|
|  |
Verslag Rosa Luxemburg-herdenking
Patrick - 17.01.2005 21:15
Vorig weekend werden in Berlijn door tienduizenden de revolutionair-socialiste Rosa Luxemburg en haar medestrijder Karl Liebknecht herdacht. Zij werden in de revolutionaire strijd na de Eerste Wereldoorlog in Duitsland vermoord met medeweten van de sociaal-democratische regering. Zij stonden voor democratisch socialisme.
Een stukje ‘Ostalgie’: de Rosa Luxemburg herdenking in Berlijn
Door Bobby Siecker, Offensief Vinkeveen
In het weekend van 8 en 9 januari 2005 reisden een viertal leden van Offensief naar de Duitse hoofdstad af om mee te doen aan de jaarlijkse LL-demo (LL staat voor: Luxemburg & Liebknecht, soms aangevuld met Lenin), ook wel bekend als de Rosa Luxemburg herdenking. Rosa Luxemburg was een Pools-Duitse socialiste die tijdens de Eerste Wereldoorlog samen met Karl Liebknecht tegen de Duitse oorlogskredieten stemde. Beiden werden zij op brute wijze vermoord. Op 5 januari 1919 viel Luxemburg ten prooi aan een moordaanslag. Elk jaar wordt er rond die datum een demonstratie georganiseerd die vanaf Frankfurter Tor loopt naar het graf van Rosa Luxemburg, ook wel het “Gedenkstätte der Sozialisten” genoemd. Bobby Siecker, één van de Offensief leden die mee ging naar Berlijn doet verslag van zijn persoonlijke ervaringen.
We vertrokken zaterdagmorgen rond 10 uur. We hadden nog een lange reis voor de boeg, maar we wisten van vorige jaren dat het die ontbering meer dan waard zou zijn. In de avond kwamen we aan in Berlijn, waar we door de kameraden van de Socialistische Alternative Voran (SAV), de Duitse zusterorganisatie van Offensief werden verwacht in café “Völkerfreundschaft”. We overnachtten in het kantoor van de SAV.
De volgende morgen moesten we alweer vroeg op, de Duitse kameraden zijn zeer stipt en we moesten ruim voor de aanvang van de demo (op het plein) aanwezig zijn om ons standje op te zetten en klaar te staan met de kranten. De enigen die eerder van de partij waren op het (plein) was “team green” ofwel de Duitse ME in RIOT-outfit. Bij elke uitgang van het metrostation stond een clubje van deze bullebakken om iedereen die het plein opkwam te fouilleren en te controleren op verdachte voorwerpen. Ook wij ontkwamen niet aan deze controle.
Langzaam maar zeker groeide het aantal aanwezigen op de Frankfurter Tor. Vrijwel alle linkse organisaties waren vertegenwoordigd: van de meest hardcore stalinisten tot jeugdige anarchisten, van de meest dogmatische spartakisten tot de SPD. Bas, één van de Offensief-leden slaagde erin een aantal van de Duitse kranten te verkopen.
Tijdens de demonstratie liepen aan weerskanten ME-ers mee, dat gaf een zeker gevoel van bedrukking.
In het blok van de SAV werd er aardig wat aan leuzen geroepen en gezongen. De demonstratie trok over de Frankfürter Allee langs de hoge woonflats uit de DDR. Overal hingen mensen uit het raam om naar de demonstratie te kijken die als een rood lint door de stad trok.
Op dat moment stormde er een bende ME-ers langs ons heen naar de kop van de demonstatie als een kudde op hol geslagen bizons. Hierop riep er iemand door de megafoon dat we bij elkaar moesten blijven en niet geprovoceerd moesten raken. Verder zij hij: “De politie probeert de strijd tegen sociale afbraak en oorlog te vercriminaliseren”. De politie probeerde de boel zeker te vercriminaliseren: als demonstrant kon je bij elke scheet die je liet, rekenen op een pak slaag van de politie. De politie was er constant op uit conflict uit te lokken, terwijl de demonstranten zich koest hielden.
