| |
De dichter des Gepeupel Barry Smit - 16.05.2002 16:57
Gerrit Komrij reageerde om de moord van Fortuyn met het volgende gedicht. Ik heb daar zo mijn eigen gedachten bij. Uit het NRC Handelsblad De zittende politicus Gedicht van Gerrit Komrij, Dichter des Vaderlands. Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel. Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel Zomaar een lach verschenen, maar die nacht, Nadat de gek de nar had omgebracht, Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret, En maakte hij onbespied een pirouette. Dank, dank, riep hij, het monster is geveld. Hij oefende het woord ´geschokt´ voor morgen En sliep als twintig ossen kunnen slapen. Straks is hij, voor de camera, vol zorgen. Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld. Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied. Hij loopt op straat, ondragelijk rechtschapen, En ziet nog steeds het echte monster niet. Gerrit Komrij De Dichter des Gepeupel Gerrit Komrij. Daar lijkt niemand nu nog dom bij. Barry Smit, 16-05-2002 E-Mail: barry@battl.nl Website: http://battl.nl |
supplements | | | 16.05.2002 18:45
Heb er ook zo mmijn gedachten bij: ik vind het een prima gedicht. Het monster dat werkelijk uit zijn winterslaap is opgestaan, het fenomeen dat weer bovengronds kwam DANKZIJ Pim Fortuyn was er al die tijd al maar wordt nu weer door ´iedereen´ gesignaleerd: het rellende en demonstrerende extreem rechtsen zoals agressieve skinheads en de NVU. Op het Binnenhof, op internet, in de bedreiging aan NGO´s, media en politici, op de Dam voor het Nationaal Monument en zaterdag in Harderwijk! Dit is niet Pim maar wel zijn erfenis: het fenomeen ´extreem rechts was er altijd al en het gebruikte LPF als rechtvaardiging voor eigen bestaan. Fortuyn was inderdaad slechts een hofnar die goede sier maakte met wat hij op straat hoorde en de politici een spiegel voorhield. Daarom is het een goed gedicht. Komrij is zowieso goed. Interview met hem onlangs op BRT: "Door Fortuyn is het de eeste keer dat ik mij schaam homo te zijn en zou willen dat ik hetrosexueeel was." Of woorden van dergelijke strekking. Gerrit is niet gek! Gerrit is goed. | Was getekent Surfer | Surfer - 16.05.2002 18:48
Dat Gerrit Komrij wel goed is schreef ik hierboven zonder te ondertekenen. | | Jan M.D. Pet - 16.05.2002 19:19
Komrij doet mee aan de hetze door te suggereren dat de zittende politici (Melkert etc.) deze moord fantastisch vonden. Dat is waanzinnig onverantwoord en geeft een domme schreeuwerds wederom een legitimering om agressie op de gevestigde politiek te richten. Vul deze zin zelf maar aan: Door de zittende politici af te schilderen als gewetenloze cynici die genieten van de moord, creëert Komrij een klimaat waarin... | ander gedicht | geen dichter - 16.05.2002 19:54
Erik van Muiswinkel las onlangs bij Barend en Van Dorp een mooi ´tegengedicht´ op dat hij in reaxie had geschreven. Zou leuk zijn als iemand daar de tekst van heeft en hierbij kan publiceren. | Gedicht van Van Muiswinkel | Faaz - 16.05.2002 20:36
De Pittende Satiricus Tegen de Dichter des Vaderlands Hij heeft iets moois geflanst, hij kent zijn doel. Er plooit zich op zijn fraaie dichterssmoel Zowaar een lach inenen, want die nacht, Nadat de gek de nar had omgebracht En er misschien voorgoed een eind kwam aan de pret Heeft hij het mes in Kok zijn rug gezet. De stank, de dank....die dichter was mijn held! De Meester van het Woord, Verlichter van mijn zorgen. En HIJ schaart zich ineens onder de schapen Die dertig ongekozenen gaan kiezen, morgen? Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld. Maar wat de blinde bard verdomd niet ziet Is dat ook hij voorlopig niet zal slapen Omdat hij ons op het moment supreme verliet. Erik van Muiswinkel E-Mail: Faaz@battl.nl Website: http://battl.nl | vervolg analyse | Surfer - 16.05.2002 20:48
Waar komt Melkert, een naam die in de letteren niet zal beklijven, nou ineens weer vandaan in de poezie-interpretatie? Mensen weest niet zo hypocriet! Ik weet zeker dat menigeen, ook menig politicus, dacht: "zo daar zijn we mooi van af, wel rot dat hij is doodgeschoten." Dat is het enige wat men er erg vindt: dat er een politicus is vermoord, dat er een mens is gedood. Na de eerste zucht van verlichting, in de waan van de populist af te zijn, herstelt men dus snel de humanitaire waarden en doet navenante beschaafde uitspraken. Komrij doorziet dit. Het rechtse fantoom werd niet mee werd vermoord. Nee erger: met hun rouwbeklag maakte menigeen als zalvende heelmeester stinkende wonden! De hysterie en het gedraai om mee te mogen rouwen van de afgelopen week was om te kotsen. Dat mag nu ook wel eens gezegd worden. Waarom zegt niemand hardop: "iemand die als een onderwereldfiguur praat en zich gedraagd zal als een onderwereldfiguur ten onder gaan." Misschien ben ik gek maar vanaf het eerste bericht op 6 mei galmt door mijn hoofd de naam: "Klaas Bruinstra". Vanwaar die collectieve angst voor het stigma antiPim te blijven? Dat handje vol nazi´s van de NVU die hier op Indymedia en overal probeert mensen de stuipen op het lijf te jagen? Of vertegenwoordigde Fortuyn inderdaad een hogere onderwereld? Gerrit Komrij zegt ook wat ik hier beweer niet in zijn gedicht. Deze gedachten komen door het gedicht wel bij mij op. Ook daarom is het een goed gedicht. Iedereen, elk lid van het ´gepeupel´ kan er zijn eigen waarheid uit halen. Het is voorzichtig geschreven maar des al niet te min tegelijk keihard en duidelijk.
