|
|  |
Op zoek naar de voorzitter
Sander Faas - 30.05.2002 22:07
Tijdens het schrijven van een stuk voor Battl.nl, stuitte ik op de vraag of de heer Langendam, in ieder geval tot de verkiezingen voorzitter van de Lijst Pim Fortuyn (LPF) en bekend van de uitspraak “de kogel kwam van links”, zijn eergenoemde functie nog steeds bekleedde. Een simpele vraag dacht ik, maar het krijgen van een antwoord op die vraag bleek nog al wat voeten in de aarde te hebben.
Omdat dit niet voor niets het digitale tijdperk genoemd word, wendde ik mij eerst tot het internet. Na enig zoeken kwam ik zo op de site van de LPF. Maar het antwoord op de vraag wie de huidige voorzitter was, was daar niet te vinden. Wel vermelde de site dat de LPF zich distantieert van zowel ultra links als rechts, het Vlaams blok en Filip Dewinter. Nuttige informatie, maar niet die waar naar ik op zoek was.
Gelukkig stond er wel een telefoonnummer van het partijbureau. Helaas was daar niemand aanwezig om de telefoon te beantwoorden. Iets wat meer regel dan uitzondering schijnt te zijn, zoals latere gesprekspartners mij wisten te melden. Het schijnt dat de organisatie van de partij nog wel wat te wensen overlaat.
Lichtelijk verbaast, maar geenszins uit het veld geslagen surfde ik verder naar de site van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Hier moest althans een telefoonnummer van de fractie van de LPF te vinden zijn, hoopte ik. En bij de fractie zouden ze het toch wel weten.
De receptioniste had echter een teleurstellende mededeling. De lijn van de fractie was bezet en er was nog een groot aantal wachtenden voor mij. Of ze mij door kon verbinden met de afdeling voorlichting.
Hoe vriendelijk de dame aldaar mij ook te woord stond, een antwoord op mijn vraag had ze niet. Wel wist ze te vertellen dat Mat Herben de fractievoorzitter was. Daar was ik van op de hoogte, dus dat schoot niet echt op maar evengoed dank voor de moeite. Of ze mij terug wilde verbinden met de receptie, ik ging wel even in de wacht.
Het spookverhaal dat de receptioniste mij eerder had opgehangen bleek mee te vallen. De telefoon werd al vrij snel beantwoord door een vriendelijke vrouwenstem. Op mijn vraag wie deze dagen fungeerde als partijvoorzitter, werd het echter stil aan de andere kant van de lijn. “Langendam?”, gokte de stem. Of ze dat zeker wist. Weer even stilte. “Nee”, dat wist ze niet zeker. Ik schoot in de lach. “U werkt toch voor de LPF?”, vroeg ik. Het antwoord was bevestigend maar werd gevolgd door een verhaal waarin termen als drukke tijden, net nieuw en inwerken de boventoon voerden. Daar had ik natuurlijk alle begrip voor en haar advies het later nog eens te proberen zou ik te harte nemen.
Als kind van mijn tijd en dus gedreven door ongeduld besloot ik het echter op een andere manier te proberen en nam mijn toevlucht tot het bellen van een aantal politieke opponenten.
Helaas had men het bij de PVDA ook al druk, in ieder geval te druk om een antwoord op mijn vraag te geven. De wens het contact met de burger te herstellen is daar blijkbaar nog steeds meer de vader van de gedachte dan die van de daad.
Bij de SP verwonderde men zich in eerste instantie om het feit dat ik met zo’n vraag bij hun belandde, maar na mijn uitleg van hoe en waarom, was men eigenlijk ook wel geïnteresseerd in het antwoord. “Momentje”, klonk het en de lijn verviel in stilte. Na een vijftal minuten was men er uit. Althans men was tot de conclusie gekomen ook ten burelen van de SP men niet tot een eenduidig antwoord kon komen. Men gokte op Langendam, maar ja, die zou eigenlijk al lang zijn afgetreden, dus zeker weten deed men het niet.
Ik werd er zo langzamerhand een beetje moedeloos van. Iemand moest toch weten wie er bestuurlijk leiding gaf aan de tweede partij van Nederland.