Eenmaal bij het monument aangekomen rolde iedereen zijn vlag en spandoek op, en werd alles stil. Bij het graf kwamen niet alleen de demonstranten bijeen, maar ook de wat oudere mensen die niet zo veel fut hadden om de hele demo mee te lopen maar toch even naar het monument wilden gaan. Het graf van Rosa Luxemburg was bedolven onder een bloemenzee, en iedereen was stil. Kameraad Bas merkte later terecht op dat je op de gezichten van de voormalige DDR burgers een zeker verlangen terug naar de voormalige DDR kon zien: ook wel soms minachtend ' Ostalgie' genoemd. We spraken hierover met een aantal Oost-Duitse kameraden van de SAV. Zij zeiden dat men aan de ene kant graag terug wilde naar de DDR, omdat alles goed was georganiseerd wat betreft inkomens en openbare voorzieningen, in tegenstelling tot nu. Maar ze vrezen wel voor de dictatuur die heerste, de ban op vrijheid van meningsuiting etc. Daarom zoeken veel Oost-Duitsers naar een socialistisch alternatief op ’t kapitalisme, maar dan waarin zij zelf het voor het zeggen zouden hebben, en niet onderdrukt zouden worden door een bureaucratisch apparaat. Een schone taak ligt hier voor de SAV, maar natuurlijk ook voor Offensief, door de Duitse sectie waar mogelijk te steunen.
Zondagmiddag keerden we tevreden terug naar huis. We waren weer een waardevolle ervaring rijker.
Voor foto's zie:
 http://www.rotbild.de/ll-demo/2005/
 E-Mail: info@offensief.nl  Website: http://www.offensief.nl
|
| Read more about: anti-fascisme / racisme europa globalisering militarisme vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | | some supplements were deleted from this article, see policy | | LEES LUXEMBURG! | de Dolle Hond - 18.01.2005 18:55
Tja, Rosa Luxemburg wordt sinds de moord natuurlijk geclaimd door bolsjewieken van allerlei pluimage. Velen steken hun bewondering niet onder stoelen of banken.. Maar worden haar teksten ook gelezen? Kennelijk niet. Haar kritische beschouwing over de Russische revolutie behoort tot de vroegste marxistische kritieken op het autoritaire staatssocialisme, beter gezegd: staatskapitalisme. De Dolle Hond publiceerde alweer enige tijd geleden een herdruk van deze opmerkelijke tekst, waarvan het vele decennia duurde voor een zogenaamde socialistische staat het aandurfde om deze te drukken...
DH14 – DE RUSSISCHE REVOLUTIE
Door Rosa Luxemburg
“Als echter het politieke leven in het gehele land wordt onderdrukt, zal ook het leven in de sovjets onvermijdelijk steeds meer verkommeren. Zonder algemene verkiezingen, ongehinderde vrijheid van drukpers en vergadering, zonder een vrije strijd van opinies kwijnt het leven in elke openbare instelling weg, wordt het een schijnleven, waarin alleen de bureaucratie het actieve element vormt. Het openbare leven dut langzamerhand in, enkele tientallen partijleiders met een onuitputtelijke energie en een grenzeloos idealisme dirigeren en regeren, de eigenlijke leiding is in handen van een tiental knappe koppen onder hen, en een elite uit de arbeidersklasse wordt van tijd tot tijd opgeroepen tot het bijwonen van vergaderingen, om te applaudiseren voor de redevoeringen van de leiders, om unaniem in te stemmen met voorgelegde resoluties, in wezen dus een regerende kliek - wel een dictatuur, maar niet de dictatuur van het proletariaat - de dictatuur van een handjevol politici, dat wil zeggen: dictatuur in de zuiver burgerlijke betekenis (...)”
In het najaar van 1918, terwijl ze in Breslau gevangen zat, analyseerde Rosa Luxemburg op dialectische wijze de Russische Revolutie, waarbij ze met scherpe blik de verwording daarvan voorzag. Het duurde tot 1974 voordat een ‘communistische’ staat haar tekst, de eerste marxistische kritiek op het bolsjevisme, durfde te publiceren.
Oorspronkelijke titel: Die russische Revolution (1918)
Vertaling: C.E. van Amerongen-van Straten (1979)
Gannoteerd door J. Kloosterman (ibid.)
12 x 18,8 cm, 50 pag.
Te bestellen voor € 2,40 (zie Bestellen)
E-Mail: dollehon@dds.nl
Website: http://www.dollehon.dds.nl
| |
| supplements | |
