|
|  |
Buitenlandse interventies van de VS
Tommy De Cock - 27.06.2002 14:55
De online versie van de Belgische krant De Standaard publiceerde vandaag een interessant overzicht van een aantal VS-interventies in het buitenland.
De Amerikaanse president George Bush wil dat Yasser Arafat verdwijnt. Het kan de Palestijnse leider een troost zijn dat hij zeker niet alleen staat. De Amerikaanse geschiedenis staat bol van pogingen om in andere landen leiders ten val te brengen die naar het oordeel van Washington niet volgzaam genoeg zijn of niet langer bruikbaar.
Alle pogingen gingen uit van de opvatting dat zo´n inmenging in de binnenlandse zaken van andere landen gewettigd was. De methoden varieerden, van min of meer welvoeglijke druk tot economische en politieke wurging, invasie, moord- en andere complotten.
In hun zoektocht om buitenlandse leiders te vervangen genoten de VS soms de luxe van brede internationale steun, zoals bij de omverwerping van het Afghaanse Talibanbewind in november 2001. President Bush wil ook de Iraakse president Saddam Hoessein ten val brengen; maar als hij besluit daarvoor geweld te gebruiken, lijkt hij op weinig internationale steun te moeten rekenen.
Een greep uit de lijst van Amerikaanse initiatieven om buitenlandse leiders omver te werpen:
* In 1953 brachten Amerikanen en Britten in Iran Mohammed Mossadegh ten val nadat die de Anglo-Iranian Oil Company had genationaliseerd.
* In 1954 wierp een door de CIA en lokale helpers georganiseerde staatsgreep de verkozen president Jacobo Arbenz van Guatemala omver toen die landhervormingen doorvoerde.
* In 1961 trachtte een door de CIA gesteunde invasie op Cuba het bewind van Fidel Castro ten val te brengen. Castro had de pro-Amerikaanse dictator Fulgencio Batista verjaagd, hervormingen doorgevoerd en een bondgenootschap met de Sovjet-Unie aangegaan. In 1975 stelde een commissie van de Amerikaanse Senaat vast dat de CIA acht moordpogingen tegen Castro had gesteund -- Castro zelf zegt dat er veel meer zijn geweest.
* In 1965 belette een Amerikaanse militaire invasie in de Dominicaanse Republiek het heraantreden van de twee jaar eerder afgezette, hervormingsgezinde president Juan Bosch. De invasie installeerde de zeer volgzame Joaquin Balaguer.
* In 1973 bracht een door de CIA gesteunde staatsgreep in Chili de verkozen president Salvador Allende ten val. Die was door nationalisaties en goede relaties met Cuba bij Washington in ongenade gevallen.
* Begin jaren ´80 richtten de VS in Nicaragua een contra-legertje op om de sandinisten, die de pro-Amerikaanse dictator Anastasio Somoza hadden verjaagd, ten val te brengen. Die geheime oorlog duurde bijna het hele decennium. De sandinisten waren overgegaan tot nationalisaties en hadden goede relaties met Moskou opgebouwd.
* In 1983 viel een Amerikaanse strijdmacht het Caribische eiland Grenada binnen kort nadat premier Maurice Bishop daar was omgebracht. Bishop had populaire hervormingen doorgevoerd en goede banden met Cuba ontwikkeld. De invasie moest de Nicaraguaanse sandinisten en de wereld tonen dat de VS de terughoudendheid voor buitenlandse interventies opgaven die ze sinds hun nederlaag in 1975 in Vietnam in acht hadden genomen.
* In 1989 voerden de VS een invasie uit in Panama om hun onbruikbaar en hinderlijk geworden bondgenoot Manuel Noriega ten val te brengen.
* In 1994 vielen Amerikaanse troepen Haïti binnen om militairen en voormalige aanhangers van de Duvalier-dictatuur te verjagen. Die militairen hadden ze enkele jaren eerder gesteund tegen de verkozen anti-Duvalieristische president Jean-Bertrand Aristide -- wat in 1991 tot de val van Aristide had geleid en tot drie jaar bloedige militaire repressie tegen diens aanhang. Toen die was uitgeschakeld bracht de invasie een ondertussen volgzaam geworden Aristide terug.
* In april 2002 probeerde een staatsgreep met Amerikaanse steun in Venezuela de verkozen president Hugo Chavez ten val te brengen. De pogingen om Chavez te verjagen houden aan.
 E-Mail: creativeurge@hotmail.com
|
| supplements | | | | Maarten van Rossem - 27.06.2002 15:13
Bij de Leer van de Internationale Betrekkingen noemen we deze interventies een duidelijk voorbeeld van machtsrealisme.
