Terreur is spelen met angst
A. Noname - 30.10.2001 14:25
Het _kleine_ spelen met angst kan heel alledaags zijn, bijvoorbeeld het dreigen met straf door de schoolmeester. Niet alle straf of dreiging is terreur. Je kunt ook gewoon echt boos zijn. Het _grote_ spelen met angst gaat over marteling, verminking, verkrachting, dood en verlies.
Het _kleine_ spelen met angst kan heel alledaags zijn, bijvoorbeeld het dreigen met straf door de schoolmeester, of het uit je duim zuigen van feiten voor een complottheorie, of ``FUD´´ in reclame (``Fear, Uncertainty, and Destruction´´), of het dreigen met werkloosheid of juist een slavenbestaan of zelfs militaire dienstplicht.
Niet alle straf of dreiging is terreur. Je kunt ook gewoon echt boos zijn of tegen iemand uitvallen. Dat kenmerkt zich, denk ik, door spijt achteraf en/of verzoening, als beide partijen eerlijk (kunnen) zijn tenminste.
Het _grote_ spelen met angst gaat over marteling, verminking, verkrachting, dood en verlies. Dat is onderdeel van het vak van de KGB, CIA, Mossad, militaire organisaties, enz., en zij hebben veel van hun kennis doorgegeven aan Sadam Husein, Noriega, Pinnochet, Somoza, Bin Laden, de UCK, enz.) De VS, USSR, Engeland en Frankrijk zijn hierbij de grootste leveranciers van geestelijke en materiele zaden van angst en verderf in de vorm van training en materieel. Helaas wordt er ook veel `vrijwillerswerk´ gedaan door allerlei groeperingen (IRA, ETA, Hamas, ...) die bovendien amper aan politieke besluitvorming deel kunnen nemen, wat de posities verhardt.
Bijna al het _grote_ spelen met angst is terreur. Een uitzondering is dat zelfs hier iemand gewoon door het lint kan gaan---le crime passionnel---in welk geval het voor het slachtoffer nog steeds terreur is, terwijl de dader toch geen terrorist hoeft te zijn. Ook hier zal achteraf spijt zijn, maar verzoening is wellicht niet meer mogelijk. Stupiditeit kan natuurlijk ook een oorzaak zijn.
Relatief kortdurende angst zal vaak het beoogde demoraliserende effect hebben. Langdurende angst zal bij een aantal of misschien zelfs veel mensen, zeker kinderen, leiden tot splitting met als gevolg compleet gevoelloze beulen als tegenstander. Radicale terreur is daarom uiteindelijk altijd contraproductief---ook voor Osama, ook voor Amerika, ook voor te geweldadig politieoptreden, ook voor geweldadige demonstraties, ook voor onrechtvaardige wetten. Niet dat de winnaar als groep soms niet overleeft---in die zin loont geweld soms wel---als wel dat zij daar niet beter van wordt qua mens zijn, gelukkig zijn, rechtvaardig zijn, kortom qua respectvol zijn in de ogen van... God of jezelf.
Merk ook op dat ik het heb over ``terreur,´´ niet over ``terrorisme.´´ Terreur uitgeoefend door staten noemen we gewoonlijk welliswaar eveneens ``terreur´´ of ``bedreiging´´ of ``oorlog,´´ maar niet ``terrorisme.´´ In plaats van ``terrorisme´´ spreken we dan van ``oorlogsvoering.´´ Aldus is de term ``oorlog tegen het terrorisme´´ een goede benaming voor wat president Bush wil; tegenterreur.
``A vain man can never be utterly ruthless: he wants to win applause and therefore he accommodates himself to others.´´--Johann Wolfgang von Goethe
|
