|
|  |
Een Almeerse schoffelaarster
Louis van Overbeek - 07.03.2009 14:58
Reeds voor de rechterlijke uitspraak in de zaak van de inmiddels befaamde Arnhemse 'schoffelweigeraar' blijkt er een vergelijkbare uitspraak te zijn gedaan in een procedure die is aangespannen door een inwoonster van Almere. Hieraan is evenwel nooit enige ruchtbaarheid gegeven.
De gemeente Arnhem kwam vorig jaar landelijk in het nieuws toen zij in het ongelijk werd gesteld in een rechtszaak die was aangespannen door een bijstandsgerechtigde - bekend geworden onder het epitheton ‘de schoffelweigeraar’-, die weigerde uitvoering te geven aan de hem door de gemeente opgelegde verplichte tewerkstelling in het kader van een zogenaamd Work Firstproject. Naar nu blijkt is reeds voor deze zaak een vergelijkbare uitspraak gedaan in de procedure van een 55-jarige inwoonster van Almere tegen deze gemeente, waaraan merkwaardigerwijs geen enkele ruchtbaarheid is gegeven. Zelfs de betreffende rechtbank, die van Zwolle-Lelystad, besloot de uitspraak in kwestie, die toch van groot maatschappelijk belang geacht moet worden en tienduizenden burgers aangaat, niet te publiceren op Rechtspraak.nl , de juridische website waarop elke rechterlijke uitspraak van enig belang is terug te vinden. Dit is pas gebeurd op 27 februari van dit jaar na een verzoek hiertoe van schrijver dezes die door een toeval van het bestaan van de uitspraak op de hoogte was geraakt. Voor wie de uitspraak er zelf op na wil slaan: het LJN-nummer is BH4271.
De zaak van de vrouw uit Almere staat niet op zichzelf, maar staat, blijkens tal van klachten op allerhande websites en elders - waaronder dus die van de inmiddels vermaarde ‘schoffelweigeraar’ - model voor een vorm van machtsmisbruik en zelfs sadisme van de kant van Nederlandse gemeenten die men onbestaanbaar zou achten. In een interview met een lokale radiozender verklaart de vrouw het volgende:
Als 55-jarige vrouw met een opleiding op hbo-niveau, klein van postuur en nog lijdend aan de gevolgen van een chronisch vermoeidheidssyndroom, werd zij door de gemeente Almere, die bij dit beleid samenwerkt met Stichting Kompaan, een reïntegratiebedrijf met een blijkens een recent item op Omroep Flevoland dubieuze reputatie wat betreft zijn financiële integriteit, in een oranje hesje in de brandende zon en veelal zonder enige hygiënische voorziening, verplicht te schoffelen en papier te prikken, vaak onder intimidatie en afblafferij en onder voortdurende bedreiging van korting op of intrekking van haar uitkering. Daarbij moest zij aanzien hoe naast haar zieke en soms zelfs invalide mensen, die door Arbo-artsen die het kennelijk niet zo nauw nemen met hun beroepseer, arbeidsgeschikt waren verklaard, door opzichters van Kompaan hardhandig te werk werden gesteld. De Almeerse schoffelaarster heeft de haar aangedane vernedering met moeite negen weken kunnen volhouden, zich toen overspannen ziek gemeld en een rechtszaak aangespannen tegen de gemeente, die ze vervolgens gewonnen heeft.
Ondanks het feit dat de gemeente Almere met deze uitspraak door de rechter gesommeerd is haar beleid inzake gedwongen tewerkstelling in het kader van de Wet Werk en Bijstand aan te passen en ervoor te zorgen dat er in het vervolg in voorkomende gevallen op het individu toegesneden maatwerk wordt geleverd, gaat zij gewoon - net als de gemeente Arnhem overigens, die eveneens recidiveert - op (nagenoeg) de oude voet verder en geeft zij de rechter dus als het ware een klap in het gezicht.
Als burger die geconfronteerd wordt met een gemeente die een rechterlijke uitspraak aan haar laars lapt, staat men machteloos. Het enige wat men in zo’n geval kan doen is een klacht indienen bij de Nationale Ombudsman, die echter ook niet echt onafhankelijk is. Misschien is het zinvol een dergelijke gemeente ook eens langs een andere weg aan te pakken, namelijk via haar ambtenaren. Iemand op deze wijze onder dwang en chantage tewerkstellen is immers niet alleen zelfs in strijd met de Wwb, en ook - zoals reeds door de Arnhemse ‘schoffelweigeraar’ werd aangevoerd - met internationale mensenrechtenverdragen tegen dwangarbeid, maar eveneens een ambtsmisdrijf. Vergelijk artikel 365 van het Wetboek van Strafrecht: ‘De ambtenaar die door misbruik van gezag iemand dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie’. Het ware te hopen dat met dwangarbeid geconfronteerde bijstandsgerechtigden zich nog eens uit hun apathie zouden verheffen en zich, in navolging van de Almeerse schoffelaarster en haar Arnhemse lotgenoot, opnieuw naar de rechtbank zouden begeven.
 E-Mail: loverbeek22319@hotmail.com
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | | Is einde van Kompaan Almere in zichtt? | W. Nout - 06.06.2009 14:24
| | Kompaan blijft onder vuur van gemeenteraad | Bamberg - 18.10.2009 19:53
Op 15 oktober vergaderden ze al weer in Almere over Kompaan, het gemeentelijjke reintegratieburo waar van alles mis bleek te zijn.
De direkteur, Rita van Ling, ook een exwethouder daar in Almere, heeft inmiddels ontslag aangeboden.
De verantwoordelijk wethouder, Martine Visser van de ChristenUnie, beweert dat ze van niks wist over die bv-tjes waarmee Kompaan in zee was gegaan.
Het blijkt nu te gaan om een soort familie van ene Ron Bruné, zijn schoonzoon, zijn dochter of nicht, etc. die zich bij Kompaan hebben ingelikt en waar de direkteur van Kompaan mee samenwerkte.
Die Ron Bruné was zelfs tegen een uur-tarief van over de 100 Euro in dienst bij Kompaan. Zijn schoonzoon, ene Scharff (ik heb gehoord dat zijn voornaam Boetshe is in een radio interv.) heeft een uitzendburootje in Alphen aan den Rijn. Scharff is weer getrouwd of woont er mee samen, met een familielid van die Bruné, ik denk de dochter.
Die dochter heeft op hetzelfde adres als Scharff een boekhoudburootje. Die stuurde rekeningen aan Kompaan...etc.
Enfin een duidelijk gevalletje van belangenverstrengeling zo niet fraude. Maar de forensisch onderzoekers kregen van Bruné en Scharff geen inzage in de boekhouding.
En zo kon de wethouder triomfantelijke een persbericht de deur uit doen dat er geen grove misstanden geconstareerd waren.
De gemeenteraad is al een paar keer in gesprek geweest met de wethouder en de laatste keer was 15 oktober. Met in de hoofdrol raadslid Edwina Molina, die naam en toenaam noemde en verder geen blad voor de mond nam.
Dat vonden de collegepartijen niet leuk (29 oktober gaan ze weer verder over Kompaan)
voor de vergadering van 15 oktober zie deze filmpjes op YouTube:
 http://www.youtube.com/watch?v=l7TsG5Ll5Pg
http://www.youtube.com/watch?v=davf_D7l6bQ
E-Mail: bamberg@xs4all.nl | |
| aanvullingen | |
