|
|  |
Stop Deportaties: Spektakel in de rechtzaal
Werkgroep Stop Deportaties - 25.09.2007 20:27
3 zaken tegelijkertijd dat moet wel feest betekenen. Het begon goed: een OM die niet zo goed wist waar de klepel hing en een gezellige sfeer, voor zover dat mogelijk is, in de rechtzaal met fimpjes en veel plezier. Echter toen het einde naderde en er politiek gemotiveerde redevoeringen werden gegeven sloeg de bom in! Een persoon werd de zaal uitgezet en een tweede werd voorkomen door de rechter te wraken. Lees het relaas hieronder in de lange volledige uiteenzetting van vandaag.
Schiphol 2 - 19 april 2007
Schiphol 1 - 25 oktober 2006
Vis - 30 maart 2006
Al met al ging het om drie verschillende zaken: De eerste blokkade van Schiphol Oost op 25 oktober 2006 ( http://www.indymedia.nl/nl/2006/10/39846.shtml), de tweede blokkade van Schiphol Oost op 19 april 2007 ( http://www.indymedia.nl/nl/2007/04/43830.shtml en film: http://www.reageerbuis.com/?entry=83) en een visactie onder de titel “Dit zaakje stinkt” op 30 maart 2006 ( http://www.indymedia.nl/nl/2006/03/35312.shtml)
EERSTE BLOKKADE SCHIPHOL
9:50 Bij de eerste blokkade schiphol van 25 oktober 2006 moesten er twee aanwezigen en één afwezig voorkomen. In deze rechtzaak eiste de OM vervolging voor drie feiten:
- vernieling in vereniging.
- artikel 184: niet voldoen aan bevel
- voor 1 persoon: imitatiepistool in auto gevonden
Bij de vernieling in vereniging werd geopperd dat er een draad was doorgeknipt bij het zijhek naast de speedgate. Op een videoopname was te zien hoe een onbekende gemaskerde naar dit hek toeliep en later weer uit beeld liep. Op beeld was de ‘daad’ echter niet te zien.
Opmerkelijk is dat het doorknippen van deze draad die de kaartlezer aanstuurt ervoor zorgde dat het hele complex kortsluiting heeft gehad en dat kastjes opgeblazen zijn.
In deze zaken hebben twee verdachtgemaakten zich beroept op hun zwijgplicht, dit ook uit solidariteit naar hen die geen stem hebben. De vele geilligaliseerden die uit het zicht gehouden worden en zo monddood worden gemaakt.
De afwezige persoon had een andere advocaat dan de heer Kersting en verklaarde per papier wel het een en ander. Deze advocaat had al 3x gevraagd de datum te verzetten. Het OM zag hier niet voldoende reden toe en de advo, die vandaag belast was met de zorg voor zijn kind, moest dan ook zijn kind onder moeten brengen bij zijn schoonzus.
Ook riep hij een getuige op om te verklaren dat hij bij de actie betrokken was geraakt in de hoedanigheid als journalist.
Hier vindt men het nodig de bewakingsvideo te laten zien van de eerste gehele 20 minuten van de actie! Hier moest ook even de bode gehaald worden om met zijn allen de goede knopjes voor de beamer te vinden en de kapotte afstandsbediening voor de verlichting werkend te krijgen. Toen dit alles gelukt was, was het dus tijd voor de film. Klasse voor de cameraman wat een genot om van dit schouwspel te mogen genieten. Van grote aftsand is te zien... eigenlijk helemaal niks dan een paar zwarte stippen die wat bewegen. Hier werden weer allerlei interpretaties op los gelaten zowel van de kant van de verdediging, als die van de aanklager. Scenario’s samen met timecodes worden langsgegaan “Gaap”.
De OM heeft het op haar beurt steeds maar weer over hoe demonstratierecht een groot goed is in een democratisch land, maar niet gebruikt mag worden om strafbare feiten te plegen.
Over het zgn onbruikbaar maken van een hek meent de OM het al voldoende te vinden als een hek niet meer gebruikt kan worden als zodanig niet meer open kan. Het slot dat er op gezet is, is al een vorm van vernieling. Ditzelfde geldt voor de speedgate waar de lockers voor zaten. “Mensen kunnen niet in en uit door het hek” en dus is het hek onbruikbaar gemaakt.