Midden- en Zuid-Amerika liggen nu eenmaal in de achtertuin van de machtige VS, dus als in die regio een gevaarlijk regime voor de Amerikaanse veiligheid opkomt dient dat te verdwijnen. De Sovjet-Unie deed hetzelfde bij Afghanistan in 1979. Dit hoorde ook allemaal bij de sfeer van de Koude Oorlog.
Internationale betrekkingen worden nu eenmaal bepaald door machtsverhoudingen. Jammer maar waar. In dit licht kan ook de Amerikaanse scepsis t.o.v. het Internationaal Gerechtshof worden bezien.
| | Koude Oorlog | Jannes - 27.06.2002 16:00
Maar de Koude Oorlog is er toch niet meer...
| | Achtertuin? | Latino - 27.06.2002 17:24
Sinds wanneer is een soevereine staat als Nicaragua een "achtertuin" waar grote landen het recht zouden hebben mensen uit te moorden?
| | realisme | kevin - 27.06.2002 17:33
wordt weer eens duidelijk dat ´realisme´ een onnozele theorie is, die de naam theorie niet eens verdient, en slechts de status quo legitimeert.
Het beschrijft inderdaad wat er aan de hand is, verklaren doet het niets (of alleen als je accepteert dat de verklaring mensen, groepen en landen zijn egoistisch en streven naar zoveel mogelijk macht, aannemelijk is. Maar ook dit is een beschrijving en geen verklaring)
Een theorie die de verklaring zoekt in hoe de interne tegenstellingen tussen klassen leiden tot externe tegenstellingen tussen staten, klinkt veel aannemelijker. Als student ´Internationale Betrekkingen´ is de marxistische theorie van imperialisme en kapitalisme de enige theorie die ik ken, die dit doet.
| | Een gevaarlijk regime? | Tommy De Cock - 27.06.2002 17:38
Een vraagje voor Maarten:
wat betekent voor U dan een "gevaarlijk regime"? Is de VS bijvoorbeeld Grenada binnengevallen omdat deze "supermachtige" staat (amper 100.000 inwoners) een gevaar betekent voor de Amerikaanse veiligheid? Wat voor dreiging mag dat dan wel zijn?
| | Tommy de Cock | Maarten van Rossem - 27.06.2002 17:52
Beste Tommy
De Amerikaanse verklaring voor de interventie voor Grenada in 1983 betrof twee vliegvelden en een haven die een belangrijke rol zouden kunnen innemen bij het vervoer van Cubanen naar de Portugese kolonien. Daarnaast: De Cubaanse rakettencrisis in 1962 was toch een tamelijk gevaarlijke gebeurtenis in de wereldgeschiedenis. Dit wilde de VS niet nog een keer zien gebeuren...
ps. Ik pretendeer niet dat het machtsrealisme de meest filantropische theorie is, wel de meest gehanteerde door wereldleiders. Het gaat om staatsbelangen....
| | VS steunde namelijk Apartheid | 27.06.2002 20:46
In 1983 steunde de VS namelijk samen met de apartheidsregering in Zuidafrika, de UNITA terroristen in Angola
| | Beste Kevin | Paul - 29.06.2002 12:06
Hoe past binnen je theorie van de interne klassentegenstellingen die tot externe vijanden leiden de Sovjetinterventies in Polen (1939), de Baltische staten (1939), de DDR (1953), Hongarije (1956), Tsjechoslowakije (1968), Afghanistan (1978) of de Vietnamese interventie in Cambodja in de jaren zeventig. Dit waren toch maatschappijen waar de klassentegenstellingen waren opgeheven. Let wel, ik wil geen polemiek beginnen of de USSR nu erger waren dan de VS, ik wil alleen teotsen hoe jij die interventies in jou theorie inpast.
| | Inderdaad Paul | harry - 29.06.2002 19:44
Kortom, het machtsrealisme is zo gek nog niet niet als theorie
| | | Asha - 11.11.2003 13:03
Geachte lezers,
Voor ons examen moeten wij een profiel werkstuk maken over de VS als supermacht.
Eén van onze deelvragen is: Wat zijn de reacties van verschillende landen op de militaire interventies van de V.S?
Heeft u omtrent dit onderwerp een mening, laat het ons weten! Wij zullen uw reacties erg op prijs tellen. Bovendien zal uw naam en nationaliteit worden vermeld in ons werkstuk indien u dat wenst.
Vriendelijk groeten
Armanda, Soraya en Asha
| |
| supplements | |
