hebben gemaakt. Het gebrek aan directe dreiging dat uitging van het drietal werd nogmaals bevestigd door de houding van de monteur in de garage waar de achtervolging eindigt. Tijdens zijn getuigenis gaf hij toe de mannen te hebben geholpen om hen te verstoppen en kalmeren. Dat terwijl hij de wapens meteen had opgemerkt. Blijkbaar ervaarde hij dit niet als een bedreigende situatie. Bij het verlaten van de zaal schudde hij de gevangenen de hand en wenste hen sterkte. Afgezien van valse aantijgingen hebben de drie anarchisten een zwaar voorarrest, dat nu al tien maanden duurt, ondergaan. Zij verblijven in isolatie en staan onder streng toezicht. Momenteel zijn zij weer vrij om eigen kleding te dragen en post te ontvangen. Dit was aanvankelijk niet zo. De veiligheidsmaatregelen omtrent het proces zijn enorm aangescherpt. Daarom hebben wij ons vandaag ook bij het consulaat gemeld met de eis om de zware omstandigheden van Gabriel en Jose te versoepelen omdat zij hier geestelijk en lichamelijk helemaal aan onderdoor gaan. Tijdens de gang naar de rechtbank op elke procesdag worden zij volledig geblindeerd en geboeid aan handen en voeten met hoge snelheid rondgereden. Deze extreme omstandigheden zorgen voor grote lichamelijke klachten bij de gevangenen. Jose heeft te kampen met zware hartklachten en wordt op de been gehouden met medicijnen. Het verzoek om de zittingen niet langer bij te wonen is door de rechter afgewezen. Gabriel lijdt aan astmatische aanvallen door het gebrek aan zuurstof. De vele verzoeken van de advocaten om deze vormen van witte folter te beperken zijn nog altijd niet toegekend. De rechter meent dat er sprake is van vluchtgevaar al kan niemand zich echt voorstellen hoe een situatie zich ooit voor zou kunnen doen. Naast deze restricties worden zij immers iedere dag grondig onderzocht op mogelijke smokkel van wapens. De twee lijden ook onder grote psychische problemen omdat de detentie-omstandigheden veel associaties oproept met de gevangenissen in Spanje waar zij beiden meer dan twintig jaar in verbleven. Hun ontsnapping daaruit was dan ook een directe vlucht uit de vernederingen, isolatie en martelingen dat verblijf in het FIES regime kenmerkt. Deze geslaagde poging was een bekroning op de lange jaren van harde strijd binnen in de gevangenis die zij altijd hebben aangehangen. Juist de moed en inzet die zij toonden om de repressie aan te vechten heeft hen harder laten lijden. Verzet werd beantwoord met nog meer vernedering en meer klappen. Jose en Gabriel hebben het zelf al meerdere malen aangegeven in brieven en formeel tijdens de rechtszaak dat zij onder geen beding terug wilden keren naar de verborgen wereld die gevangenis heet. Hun levens zijn kapot gemaakt door de beulen van het kapitalisme en de staat. Wat er in Aachen is gebeurd is niets meer dan een weigering om het waardig leven te compromitteren. Zij zijn sterke personen die kapot zijn gemaakt door het gevangenisbestaan en de agressie van de status quo. Dat zij rebellen zijn is voortgekomen uit een natuurlijk proces. Het citaat hieronder uit het eerste communiqué van het Collectief van Gevangenen in Isolatie, Soto del Real ? Madrid (Spanje) benadrukt dit. Deze brief werd naar buiten gebracht in oktober 1999 toen zij begonnen met hun wandelstakingen. ?Voor dit alles moeten we ons bewust zijn worden van één ding: of we nu drugsgebruikers, dieven, anarchisten of wat dan ook zijn. Wij zijn gevangenen omdat wij de realiteit die zij aan ons willen opdringen niet aanvaarden. Ieder van ons, op zijn/haar manier, is in opstand gekomen tegen het miserabele bestaan dat hem/haar wordt aangeboden door een samenleving die wegzinkt in de stront. Daarom hebben we ons laten verleiden door de valstrik van de drugs. Daarom hebben we een wapen in de hand genomen. En vooral daarom ondergaan we de repressie. Dat zijn onbetwistbare feiten. Laten we ons niet verliezen in politieke theoriën of in redevoeringen. Laten we strijden tegen elke vorm van dwang, soms vertrekkend van nogal wat tegenstellingen, maar steeds van een waarheid en van een zekerheid die niemand ons kan ontnemen. Het is dit alles dat we moeten bijdragen aan onze kompanen van buiten, verrijkt met onze verschillen en onze desillusies veroorzaakt door lange jaren van opsluiting en verzet op het spel zettend.? Waar echte solidariteit om gaat is het erkennen van de realiteit zoals die bestaat. Niet de realiteit die men hoopt te vinden, maar waar personen