Ook haalt het OM hier weer een oude zaak van stal. Die van de blokkade van de landingsbaan Schiphol door Milieudefensie, waar volgens artikel 162 (de nieuwe anti-terreurwet zeg maar) het tijdelijk blokkeren zonder het toebrengen van schade van een landingsbaan, rails of weg nog steeds ‘onbruikbaar maken’ geld. Dat deze wet zijn doel voorbij schiet in deze zaak is echter niet zo erg aan de OM besteed, het betreft hier immers artikel 350, aangezien het een ‘normale’ lokate betreft.
Verder weet ze te vertellen dat de actie goed doordacht en goed uitgevoerd is. Kijk zo mogen we het horen. Complimenten van de aanklager, dat gaat goed!
Voor de rest zanikt het OM door en door over de brandonveiligheid die vanuit een blokkade uit gaat. Wie zegt bijvoorbeeld dat de lockers zich echt wel snel kunnen verwijderen? Iedere minuut geldt bij een brand.
Hierop gaf een der aangeklaagden het antwoord dat dit inderdaad wel duidelijk is gebleken met de schipholbrand, waar het achterhek op slot zat en de brandweer terug naar de speedgate moest om die open te laten gaan, naar binnen te rijden, speedgate te sluiten aan buitenkant, openen aan binnen kant en voila 1 brandweer auto kon het terrein op. En dan durft het OM ons af te schepen met brandonveiligheid?
Andere citaten: “Deze demonstranten kennende zullen ze waarschijnlijk niet eens weggaan als de politie het zegt en pas weggaan als de rook boven schiphol uitkomt, wanneer het al te laat is”
Voor de ‘journalist’ wordt verdedigd dat 2 zware bewijzen zijn vernietigd, wel te verstaan:
- cdrom met camerabeeld van de actie, waarvan alleen de eerste 20 minuten zijn bewaard en de rest (ontastende beelden) vernietigd is;
- notitieboekje met aantekeningen van actie, timeline en interview kwijt geraakt op bureau;
Wat er dus gebeurd is met deze verloren items wie zal het zeggen. Mijn conspiracytheorie-hart gata alweer sneller kloppen bij denken aan alle mogelijke theorien. Maar goed terug naar de zaak van de verloren voorwerpen:
Dit zou er toe moeten leiden dat het OM niet ontvankelijk wordt verklaard en subsiduair vrijspraak zou moeten volgen.
Verder gaat het vooral om de vraag of desbetreffende ‘journalist’, journalist is als hij of zij niet beschikt over een perskaart en dus wel een echte journalist is of niet.
Verder gaat de discussie dat persoon ook niet dezelfde kleren aanheeft als de andere demonstranten (capuchons en dergelijke). Vraag ik me als anonieme schrijver wel af wat nu precies demonstrantenkleren zijn? Moeten we misschien een uniform gaan dragen om het onderscheid tussen journalist en activist duidelijk te maken. Of zijn deze grenzen misschien wat diffuser? Ook wordt er even gesmeten met woorden als organisatie. “Wir sind alle artikel 140” niet waar?
Aan het eind weet de OM nog te verraden: “En zelfs als de demonstranten wel op het bevel van verwijdering hadden gereageerd en weg waren gaan hadden ze alsnog opgepakt kunnen worden op de twee andere feiten (waarschijnlijk onder vernieling)”
Foei OM om dat je zomaar te laten ontvallen. En dat is dus precies waarom Werkgroep Stop Deportaties liever zitten blijft totdat zij het zelf nodig vinden om weg te gaan. De staat is nooit te vertrouwen.
Voor personen wordt geeist:
- 2 weken gevangenisstraf met proeftijd van 2 jaar + 80 uur werkstraf voor het imitatiepistool. De inbeslaggenomen lockons dienen verbeurd te worden verklaard omdat er strafbare feiten mee gepleegd zijn.
- 2 weken voorwaardelijk met proeftijd van 2 jaar. Ook de lockons verbeurd verklaard.
Verder wordt er over de schade aan de/het hek(ken) gesteld:
- Schade aan hek: € 9658,37
- Werk GTI beveiliging: € 952
- Personeelskosten: € 1713,60
- ???: € 480
- Totaal: € 12803
Een deel hiervan zou op de arrestanten zelf verhaald moeten worden en de rest zou afgehandeld dienen te worden in een civiele zaak.
Om 12:20 wordt dit eerste gedeelte beeindigd en wordt besloten de andere zaken (Visactie en 2e schipholblokkade) samen te behandelen.
Tweede blokkade Schiphol + Vis, verse vis
Voor de tweede blokkadeactie van Schiphol Oost op 19 april 2007 waren er voor vandaag zes mensen gedagvaard, waarvan vier aanwezig en twee gemachtigd. De vreselijk zware aanklacht luid:
- Artikel 184: Het opzettelijk niet voldoen aan een bevel of vordering
Voor de de viszaak van 30 maar 2006 wordt voor één persoon ten laste gelegd:
- Artikel 144: Verstoren van openbare vergadering
Een korte uiteenzetting van de politierechter laat alweer zien hoe de activistenslang de juridische taal binnendringt. Was het voorheen nog ‘metalen pijpen’ nu wordt er zonder stotteren gesproken over ‘lockons’. Het echte inburgeren is begonnen!
Ook in deze zaak beriepen alle aangeklaagden zich op hun zwijgplicht. Wel wordt er door drie van de vier aanwezigen gevraagd om tijd vrij te houden voor een laatste woord aangezien zij nog een redevoering willen houden.
Het OM steekt van wal dat “de meerderheid van de arrestanten in eerste instantie hun identiteit niet willen prijsgeven. Duidelijk is het doel daarvan: bij een eventuele veroordeling voor strafbare feiten zal executie van de straf onmogelijk of zeer moeilijk worden.”
Echter is uiteindelijk van alle behalve één verdachten de identiteit vastgesteld.
Verder stelt ze weer dat we ons niet snel kunnen verwijderen omdat we voor het losmaken van lockons “de hulp van anderen nodig hebben, wat niet kan met beide handen in een lockon”. Stuk voor stuk loze argumenten. Alle geheel onwaar.
Als laatste standaardpunt wordt er nog even gezegd dat er “andere wegen ter berschikking staan om de overheid te laten kennisnemen van de ongewenstheid van de door de overheid voorgenomen beslissingen” strafbare feiten mogen niet getolereerd worden. Welke andere wegen er ter beschikking staan wordt echter nooit, ook nu niet, duidelijk. Stemmen, eens in de zoveel jaar en dan verraden worden? En op wie? Zelf de politiek in? Politieke Partij Stop Deportaties dat zou wat zijn ja...
Hierna wordt er weer ingegaan op enkele oude veroordelingen wat weer zou mogen vrezen tot ernstig gevaar voor herhaling.
Geeist wordt:
- 1 X Gevangenisstraf voor twee weken, geheel onvoorwaardelijk met inbeslaggenomen goederen verbeurd verklaard;
- 4 X werkstraf voor 80 uur susidiair 40 dagen hechtenis met inbeslaggenomen goederen verbeurd verklaard;
- 1 X Gevangenisstraf voor een week geheel onvoorwaardelijk met inbeslaggenomen goederen verbeurd verklaard;
Om meteen al te beginnen het betoog van het OM onderuit te halen, wat ze vast zal gaan houden over brandveiligheid en niet op tijd kunnen afhaken roept een der aangeklaagden het OM op een lockon hier de zaal in te halen, zodat gezien kan worden hoe snel we los kunnen als het nodig is. Maar alleen als het ook echt nodig is.
Een ander vult aan dat de OM een rare manier van redevoeren heeft. Ze gebruikt elke keer weer een subjectieve manier van stemmingsmakerij zonder enige feiten en bewijskast. Erger is het zelfs dat ze ook niet terugdeinst voor een flinke portie omgekeerde bewijslast. Ze doet denken aan een opgefokte hockeytrut!
VISZAAK
Om 13:00 schakelen we even over naar de viszaak en kunnen we genieten van een nieuwsuitzending waar te zien is hoe verdachte in de gemeentezaal Zaandam wethouder Egberts een lading rotte vis op de tafel probeert te gooien begeleid met de woorden “Dit zaakje stinkt”, doelende op de belofte dat Egberst af zou treden als er een vertrekcentrum zou komen en natuurlijk geen woord houdt.
