|
|  |
VS zuiveren internationale gemeenschap
uitpers - 06.07.2002 10:27
Er is nu al een lange lijst van internationale akkoorden die door Washington worden opgeblazen, genegeerd of actief bestreden. Ontwapeningsakkoorden, milieu-afspraken, internationaal recht... op alle terreinen zien we dezelfde arrogante houding van de Amerikaanse fundamentalisten. Uiterst-rechts haalt meer en meer zijn slag thuis, ook in zijn jarenoude strijd tegen de Verenigde Naties.
Washington gedraagt zich nu al jaren, ook onder Bill Clinton, als zijnde de internationale gemeenschap, als het kan onder VN- of Nato-vlag, als het niet anders kan onder eigen vlag. Tegenover Irak en in de Balkan noemden de VS en hun bondgenoten zich schaamteloos ‘internationale gemeenschap’, ook al bestond die in de praktijk alleen maar uit Amerikanen en Britten. Alsof de rest van Europa, Rusland, China, India, Brazilië enzovoort niet tot de internationale gemeenschap behoren.
Het is dan ook logisch dat Washington meer en meer zijn wil oplegt aan wat de echte internationale gemeenschap zou moeten zijn, de Verenigde Naties en daarmee verbonden instellingen. We halen volgend beperkt en bewerkt overzicht bij Middle East News Online (Meno.  http://www.middleeastwire.colm:8080/home.html). De bijdrage is van Ian Williams.
Lange mars
De Amerikaanse regering is rustig bezig aan een lange mars door de multilaterale instellingen. Zowel bij de VN als elders voeren de VS campagne om die instellingen te zuiveren van alle functionarissen die niet in Washingtons smaak vallen.
Het bekendste slachtoffer van de campagne is totnogtoe Mary Robinson, de gewezen Ierse presidente die het Hoog Commissariaat van de VN voor Mensenrechten leidde. In maart kondigde ze aan dat ze geen nieuw mandaat zou vragen, ook al had ze dat graag gewild. Maar de Amerikanen, daarin gesteund door de Russen, wilden daar absoluut niet van weten. Washington is erg boos op Robinson voor haar standpunten in het Midden-Oosten (veel te pro-Palestijns) en voor haar standpunten op de Conferentie van Durban tegen Racisme van vorig jaar waar ze de VS en Israël niet naar de mond praatte. Bovendien had Robinson het aangedurfd kritiek te uiten op enkele aspecten van het Amerikaans optreden in Afghanistan en op de behandeling van de gevangenen die de Amerikanen op Guantanamo Bay vasthouden.
Maar ook de meeste West-Europese regeringen wilden haar weg: ze zijn ontstemd over haar kritiek op het Nato-optreden in de Kosovo-oorlog. Vooral het feit dat ze een onderzoek eiste naar de burgerslachtoffers van de Nato-interventie, zette bij de betrokken regeerders kwaad bloed.
Robert Watson is een ander slachtoffer van de Amerikaanse zuiveringen. Hij was de alom gerespecteerde voorzitter van het ‘Intergovernmental Panel on Climate Change. Op 19 april slaagden de Amerikanen erin Watson te doen vervangen door Rajendra Pachauri, een Indiase economist. Dit panel is (of misschien is het beter te zeggen was) een onafhankelijk wetenschappelijk orgaan om de weerslag van menselijke activiteiten en de verbranding van fossiele brandstoffen op de klimaatswijzigingen na te gaan.
Dit panel kwam echter tot conclusies die de Amerikaanse regering niet aanstonden. Wat blijkt nu? Exxon Mobil verzocht het Witte Huis druk uit te oefenen om Watson te doen opstappen. De invloed van die energiereuzen is onder Bush nog aanzienlijk groter dan vroeger, het Witte Huis voerde die aanbeveling dan ook uit.
Chantage
Enkele dagen later, op 22 april, boekte Washington een ander succes in zijn zuiveringscampagne met het ontslag van Jose Mauricio Bustani als hoofd van de Organization for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW). Nochtans was hij een jaar eerder unaniem voor een tweede ambtstermijn gekozen. Onder de leiding van Bustani had de OPCW toegezien op de vernietiging van twee miljoen chemische wapens en van twee derde van de installaties waar die wapens werden aangemaakt.
