| |
Israël en de apartheid Auke scheltema - 13.11.2002 07:56
Sinds de afschaffing van de apartheid in Zuid-Afrika is het zionisme de enig overgebleven politieke ideologie waarbij de raciale beginselen uit de 19e eeuw nog herkenbaar zijn. Volgens zionisten is de joodse staat uniek en in dat opzicht hebben ze gelijk,namenlijk over racistische manier waarop Israël het Palestijnse volk onderdrukt. In de naoorlogse periode kon het beleid van de zionisten vergeleken worden met de Zuid-Afrikaanse apartheid. Maar sinds de afschaffing van de apartheid is het zionisme de enig overgebleven politieke ideologie waarbij de raciale beginselen uit de 19e eeuw nog herkenbaar zijn. De wetgeving in Israël maakt een strikt onderscheid tussen joden en niet-joden, waardoor met recht van apartheid kan worden gesproken. Burgerrechten hebben Palestijnen in Israël nauwelijks en bij de rechten die ze hebben, ondervinden ze veel tegenwerking van Israëlische autoriteiten. Zo is het erg moeilijk voor niet-joden om een eigen zaak te beginnen of een bouwvergunning aan te vragen.Dergelijke procedures leveren Israëliërs geen problemen op; Palestijnen daarentegen worden geconfronteerd met een stelsel van bureaucratische en discriminerende regels.Niet alleen in de bezette gebieden beperkt het Israëlische beleid de Palestijnen in hun doen en laten;Palestijnen met een Israëlisch paspoort zijn vaak niet veel beter af. Verder discrimineert de Israëlische wetgeving Palestijnen bij de rechten op land. De Israël Land Authority beheert 92% van het land. Deze instantie volgt het beleid van het Jewish National Fund(JNF), een aan de WZO verbonden instantie. Volgens de regels van het JNF kunnen alleen joden aanspraak maken op het kopen, huren of bewerken van land. Officieel mogen Palestijnen, of andere niet-joden, volgens de Israëlische wetgeving zelfs geen arbeid verrichten op joods grondgebied. Maar dat verbod ziet men graag over het hoofd. Men heeft immers Palestijnen of niet-joodse gastarbeiders nodig als goedkope arbeidskrachten. De WZO (World Zionist Organisation) hadden goede contacten met de Nazi's in de jaren '30 en '40 maar ook met het Italië van Mussolini gingen de zionisten betrekkingen aan.Om de samenwerking tussen nazi's en zionisten te gedenken presenteerde het nationaal-socialistische "Der Angriff" een speciale medaille, met aan één kant een swastika en aan de andere een Davidster. Met de Nazi's zijn overeenkomsten gesloten door de zionisten zelfs toen de wereld al weet had van wat er zich werkelijk afspeelde in de vernietigingskampen. Zie ook: http://www.stelling.nl/peteredel/ Één van de gevolgen van de subjectieve beeldvorming over Israël en het zionisme is het hardnekkige misverstand dat antizionisme altijd verbonden is aan antizionisme,Een vaak genoemd daarbij is het antisemitisme van moslimfundamentalisten.Er bestaat een enorm verschil tussen een antizionist en een antisemiet. Het antisemitisme wenst de wereld van de joden te bevrijden, terwijl de antizionisten precies het tegenovergestelde streven. |
supplements | | | 13.11.2002 08:04
Peter Edel zijn teksten als bron aandragen is erg onverstandig: deze meneer onderbouwt zijn vergaande stellingen vooral met zeer obscure bronnen. | ik zal er een paar noemen | Auke - 13.11.2002 08:16
Shahak"open secrets", Yitzhak Shamir "De Antifascist",Pamflet van de Britich Anti-Zionist Organisation/Palestine Solidarity,Brenner,Ibidem,Parool, new York Times,Weinstock....... allemaal dubieuze bronnen??? kom nou ! | | 13.11.2002 09:58
"allemaal"? waar zei ik "allemaal"? Overigens vind ik jouw artikel ook erg dubieus: Eerst een verhaal over apartheid in Israel en vervolgens een anekdote over een door enkele nazi's geproduceerde medaille. Wat hebben die 2 met elkaar te maken? Sinds wanneer zijn Israeli's van vandaag verantwoordelijk voor wat een stel nazi's in de jaren 30 deden? En waar is het "bewijs" voor de "goede contacten met de Nazi's in de jaren '30 en '40" van de "WZO"? Zulke uitspraken moet je niet doen zonder concreet en onweerlegbaar bewijs. | Beste anoniempje, | auke - 13.11.2002 12:22
Die twee hebben alles met elkaar te maken, want zonder die samenwerking met de nazi's was er waarschijnlijk geeneens een joodse staat geweest. Het voerde te ver om op deze samenwerking uitgebreid in te gaan, maar omdat ik WZO aanhaalde en zo veel invloed heeft op Israël wilde ik ook hun duistere verleden belichten, deels als reaktie op het antisemitische en zionistische stuk van Antifa (wat gewoon een rechtse club is als het over dit onderwerp gaat), en omdat hun ideologie de basis vormt voor de apartheid in Israël en in de bezette gebieden en een vreedzaam samenleven met Palestijnen uitgesloten is. Voor een connectie tussen de holocaust en het bestaansrecht van Israël zou veel te zeggen zijn geweest als de joodse staat de holocaust had aangegrepen om zich te ontwikkelen tot een centrum van verzet tegen macht en onderdrukking, tot een voorbeeld voor de rest van de wereld.Maar dat land is Israël precies niet. In plaats daarvan misbruiken de Israëlische leiders de antisemitische misdaden uit het verleden om zelf een volk te onderdrukken. Een verband tussen de holocaust en het bestaansrecht van Israël was tevens te verdedigen geweest wanneer de zionisten zich hadden opgesteld als voorlopers bij de strijd tegen extreem-rechts en racisme. Maar ook op dit punt hebben zij teleurgesteld. De grondleggers van het zionisme zagen de zin van een strijd tegen rechts-extremisten en racisten al niet in. In plaats daarvan sloten zij allianties met vijanden van het jodendom omdat zij meenden de stichting van een joodse staat daarmee dichterbij te kunnen brengen.Ook in de naoorlogse periode bleef dit beeld vrijwel ongewijzigd.Dat veranderde pas toen zij begrepen dat de holocaust een effectief instrument was. dat het de zionisten destijds niet in de eerste plaats te doen was om de strijd tegen racisme en extreem-rechts, komt naarvoren in het feit dat Israël sinds zijn ontstaan vaak betrekkingen is aangegaan met racistische, antisemitische en/of extreem-rechtse kringen. Daarnaast hebben de leiders contacten aangeknoopt met onmenselijke regimes waarbij de inkomsten van Israëlische wapenfabrikanten altijd van groter belang waren dan mensenrechten. Zoals de kaarten er nu liggen is Israël een joodse staat; een staat uitsluitend toebehorend aan joden.Zelfs al jaren in Israël woonachtige Arabieren met een Israëlisch paspoort hebben nietde rechten van een jood die gisteren ut een ander deel van de wereld is gearriveerd. Politiek partijen kunnen alleen aan de de Israëlische politiek deelnemen als zij onderschrijven dat Israël een joodse staat is. Voor andersdenkenden, of dat nu Israëliërs of Palestijnen zijn, staat de Israëlische democratie niet open. Israël is een democratie alleen voor joden. Antizionisten zijn het erover eens dat een duurzame vrede in het midden-oosten alleen mogenlijk is wanneer Israël met het zionisme breekt. Dat wil zeggen: wanneer het afstapt van het beginsel dat Israël een staat voor alleen joden is en in plaats daarvan tot de stichting komt van een seculiere democratie, een binationale staat, met volledige rechten voor alle inwoners. Je zegt dat je de meeste bronnen dubieus vindt maar welke bronnen zijn dat dan en waarom vind je dat ?
| bronnen | clara - 13.11.2002 13:27
Beste Auke, als jij wat oplet zie jou dat er alleen maar de teksten van Peter Edel als bron krisitiert zijn. | |
supplements | |