Als de heer Kersting zegt flink van wal te steken geeft de rechter aan hem af te zullen kappen als dit nodig is. Als grap geeft de heer Kersting aan al een keer eerder een rechter gerwraakt te hebben. Dat dit dicht zit bij wat komen zal, zal later blijken.
Voor deze zaak wordt geeist:
- € 500 of 10 dagen, waarvan de helft (€ 250) voorwaardelijk en de andere helft (ook € 250 duh) onvoorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar.
We switchen weer over naar de schipholzaak:
SCHIPHOL BLOKKADE 2
Hier wordt door kersting vooral afgevraagd waarom de hele beveiliging plat ligt bij het doorknippen van een simpel draadje en waarom aangenomen wordt dat WSD hier iets mee te maken moet hebben. Misschien was de beveiligingsbeambte die aan het begin van vertoonde camerabeelden in en uit loopt wel een mol en heeft hij het hek vernield. Alles kan. Er is nergens bewijs voor!
Ook aan de groep lockers bij de speedgate is niet te zien en blijkt ook niets uit de verhoren (“geen commentaar” “ik zwijg”) dat zij ook maar van enige vernieling afweten.
Weer wordt door OM naar de artikel 162 zaak verwezen, dat toch echt een tijdelijke blokkade gelijk zou moeten worden gesteld met onbruikbaar maken van geblokkeerd object.
Ondertussen is het alweer 13:35 geworden. Kersting gaat in op artikel 184 en vooral artikel 2 van de politiewet die eigenlijk door de Kmar misbruikt wordt. Al na één uur van de blokkade meent de Kmar het recht te hebben de demonstranten een order tot verwijdering te geven. Dat dit echter niet aan de Kmar is en dat hier ook niet naar geluisterd dient te worden weet Kersting aan te tonen met enkele zaken.
Kan de politie maar bevelen waar je wel en niet kan gaan en staan. Nee dus! Het zou in wezen aan de burgemeester van de Haarlemmermeer zijn als je het echt nietjes wilt doen om de blokkade op te willen heffen.
VIS 2
Om 13:45 switchen we weer naar de viszaak. Het OM geeft aan dat aangeklaagde vis over het hoofd van de heer Egbert wilde gooien. In de film is echter te zien dat zij haar handen niet hoog genoeg hiervoor beweegt en voordat zij iets kan doen al van achter door een agent in burger in wurggreep gehouden wordt.
Een groot kritiekpunt van kersting is ook dat er van het verstoren van een openbare vergadering geen sprake is, aangezien de vergadering niet openbaar is. Omdat er een twintigtal of meer demonstranten voor de deur van de gemeentezaal stond mochten er maar vijf of zes demoinstranten naar binnen. Selectie op grond van een bepaalde groep of overtuiging is echter niet toegestaan en dus was er sprake van een selectieve gesloten vergadering.
Nu komt het OM weer terug met dezelfde punten dat zij toch echt in het filmpje heeft gezien hoe de persoon in kwestie echt de vis over het hoofd van de heer Egberts wilde gooien. Enig bewijs, behalve haar mening wordt echter niet gegegeven. Verder heeft ze erge moeite met het wetboek waar ze uit wilt voorlezen maar een zin ergens in het midden stopt in het wetboek. Misprint! Ze kan er dus eigenlijk niet zoveel van maken. Eigenlijk heb ik wel een beetje medelijden met haar, je zou wel meer mogen verwachten van een dergelijk figuur.
Ook wordt er gewezen op de draconisch hoge eisen die justitie stelt bij desbetreffende persoon voor verscheidene zaken. Terwijl ze toch in veel gevallen gewoon is vrijgesproken bij de afgelopen rechtzaken.
We schrijven 14:00 en we switchen weer naar Schiphol:
SCHIPHOL BLOKKADE 3
Het woord is aan het OM. Een zitactie voor het hek zou zelfs al erg gevaarlijk zijn en gelden als het onbruikbaar maken van het hek. Ook weet ze te stellen dat “één poort minder is dan twee poorten”. Kijk dat zijn de opmerkelijke vermogens waar het OM over dient te beschikken.