Begin 2002 startte Washington een campagne tegen Bustani. Een jaar eerder kreeg hij nog lof van VS-minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell. Maar in Washington boog iemand anders zich over het dossier: John Bolton, onderminister van Buitenlandse Zaken voor Wapencontrole en internationale veiligheid. Het is alsof men een pyromaan aan het hoofd van een vuurwerkfabriek zou plaatsen. Bolton werkte jarenlang voor de oerconservatieve Heritage Foundation waar hij zijn afkeer van de VN de vrije loop kon laten. Wat hem niet belette zelf goed geld te verdienen door missies voor de VN uit te voeren en goed betaald te worden door Taiwan voor adviezen hoe in de VN te geraken.
Bustani verzette zich tegen de pogingen van de VS om zelf te bepalen welke inspecteurs Amerikaanse installaties mochten controleren. Bustani verzette zich tegen een Amerikaanse wet die de VS-president toestaat in de VS onaangekondigde inspecties te verbieden en om de inspecteurs van de OPCW te beletten in de VS staaltjes van chemische producten te nemen. Washington was vooral erg boos omdat Bustani Irak ervan trachtte te overtuigen de conventie op het verbod van chemische wapens te ondertekenen. Daardoor dreigde Washington een voorwendsel voor een militaire interventie te verliezen.
Bolton vroeg Bustani persoonlijk op te stappen. Toen die weigerde, startten de VS een lastercampagne gekoppeld aan het dreigement dat de VS hun bijdragen niet langer zouden betalen. De chantage werkte, Bustani moest opstappen.
Dit is een gevaarlijk precedent. Want de haviken hebben bloed geroken. Het betekent dat ze elke functionaris die niet naar hun pijpen danst, kunnen afdreigen met de niet-betaling van hun bijdragen (terwijl ze zo al slechte betalers zijn).
De lijst is verre van afgewerkt. Paul Wolfowitz, de uiterst-rechtse onderminister van Defensie, heeft de CIA gevraagd een enquête te doen naar Hans Blix, hoofd van de VN-organisatie die de Iraakse militaire installaties moet inspecteren.
De leden die zouden deel uitmaken van de VN-missie naar Jenin, die mede onder Amerikaanse druk nooit plaats had, werden bij voorbaat al door Washington gewraakt. Onder hen Peter Hansen, commissaris-generaal van de UNRWA (VN-instelling voor hulp aan de Palestijnse vluchtelingen) die door Kofi Annan werd benoemd. Over Annan hadden de VS lang niet te klagen, maar de arrogante houding van Washington in het Midden Oosten werd ook deze man iets te gortig zodat er spanningen zijn tussen hem en de haviken die het in Washington meer en meer voor het zeggen hebben.
Vriendendienst
Washington is er ondanks zware chantage niet in geslaagd het Internationale Strafhof te saboteren. Maar het laat niets onverlet om het uit te hollen ‘with a little help from his friends’. Ook de Europese vrienden van Washington die lippendienst bewijzen aan dat hof, maar zich tegelijk "pragmatisch" opstellen om enkele internationale militaire operaties niet in het gedrang te brengen. Daarom dat ze in de ‘grootste discretie’ in Afghanistan met hun voorlopig bewind in Kabul een overeenkomst sloten waardoor de militairen van de ISAF, de internationale militaire interventiemacht, volledige immuniteit genieten. De Europese Unie schiet er haar geloofwaardigheid bij in, maar dat heeft ze er graag voor over om de Amerikaanse "partner" een dienst te bewijzen.
(Uitpers, juli-augustus 2002)
|
| supplements | | | USA Politieagent van de wered | John Veldhuis - 08.07.2002 10:34
De USA wil de ene keer wel en de andere keer niet de politieagent van de wereld zijn. Wat de USA in ieder geval niet wil, is zich aan internationale afspraken en wetten houden en conformeren.
Het gedrag van de USA is niet te onderscheiden van de spierbundel uit de buurt die de lokale winkeliers om een bijdrage "vraagt" ter bescherming tegen (andere?) onverlaten.
| |
| supplements | |
Website: