Groningers steunen uitgeprocedeerde families
Mark Petimezas - 01.10.2003 18:00
De familie Issa verblijft 12 jaar in Nederland. Ze hebben te horen gekregen dat ze niet langer in Nederland mogen verblijven. Om aan hun onzekere situatie een einde te maken, kwamen 150 Groningers in actie na een oproep van het buurtcomité ‘Help de familie Issa’.
Groningers komen op voor zeven uitgeprocedeerde families
Groningen- De familie Issa verblijft 12 jaar in Nederland. Ze hebben te horen gekregen dat ze niet langer in Nederland mogen verblijven. Om aan hun onzekere situatie een einde te maken, kwamen 150 Groningers in actie na een oproep van het buurtcomité ‘Help de familie Issa’. Kinderen en volwassenen liepen mee in een optocht naar het bevrijdingsbos in Noorddijk om daar symbolisch een boom te planten. Aldaar stak Wethouder Wicher Pattje van onder andere welzijn, de aanwezigen een hart onder de riem.
De familie Issa woont al 12 jaar op verschillende plaatsen in Nederland. Afgelopen jaar vonden ze met hulp van een sponsor onderdak in de Groningse wijk Leeuwenborg. Op 31 januari moeten ze de woning verlaten. De vader van de familie, Zuhier Issa, ziet de toekomst somber in. “We kunnen niet terug. Wanneer we aankomen in Syrie worden we opgewacht en wie weet wat er dan met ons gebeurt. We hebben geen paspoort meer en kunnen geen kant op. We hebben geen hoop en kunnen alleen op god vertrouwen.”
De drie kinderen van Zuhier, de 4 jarige Christian, Marjan 7 jaar en Maaike die 10 is, zitten in Groningen op school. Ze spreken alleen Nederlands en willen niets liever dan in Groningen blijven. Zo denken vriendjes en vriendinnetjes, die bij hun op school zitten en meelopen in de optocht, er ook over.
Volgens het comité en Zuhier lijden de drie kinderen onder de onzekere situatie. “Ze voelen onze angst. Marjan, die 7 jaar is, gaat daarom al naar een speciale school omdat ze zich nog gedraagt als een 5 jarige”, vertelt Zuhier met enige schaamte.
De familie Issa is één van de zeven families waarvoor het comité zich inzet. Ze steunen 7 gezinnen die onder andere uit Sri Lanka, Iran en China komen. “We willen dat de families erkent worden en ze een legale status krijgen, zegt A. Keskin namens het comité.
De optocht leidt naar het bevrijdingsbos dat in 1995 is aangelegd als gedenkteken aan de 50 bevrijding van Nederland. Langs het pad komen de sympathisanten van de 7 families 10 stenen tegen waar de universele rechten van het kind op staan gegrift. Kinderen hebben recht op: een eigen cultuur, voedsel, gezondheid, vrede, op te groeien bij hun ouders, onderwijs, bescherming tegen geweld, gelijke kansen, een eigen mening en bescherming tegen kinderarbeid. Daaraan gaf het gemeentebestuur van Groningen de volgende boodschap mee. “Kinderen hebben recht op vrijheid. Op een vrije natuur om in te spelen. Je verstoppen kan hier, maar hoeft niet. Dit is een bevrijdingsbos om nog lang van te genieten.”
Voordat de families symbolisch een boom plantten, sprak wethouder Pattje van Groningen over de angst onder de inwoners voor schrijnende situaties van uitgeprocedeerde asielzoekers. “Hiermee neemt de regering een grote verantwoordelijkheid op haar schouders. Dit beleid is niet humaan, niet sociaal en niet liberaal. Dit beleid roept op tot een blijvend protest”, vertelt wethouder Pattje vanaf de zeepkist.
Na het planten van de boom vertelt Zuhier dat de buurtbewoners hem vandaag een hart onder de riem hebben gestoken. “Het enige waar ik op kan hopen is het dat deze onzekerheid ophoudt.”
1-10-2003
 E-Mail: mpetimezas@hotmail.com  Website: http://mark.maakt.nl
|