Ook weet het OM vuurrood mede te delen dat zij niet aan omgekeerde bewijslast doet en ze wel degelijk bewijzen heeft. Erg veel weet ze nog steeds niet te staven, maar amusant is het wel. Het begint al meer en meer op een cabaretvoorstelling te kijken. Zelfs de politierechter heeft het zichtbaar moeilijk en heeft al lachrimpels en kan een glimlach net niet onderdrukken.
Verder stelt ze dat iets niet in het het dossier hoeft te zitten om te gelden als bewijs. Kunnen we het nog gekker krijgen?
Als laatste komt het OM met mooie verhalen over ambulances met loeiende sirenes die bijna dagelijks op en af rijden, want ja er zitten niet alleen asielzoers maar ook veel bolletjesslikkers. Al met al gefeliciteerd! Ik heb nog nooit zoveel gelul en klinklare onzin van een OM gehoord. Dat verdient een lintje.
14:15: Kersting plaats twijfels bij wat al dan wel of niet aan een dossier kan worden toegevoegd. Te zien is dat mevrouw van het OM gister druk bezig is geweest met surfen en spelen in haar vrije tijd op het internet. Zo kunnen we in de internetgegevens van de website van WSD en enkele andere bevriende sites vinden dat het OM hier en daar gretig artikelen gelezen heeft en foto’s heeft downgeload om op te laten nemen in het dossier.
Om dit alles als bewijs te gebruiken is echter veel te vaag. Er is geen duidelijk connectie tussen de informatie en de personen of overtredingen. “Het zijn leuke foto’s, maar het is nog geen bewijs”.
STOP DEPORTATIES MOET ZWIJGEN VAN DE RECHTER
14:40 is het laatste woord voor verdachtgemaakten. Eerst gaan we nog even twee feiten langs betreffende wat de brandweer wel en niet heeft gezegd en wordt er een voorbeeld aangehaald van de laatste blokkadeactie in Rotterdam. Hier kwam de brandweer langs rijden om te vragen of we ook los konden in geval van nood. Na het geven van een volmondig “Ja” waren ze weer weg. Dit geeft aan dat het helemaal niet zo hoeft te zijn dat een blokkade altijd in de ogen van de brandweer gevaar betekent.
Tot slot werd er ook even kort uitgelegd hoe een lockon nu precies werkt en duidelijk wordt dat een lockon een kwestie van enkele seconden is en dat het OM niet zomaar dingen moet beweren waar ze geen ene bal verstand van heeft.
Hierna was het tijd voor de redevoeringen beginnende met een heftig stuk over de Nederlandse deportatiemachine en vooral het centrum in schiphol waar desbetreffende enkele dagen heeft mogen doorbren met als label “illegaal”. Enkelen moesten wel even wat traantjes wegpinkelen na dit betoog.
Hierna was het woord aan nummer twee: Een drie kantjes lange uiteenzetting over het huidige beleid en vooral de schijnheiligheid van politiek met als bedoelde afsluiter dat verzet de enige resterende optie is. Dit deel mocht zij echter niet afmaken. De vijf minuten waren om en ze moest stoppen. Toen zij protesteerde en doorging werd ze door vier bodes/bewakers van haar stoel getrokken en mee naar buiten gesleept.
Nummer drie en laatste persoon die nog een redevoering widle houden wil eigenlijk niets meer zeggen. Hij heeft maar meteen enkele minuten gepraat over de schijnheiligheid van het rechtstelsel als mensen als het OM tijden lang lulkoek kunnen uitbraken en het de aangeklaagden niet eens wordt gegund een fatsoenlijke redevoering te houden. Na hier een tijd over doorgegaan te zijn startte desbetreffende toch zijn redevoering vooral gericht op de inernationale verhoudingen en algemene beleid van migratiecontrole en goede en slechte migranten. Ook hij werd na 2 kantjes de mond gesnoerd en ging toch door met spreken.
Dit was de heer Kersting echter logischerwijs teveel en Kersting wraakte onmiddelijk de rechter. Dat dit nu al een tweede keer voorkomt in korte tijd zegt veel over de subjectiviteit en zelfingenomenheid waarmee rechters opereren en verwachten te regeren.