Ik besloot het Algemeen Dagblad te bellen. Of er op de redactie iemand was die mijn vraag kon beantwoorden. Nee, helaas Degene die de LPF in zijn portefeuille had – hun woorden, niet de mijne – was niet aanwezig, maar als ik mijn nummer achterliet zouden ze mij terug bellen. Dat was prima.
Nog geen vijf minuten later ging mijn telefoon. Het Algemeen Dagblad. Men had het nagevraagd en Langendam was de voorzitter, dacht de bewuste collega. “Dat is zeker”, vroeg ik ten overvloede. Nou nee, maar wel waarschijnlijk.
Nog steeds geen bevestiging dus, al ging het er wel steeds meer op lijken dat de leider van de partij die zo opkomt voor een nieuwe politiek in zijn eerste week als voorzitter al woordbreuk had gepleegd.
Toch wilde ik meer zekerheid. Het moest in deze nieuwe eeuw van informatietechnologie toch mogelijk zijn onomstotelijk vast te stellen wie de voorzitter van de LPF was.
Bij de Volkskrant was helaas niemand aanwezig die enig licht op deze duistere zaak zou kunnen werpen, dus belde ik de Telegraaf. De receptioniste verwees mij door naar de parlementaire redactie in Den Haag. Dit kon niet missen. Een redactie geleid door de altijd goed geïnformeerde Kees Lunshof moest mijn vraag toch kunnen beantwoorden.
De hoedanigheid van de voorzitter van de LPF bleek echter een beter bewaard geheim dan ik in mijn stoutste dromen kon vermoeden. Ook bij de Telegraaf kwam men niet verder dan de waarschijnlijkheid dat het de heer Langendam betrof. In dit gesprek dook voor de eerste keer wel een andere naam op, die van de heer John Dost.
Nog steeds niets wijzer verlegde ik mijn aandacht maar weer naar de politieke partijen. Had Balkenende niet in zoveel woorden laten doorschemeren dat de uitspraken van Langendam aan het adres van links Nederland voor hem onacceptabel waren. Het feit dat het CDA nu wel de onderhandelingen was aangegaan met de LPF zou er toch op moeten duiden dat de toenmalig voorzitter was teruggetreden. Dan zou men vast ook kunnen vertellen wie zijn opvolger was.
Zo simpel lag het echter niet. Ik had de uitspraken van Balkenende verkeert geïnterpreteerd. En trouwens het CDA ging niet over de voorzitter van een andere politieke partij, dus men kon mij niet helpen, goedemiddag.
Ik raakte zo langzamerhand een beetje door mijn mogelijkheden heen. Even overwoog ik de Kamer van Koophandel te bellen, maar hoewel zij symbool staan voor het bedrijfsleven, twijfelde ik aan de accuraatheid van hun informatie. Langendam was op zijn hoogst twee weken geleden afgetreden en of een instelling als deze dat gegeven zo snel zou opnemen in hun database? Ik durfde er niet op te gokken.
Toen kwam ik op een gedachte waar ik al veel eerder op had moeten komen. Leefbaar Rotterdam. Als er een partij was waar men mij moest kunnen vertellen wie de voorzitter van de LPF was, was het deze aan de LPF gelieerde partij in Rotterdam.
Vol goede moed klom ik weer in de telefoon. “kunt u mij doorverbinden met de fractiekamer van Leefbaar Rotterdam?”, vroeg ik. “Als ze er nog zijn, maar ik probeer het voor u”. Ik had geluk, er werd opgenomen. Ik stelde mij voor, stelde mijn vraag en het werd stil. “Heeft u een ogenblikje”, klonk het na een paar seconden en weer werd het stil.
Plotseling klonk er een bassende mannenstem. “Goedemiddag, u wilde weten wie onze voorzitter is?”. “Nee, sorry voor het misverstand, ik wilde weten wie de huidige voorziiter van de LPF is”, antwoordde ik. “Van de LPF? God daar vraag je me wat. Is dat niet nog steeds die Langendam?” “Dat wilde ik nu eigenlijk juist van u weten”. “Het was in ieder geval Langendam”, baste de man verder:”maar of ie dat nu nog is. Het zou best kunnen dat John Dost – daar was hij weer - een plaatje is doorgeschoven, dat zou je aan zijn secretaresse moeten vragen.” “Heeft u voor mij haar nummer dan misschien”, vroeg ik. Nee, dat had hij niet en trouwens als hij het had gehad, had hij het toch niet mogen geven.