feitelijk mee geconfronteerd worden. Dat weerhoudt ons ervan te verzinken in verwijten over feiten waarvan wij de oorsprong niet kunnen bevatten. De realiteit in de gevangenissen is van een kaliber dat de meesten van ons gelukkig niet hoeven te ervaren. Toch dient ieder zich af te vragen welke consequenties dit zou kunnen hebben voor de radicalisering van individuen of een hele beweging. Omdat de vrijheid hen te lief is... Stop isolatie en folter wereldwijd! Vrijheid voor iedereen! p.s. Met deze solidariteitsactie groeten wij ook Daniel Winter die terecht staat op verdenking van lidmaatschap van een terroristische vereniging tijdens het zgn. Magdeburg proces. (voor meer info: www.soligruppe.de) De repressie is overal in Duitsland! Voor alle achtergronden en procesverslagen: www.escapeintorebellion.info Short history of the FIES: http://squat.net/abcamsterdam/index.php?module=newsmodule&src=@random42015f731a0bf&int=&action=view&id=29 Brochure over het FIES regime: http://www.brightonabc.org.uk/texts/FIES PDF/fies text.pdf Verschillende teksten van Gabriel in het Nederlands: http://www.geocities.com/abc_gent Aan Xose in herinnering; Brief van Gabriel Pomba da Silva: http://ovl.indymedia.org/news/2005/03/4757.php Anarchisten aangehouden in Aachen: http://squat.net/abcamsterdam/index.php?module=newsmodule&src=@random41fcf8970f4d1&int=&action=view&id=12 Interview met Xose Tarrio (overleden FIES gevangene): http://www.brightonabc.org.uk/texts/texts/xose%20tarrio%20interview.htm |
Read more about: vrijheid, repressie & mensenrechten | supplements | | Brief aan Landgericht | Vrijheid voor allen! - 04.05.2005 15:18
Sicherheitsmassnahmen WEG!!!! Eine Anklageschrift gegen Sie, Herr Dr. Nohl... Der Prozess gegen Jose Fernandez Delgado, Bart De Geeter, Gabriel Pombo da Silva und Begonia Pombo da Silva begann Ende März 05 für die drei noch in Haft befindlichen mit unglaublichen Sicherheitsprozeduren, die Sie angeordnet haben und trotz Protest der betroffenen Personen selber, ihren Anwälten und auch der Öffentlichkeit weiter beibehalten. Nicht nur das die meisten Plätze im Gerichtssaal mit Zivilpolizei und Justizbeamten gefüllt sind, auch stehen neben den Tischen der Angeklagten nochmal "persönliche Wachhunde" in Zivil und Jose und Gabriel werden Fussfesseln angelegt! Hinzu kommen winzige, stickige Zellen, in denen die drei Männer während der teilweise langen Pausen eingesperrt werden! Die Spitze dieser Massnahmen ist der Transport Joses und Gabriels vom Knast zum Gericht: mit Blaulicht und maskierten Polizisten werden sie mit hoher Geschwindigkeit durch die Stadt gefahren, während ihnen die Ohren verstopft und ihre Augen mit Spezialbrillen verschlossen werden! Vor der Abfahrt aus dem Knast und bei der Übergabe auf dem Gerichtsgelände müssen sie sich vor einer Gruppe von Polizisten völlig nackt ausziehen und auf der Rückfahrt nochmal das gleiche Spielchen! Völliger Wahrnehmungsentzug und gleichzeitiges "Durchschütteln" im Auto, was Angst und Panik erzeugt und wobei "oben und unten verloren geht" (Jose)! Totale Entwürdigung beim Striptease vor 10 oder mehr Männern! Gerechtfertigt werden diese Prozeduren Ihrerseits mit erhöhter Sicherheitsstufe. Dabei scheint es egal zu sein, dass Jose so gut wie kein Deutsch versteht und so auch nicht den Polizeifunk mithören kann, worüber sich die Polizei anscheinend besorgt zeigte, bzw. dieser auch einfach für die Zeit des Transports abgeschaltet werden kann. Dabei scheint es egal zu sein, dass die Polizei über Autos mit abgedunkelten Scheiben verfügt, was jegliche Brillen überflüssig macht. Dabei scheint es auch egal zu sein, dass dies sowieso entwürdigende und bedrohende Massnahmen sind, besonders für Menschen die Foltererfahrungen haben! Sicherheit um jeden menschlichen Preis......... Doch Knast und Folter ist nichts worüber Sie in ihrem Gericht reden wollen, es geht nur um die Verurteilung der "kriminellen Taten". Die Anklagepunkte können allerdings nicht ohne die Situation der Flucht beurteilt werden, und die Gründe der Flucht nicht ohne die Knastvergangenheit und die Sicht auf Armut und Unterdrückung.... Dieses Schreiben schliesst sich Gabriel an, der aus Widerstand gegen die Sicherheitsprozeduren seit dem 4ten Prozesstag nur in Unterhose vor dem Gericht erscheint und das darf nicht mehr lange so weitergehen............ BRILLEN RUNTER! JETZT! OHREN AUF! JETZT! HOSEN HOCH! JETZT! KETTEN AB! JETZT! ISOLATION BEENDEN! JETZT!
| |
supplements | |