Wordt vervolgd. Op naar de wrakingskamer.
Iedereen die is gekomen, bedankt voor alle steun!
*Als iemand zich geroepen vindt een samenvatting te maken met enkele structuur. Graag!*
 E-Mail: stop_deportaties@yahoo.com  Website: http://stop_deportaties.mahost.org
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme globalisering media vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis | | aanvullingen | | enige correcties en verduidelijking | 'recidivist' - 26.09.2007 00:07
Erg amusant geschreven, dit stuk. Het is hooguit wat lang, maar ja, het was ook een lange zitting!
Wel nog enige correcties en verduidelijkingen:
betreffende de zaak van de eerste schiphol oost blokkade:
Er kwamen vandaag niet drie, maar twee personen voor vanwege de eerste schiphol oost blokkade.
Een van hen, zelf niet aanwezig, werd vertegenwoordigd door advocaat Swier. Hij voerde het verweer dat hij in de hoedanigheid van journalist aanwezig was bij de actie. Tegen hem werd twee weken voorwaardelijk geëist, analoog aan het vonnis van alle anderen die hiervoor reeds zijn veroordeeld. De OvJ gelooft er namelijk geen barst van.
De tweede persoon, eveneens gedagvaard voor de tweede schiphol blokkade en de visactie, werd net als alle anderen bijgestaan door Kersting. De officier vind haar een recidivist en betoogde bovendien dat er gevaar voor herhaling is (natuurlijk! want zolang dit beleid wordt gevoerd moet er worden doorgegaan met het verzet ertegen).
Met deze redenatie kwam de OvJ voor de eerste schiphol oost blokkade tot de strafeis van twee weken voorwaardelijk plus 80 uur werkstraf (of bij niet uitvoeren 40 dagen zitten) onvoorwaardelijk.
In bovenstaand artikel staat dat die 80 uur werkstraf voor een in haar auto aangetroffen speelgoedpistooltje is. Dit klopt niet: de strafeis is niet uitgesplitst naar de afzonderlijke aanklachten en gemotiveerd met reeds aanwezige 'justitiële documentatie'.
(overigens was de eis van twee weken onvoorwaardelijk voor de tweede schiphol oost blokkade ook voor deze persoon).
Na de wraking...
Na het wraken van de rechter troffen advocaat Kersting en overige beklaagden de uitgezette beklaagde buiten. Het is op dit moment nog niet duidelijk of er vanmiddag nog in enige zaak uitspraak is gedaan door de betreffende rechter. Dit komt doordat het onzeker is of de wraking wordt geinterpeteerd als wraking in de zaken van alle zes beklaagden, of alleen in de zaak van de tweede persoon die de mond werd gesnoerd.
Ook weten we niet wat de rechter nav de wraking heeft besloten. Zij kan ook besluiten zichzelf te verschonen. Dan hoeft de wrakingskamer de zaak niet te behandelen en moeten de zaken helemaal overnieuw worden gedaan door een andere rechter! Hoe dan ook komt er met deze of een andere rechter een nieuwe zitting, voor een of meerdere personen.
Hoeveel zaken er dan mogelijk helemaal overnieuw moeten hangt dus af van bovengenoemde interpetatie. Indien de wraking wordt afgewezen kan het zijn dat er alleen nog een zitting komt om uitspraak te doen, want in dat geval kan deze rechter de zaak verder afhandelen, want behalve de verstoorde laatste woorden, was dat nog het enige dat deze zitting restte....
Morgen wordt meer bekend over hoe dit is afgelopen, zodra de advocaat met de rechtbank heeft gebeld. Wordt vervolgd deel II dus.
nb. ditmaal het correcte e-mailadres van werkgroep stop deportaties
E-Mail: stopdeportaties@yahoo.com | | Weggesleurd tijdens laatste woord | jk - 26.09.2007 00:27
Dat de OvJ met forse strafeisen kwam, verbaasde mij niets. Maar wat aan het einde van de zitting gebeurde was 'uniek', aldus Henk Kersting.
Hij heeft het nog even nagekeken. Het is wel eerder gebeurd, dat rechters mensen tijdens hun laatste woord onderbraken om er een einde aan te maken. Maar dan wel na ruim een uur. Niet na drie minuten.