Ik kon natuurlijk wel het partijbureau van de LPF bellen. Dat had ik al gedaan, maar daar nam niemand op. Dat had hij wel gedacht. Maar helaas hij kon mij verder niet helpen, hij was niet op het partijbureau geweest die dag en behalve ene Herman en de twee hondjes had hij ook niemand van de partij gezien. Ik moest het maar aan Langendam zelf vragen. Nee het nummer kon hij niet geven, maar Langendam woonde in Breda.
Snel surfde ik naar de telefoongids en voerde de gevraagde gegevens in. Tot mijn opluchting stond er maar een Langendam geregistreerd, had de man geen geheim nummer dan moest dit hem zijn.
Langendam bleek thuis. “Goedenavond, ik spreek met de heer Langendam van de LPF”, begon ik. Het antwoord luidde bevestigend. Ik legde hem de vraag voor die mij nu al bijna de hele dag bezig hield. “Bent u momenteel nog steeds in functie als voorzitter van de LPF?” Uit zijn toon viel op te maken dat Langendam het maar een domme vraag vond. Maar dom of niet, hij was wel de enige die mijn vraag van een eenduidig antwoord voorzag. En zo doende kan ik u aan het eind van dit stuk melden dat de voorzitter van de LPF inderdaad nog steeds Langendam heet.
Althans, volgens de heer Langendam, maar wie zijn wij om aan zijn woord te twijfelen.
 E-Mail: Faaz@battl.nl  Website: http://battl.nl
|
| supplements | | | some supplements were deleted from this article, see policy | | Had mij even gebeld! | alexandra - 31.05.2002 10:30
Uit een betrouwbare bron heb ik vernomen dat Langedam demissionair voorzitter is tot het volgende LPF congres ergens in juni of juli. In iedergeval ergens na de formatie.
Maar wat stelt het voorzitterschap van de LPF nou eigenlijk voor?: Geld gestort krijgen op je rekening zonder dat je er iets voor hoeft te doen? Dan kan je net zo goed in de Tweede Kamer gaan zitten...
P.S.Overigens, hoge telefoonrekening heb jij :)
| | "betrouwbare bron"?? | roje - 31.05.2002 17:36
beste sander faas
naar mijn idee is dit alles meer dan uitvoerig in het nieuws geweest op de dag van de verkiezingen. Eerst had langedam aangekondigt op de dag van de verkiezingen af te treden, vervolgens zij hij dat hij nog aan zou blijven voor de eerst volgende leden vergadering die binnen vier weken zou komen. "een betrouwbare bron" en het rondbellen van half nederland is niet nodig voor het beantwoorden van deze vraag. Een vermelding op indymedia evenmin als je het mij vraagt.
| | Meer bodemloze put dan betrouwbare bron | Sander Faas - 31.05.2002 17:56
Beste Roje,
De aankondiging van Langendam was mij bekend. Hij was alleen niet zo stellig als jij nu zegt. Vandaar dat ik tijdens het schrijven van een ander stuk, mij afvroeg hoe de stand van zaken op dit moment was. En een eenduidig antwoord op die vraag bleek haast onmogelijk te krijgen. Dat is ook waar het bovenstaande stuk om draait. Op mijn zoektocht naar het antwoord viel ik van de ene verbazing in de andere, zoals de desintresse van journalistiek Nederland, de verwarring bij de politieke partijen en de ontwetendheid bij zowel de LPF als Leefbaar Rotterdam.
Mijn voornaamste verwondering betrof het feit dat de partij die transperantie binnen het politieke bedrijf zo hoog in het vaandel heeft staan, behalve dat zij onbereikbaar is - zo heeft de burger pas echt kans op inspraak - blijkbaar geen coherente organisatie kent.
Daarnaast vond ik de gang van zaken nogal komisch en ook daarom de moeite van het vermelden waard.
Vandaar dus dit stuk.
E-Mail: Faaz@battl.nl
Website: http://battl.nl
| | Sander Faas | Gerdien - 01.06.2002 15:45
Tjonge jonge wat ben jij een druk baasje!
Waar maak jij je druk om?
Wat maakt het uit wie de leider is van de LPF?
Deze club valt binnenkort toch uiteen want eensgezind zijn ze echt niet.
| |
| supplements | |
