clown verslag missie NAVO top Onder-Sergant 5de klasse Elfie Tinkel - 26.10.2007 20:38
Na aanleiding van de missie van CloLoNeL op 25 oktober 2207 in Noordwijk, volgt hieronder een verslag van Onder-Sergant 5de klasse der 1ste brigade Elfie Tinkel. Zie ook eerdere berichtgeving over de missie: http://www.indymedia.nl/nl/2007/10/47912.shtml en http://www.indymedia.nl/nl/2007/10/47884.shtml en ook http://www.vredessite.nl clowns in gesprek met wilde pliesieman lachbom in de hand demonstreren van andere lach wapens Missieverslag NAVO top Noordwijk, 25 oktober 2007 Het was weer een spannende missie. Uitgevoerd door een drietal clowns, met speciale training achter de rug om deze missie goed te kunnen volbrengen. Met omtrekkende beweging en slinkse afleidingsmanoeuvres wisten we eindelijk het niet-NAVO terrein te bereiken. Op enkele meters van het terrein verwijderd zette we de mars in, onder gedisciplineerd gezang: When the clowns go marching in... Zwaar onder de indruk van ons overkomen, maakten de reeds aanwezige mensen ruimte voor ons en kwamen zelfs nieuwsgierig om ons heen staan. Er waren allerlei soorten mensen aanwezig. Mensen met borden met teksten er op, mensen met blinkende zwarte kastjes op hun buik, die ze met regelmaat voor hun gezicht hielden, mensen met blauwe pakken en oranje hesjes aan met waterpistolen op hun heupen, enzovoorts. Eén man met blauw pak kwam wat sneller op ons af. Het leek er op dat hij echt heel erg fan van ons was. Hij gaf mij ene stevige hand en liet deze bijna niet meer los. Ik voelde me haast een popster die werd belaagd door haar fans. De man (erg Wilde man) begon een verhaaltje te vertellen. Iets over dat iedereen welkom was, behalve mensen die een clown-gezicht hadden. Zelfs de rode neus moest af, zo vond hij. Mmmaaarrr, dan zouden we geen clown meer zijn... Bovendien hadden we onze uiterste precisie missiekleuren opgebracht, geheel in stijl met rood/wit/blauw. En vooral dat konden we natuurlijk niet van ons gezicht halen. De wilde man had duidelijk wat van onze geheime lachpoeder nodig, waarop wij doortastend een eerste (voor deze gelegenheid dan) lachbom in elkaar gingen zetten en uiteindelijk op elkaar uittestten. Vervolgens besloten wij het niet-NAVO terrein verder te inspecteren, nauw gevolgd door de wilde man en nog een man die er net zo uitzag. Waar wij ook heen gingen op het pleintje, bleven zij dicht in onze buurt. Misschien was dat wel het effect van ons lachpoeder. Nadat er allemaal mensen allerlei verhaaltjes hadden verteld op een groot podium, over bv naar oeroes gaan (ze spraken het wel apart uit; oeroesgan), mochten wij ook nog een verhaaltjes vertellen. Eén van onze thuisblijf clowns had een prachtig communiqué geschreven, wat wij zouden voorlezen. Maar omdat onze voorgangers wat langer van stof waren, moesten wij ons verhaaltje in versneld tempo vertellen. Om uiteindelijk te komen tot de officiële, maar nog steeds geheime, presentatie van de Lachbom (reeds eerder overhandigd aan de VS). Omdat we bedachten dat het eigenhandig overhandigen van de lachbom aan de NAVO wel eens een onmogelijke missie kon worden, wilde we onze vriend de kok van de pliesie (die ons tenslotte had uitgenodigd voor dit feestje) vragen of hij die bom aan de NAVO wilde overhandigen. Maar toen bleek de kok niet aanwezig te zijn (waarschijnlijk druk bezig met koken), waarop onze andere fan, de wilde man, op het toneel verscheen. De wilde man bleek ook van de pliesie te zijn en vertelden ons (min of meer) dat we de bom zelf mochten overhandigen. Althans, zo begrepen wij zijn omslachtige taal. Na ons verhaaltje kwam er heel veel oorlogslawaai, waarop iedereen ging slapen op de grond. Maar na korte tijd werd iedereen weer wakker en was hun bijeenkomst ten einde. Voor ons begon onze missie op dat moment pas echt. Ondanks de toezeggingen van de wilde pliesieman, vonden we het noodzaken uiterst voorzichtig te werk te gaan, om ons geheime wapen aan de NAVO te overhandigen. Tenslotte weet je maar nooit wie de bom wil stelen. Nog steeds gevolgd door de wilde man en zijn collega, slopen wij gecamoufleerd en wel richting het huis in de duinen. Totdat plotseling, volledig uit het niets enkele hele grote en brede mannen in blauwe pakken ons bij de armen pakten en heel snel in een blauwe bus stopte. We dachten eerst dat we ontvoerd werden, maar toen bleken de grote mannen ook van de pliesie te zijn. Er heerste weer geruststelling, omdat zij ons vast zouden gaan helpen met onze missie. We werden van het blauwe busje (waar de pliesie elke keer vroeg om onze ideeën) verplaatst naar een wit busje met mini-kamertjes. De chauffeur van de busje had denk ik net zijn rijbewijs, want hij kon nog niet heel goed rijden. Een beetje schokkerig, vooral met de rem. Tot onze grote verbazing reed het busje voorbij het huisje in de duinen en bleken we naar een prive-feestje van de pliesie in Katwijk te gaan. Dat vonden we wel een beetje jammer, want we hadden graag onze bom aan de NAVO afgegeven. Op het pliesieburo van katwijk stond een heel ontvangstcomité klaar om ons te ontvangen. Inclusief verschillende fotografen. Binnen bleken ze echter zeer nieuwsgierig naar al het speelgoed wat we bij ons hadden en moesten we dat allemaal in een plastic zak doen. Daarna kregen we ieder een eigen slaapkamer (met alleen een klink aan de buitenkant...) en werd ons later allemaal vragen gesteld over onze missie en ons geheime koffer. Het is ons onduidelijk gebleven waarom ze dit allemaal wilde weten, maar wij vermoeden dat ze een beetje jaloers op onze unieke vinding en dat ze het misschien liever zelf wilden overhandigen aan de NAVO. Zoals in eerdere berichtgeving al is duidelijk geworden, vonden we het feestje niet zo leuk en zijn we weggegaan. De derde clown, die het nog wel een beetje leuk vond, was het later ook een beetje zat en ging toen ook weg. Daarna zijn we nog bij een paar hele lieve mensen terecht gekomen, die ons eten en drinken gaven en ons gerust stelden over het niet helemaal lukken van onze missie. Wanneer onze volgende missie zal zijn is nog niet bekend, maar wij hebben er (ondanks het beetje mislukken van deze uiterst moeilijke missie) wel weer heel veel zin in! E-Mail: clolonel@linuxmail.org Website: http://www.clolonel.nl |