Al eerder had de rechter zich beklaagd over het feit dat de zitting zo lang duurde. Zij had die middag nog meer zittingen. Eigen schuld.
Toen ik, als tweede, een aanvang wilde maken met mijn procesverklaring naar aanleiding van drie dagvaardingen voor deze dag, begon ze al:
"Hoe lang gaat dat duren?"
Ik gaf haar een kopie. Drie kantjes A4. Gemiddeld duurt één A4 voorlezen 2 minuten.
Ze gaf me te verstaan het in één minuut samen te vatten. Hierop zei ik dat ze had kunnen weten dat de zaak lang zou duren met zoveel gedaagden en verschillende zaken en dat ik gewoon mijn laatste woord geheel zou doen.
Ze sputterde tegen. Er ontstond even discussie, waarop ik zei dat als ze niet zo moeilijk deed, we veel eerder klaar zouden zijn.
Toen kondigde ik aan te zullen beginnen en begon.
Halverwege onderbrak ze mij. Ik moest stoppen. Ik zei dat ik niet zou stoppen en dat ik recht had op mijn laatste woord, en ging verder. Ze riep door mij heen dat ik moest stoppen, herhaaldelijk zei ik van niet en hervatte weer. Parketpolitie kwam achter me staan en gebood te stoppen. Ik ging door.
Daarop werd ik achteruit van mijn stoel getrokken, midden in "Wèl rechtvaardig en rechtmatig is het om die wet te breken,". Ik werd tegen de grond gewerkt, mijn armen op mijn rug gedraaid en ze gingen bovenop
me zitten. Toen zeiden ze dat ik op moest staan, hetgeen niet kon, maar ik niettemin weigerde. Daarop werd ik aan handen en voeten de zaal uit gezeuld, door de gang, door de hal, en buiten, weer wat blauwe plekken rijker, in de regen op straat gegooid.
Hieronder mijn procesverklaring. Volledig!
25 september 2007: PROCESVERKLARING vanwege rechtszaak om de ‘visactie’ bij de Zaanse gemeenteraad op 30 maart 2006, en de blokkades van Schiphol Oost op 25 oktober 2006 en 19 april 2007.
- Een wet die niet rechtvaardig is, is niet rechtmatig.
Wèl rechtvaardig en rechtmatig is het om die wet te breken. -
Uit de stukken in mijn dossier blijkt een naarstige zoektocht van het openbaar ministerie en de marechaussee naar het bewijs tegen al wie collectief verantwoordelijk zou kunnen worden gehouden voor de blokkade van de Schiphol Oost deportatiebajes alhier op 25 oktober vorig jaar.
Tijdens de eerste zitting honoreerde de rechter de redenatie van de officier van justitie met twee weken voorwaardelijk voor degenen die hier toen verschenen. Ik was niet gekomen. Mij leek het zinniger om op dat moment de toegangshekken van Kamp Zeist te blokkeren.
Terugkomend op die verantwoordelijkheid. Het is opvallend dat een redenatie als deze wordt gevolgd. Immers, wanneer het over de verantwoordelijkheid gaat voor de Schipholbrand, wordt deze gedachtegang juist gemeden:
Níet verantwoordelijk worden gehouden de ministers die opdracht gaven tot de bouw van deze bajes.
Níet verantwoordelijk worden gehouden de ministers die beleidsmatig mensen zonder papieren opsluiten in deze bajes.
Zij verschenen niet voor de rechter.
Wèl voor de rechter verscheen Achmed Isa. Volgens justitie is hij, en hij alleen, verantwoordelijk voor de elf doden van de Schipholbrand, want hij zou brand hebben gesticht.
Híj, en hij alleen, wordt verantwoordelijk gehouden en zat 15 maanden vast, waarvan 8 in afzondering, isolatiefolter dus, ook al heeft hij nog zo vaak gezegd dat er van enig opzet geen sprake is geweest.
Een niet goed gedoofde sigaret was de oorzaak. Zulke dingen gebeuren om de haverklap met mensen. Alleen zitten die dan niet opgesloten in de kerkers van de staat, en kunnen zij en hun buren dus ontsnappen aan rook en vlammen.