| wie? | Jan M.D. Pet - 16.05.2002 23:12
Stephan van den Bergh vraagt: "Waar komt Melkert, een naam die in de letteren niet zal beklijven, nou ineens weer vandaan in de poezie-interpretatie?" Als je de titel "De zittende politicus" ziet, wie denk je dat hij dan bedoelt? Fortuyn? Nee, hij bedoelt Melkert, Kok, Dijkstal en misschien Harry Potter en Rozemuller. | Dus er zijn ook nog echte dichters in nederla | Michael - 17.05.2002 17:20
*lol* Allereerst heb ik erg om de reactie van Bart moeten lachen... Ik kan geen keuze maken welke ik het beste vindt, die van Bart of die van muiswinkel. Vast staat dat die "dichter des Vaterlands", met alle winden meewaait. Ik was al bang dat ik de enige was, die die kerel niet kon luchten.
| Correctie | Michael - 17.05.2002 17:21
Voorgaande reactie: Bart moet Barry zijn... Sorry | schimpen is het wapen van de zwakke | Bart Hollevoet - 19.05.2002 15:57
Het is om te beginnen de taak van de ´dichter des vaderlands´ om sleutelmomenten in de geschiedenis te becommentariëren met een gedicht. Een gedicht heeft de eigenschap dat het, geloof het of niet, poëtisch is. Dat betekent dat het los staat van politieke overtuiging. Als het een goed gedicht is tenminste. En in tegenstelling tot iemand die zich laat voorstaan op de trouvaille ´Komrij / dom bij´, kent Komrij zijn vak. Wie geen last heeft van ingegroeide oogkleppen, herkent dat vakmanschap meteen, ook al past het werk niet in zijn of haar ideologische straatje. Wie te kleingeestig is voor poëzie, bemoeit zich misschien maar beter ook niet met politiek. | eer zal ik kakken in mijn hoed | bart hollevoet - 19.05.2002 16:10
Het gedicht is op het lijf van Kok geschreven, dat ziet een blinde. En dat Komrij ´meewaait met de wind´ is nogal wiedes: dat houdt de functie van dichter des vaderlands net in. Een functie die trouwens onder Kok in het leven is geroepen. Wat ik in het ´tegengedicht´ van Van Muyswinkel zie is kleingeestigheid op versvoeten die delafheid van cabaretiers illustreert, net zoals Spijkerman, Waas en Van Muyswinkel al deden met hun ´van de doden niets dan goeds´-manoeuvre omtrent Spijkers en het boek ´De puinhopen van professor Pim Fortuyn´. De volta verraadt wat Van Muyswinkel écht dwars zit: dat Komrij niet klakkeloos het kam van de ´satirici´ kiest. Dat een dichter iets anders is dan een nar in een beschuttende werkplaats, komt niet bij Van Muyswinkel op. Je zou als buitenstaander bijna gaan denken dat Erik jaloers is op Gerrit Komrij. Of je die kan luchten of niet, de kwaliteit van zijn poëzie staat los van zijn persoon. Misschien houden we het hier voortaan beter bij politiek. De term ´gepeupel´ hoorde je tot voor kort namelijk eerder uit de mond van rechtse dictators dan uit die van zelfverklaard kritisch links. | Crux | Potgieter - 19.05.2002 23:03
De crux van Komrijs gedicht is niet de blijdschap van de zittende politiek over de moord van een tegenstander, maar de opluchting over de uitschakeling van ´het monster´ - dat in ´de nar´ werd geprojecteerd: het ´echte monster´ waart nog rond. En in die onrustbarende slotregel zit de kracht van deze Komrij: als ´de nar´ het monster niet was, wie of wat is het dan? Nietzsches ´unheimlichste aller Gäste´? Is het een persoon, is het Het Kwaad, is het een beweging? Een huiveringwekkend gedicht. | |
supplements | |