Geen gesloten deuren, geen celramen met dubbel gepantserd glas en tralies.
En zo kon het gebeuren dat Ahmed Isa als enige werd veroordeeld. Dat is klassenjustitie, maar het kan ook niet anders zijn dan dat. Immers, met het schuldig verklaren van Ahmed Isa, blijft de politiek buiten schot. Schone handen.
Nee, van een collectieve verantwoordelijkheid van regeringsleiders, beleidsmakers, beleidsuitvoerders, van mensen die vóór dit beleid gestemd hebben of alleen maar niet hebben geprotesteerd, mag geen sprake zijn.
Hoe anders is dat volgens het openbaar ministerie in deze rechtszaak tegen een aantal activisten, waarvan ik er eentje ben. Een ‘groep’ volgens de OvJ, die een goed georganiseerde actie uitvoerde. Volgens mij is de overheid veel beter georganiseerd.
Verantwoordelijkheid. Of ík ergens schuldig aan ben, en waaraan dan? Zoekt u het maar uit. Ik voel me niet geroepen om aan dit hypocriete circus medewerking te verlenen.
Op 19 april werd deze bajes weer geblokkeerd. Ook daarvoor ben ik hier vandaag. Ik zou een bevel niet opgevolgd hebben. Zal wel. Ik luister nooit zo goed naar ambtenaren in dienst van de staat. Ik doe niet aan "befehl ist befehl", zoals al die ambtenaren en lagere overheden, en stel de vraag:
Wie is werkelijk schuldig, en waaraan?
Is de gemeente Haarlemmermeer, die opnieuw een gebruiksvergunning af heeft gegeven, schuldig aan schendingen van mensenrechten, zoals het recht op vrije vestiging, het recht op vrijwaring van armoede, het recht op vrijwaring van angst?
Was deze bajes in de tussentijd gesloopt, dan hoefde niemand zich nog aan de hekken vast te ketenen!
Werden er geen nieuwe bijgebouwd, dan hoefde niemand de hekken van de Zaanse bajesboten omver te halen!
Had de gemeente Zaanstad nooit aan dit mensenrechten schendende beleid haar medewerking verleend, dan was ik nooit met een zak visafval naar de raadszaal gegaan!
Werden er geen onschuldige mensen opgesloten, dan kon niemand schuldig zijn aan deze misdaad: het opsluiten van mensen die een beter leven zochten, op de vlucht gingen voor oorlog, hongersnood, vervolging; het rechteloos maken van grote groepen mensen in de samenleving, die een verrijking van die maatschappij zouden kunnen betekenen; het bouwen van een Fort Europa, waarin de welvaart alleen voor ons is.
Leve de nationalistische schijterigheid!
Nederland is vol? Vol met bajessen ja...
Wat mij ontgaat is allereerst de noodzaak.
In plaats van bajessen kan men huizen bouwen.
In plaats van dagelijks voedseloverschotten weg te laten rotten, kan men mensen mee laten eten.
In plaats van mensen uit te sluiten, kan men mensen leren kennen.
In plaats van mensen de dood in te jagen, kan men mensen laten leven.
Wat mij ook ontgaat, is de rechtmatigheid.
Een overheid kan wetten maken, en kan het naleven ervan afdwingen.
Maar dat maakt die wetten niet rechtvaardig, en een wet die niet rechtvaardig is, is in mijn ogen niet rechtmatig.
Wèl rechtvaardig en rechtmatig is het om die wet te breken,
* * * TOT HIER HEB IK HET VOOR KUNNEN LEZEN * * *
... ook al schrijft de wet straffen voor die deswege kunnen worden opgelegd. Dat kan mij verbazen noch verontrusten: Een staat die mensen opsluit omdat ze geen verblijfspapieren hebben, voor onbepaalde tijd, in onmenselijke omstandigheden, zal wel wetten en straffen móeten verzinnen om verzet de mond te snoeren. Want dat verzet, dat komt er. Dat verzet zal er ook blijven.
Ik zal dus wel in herhaling moeten blijven vallen: schrijven dát en waarom dit een misdaad is.
Ik zal dus wel in herhaling moeten blijven vallen: de overheid met verzet confronteren omdat dit een misdaad is; dit, deze deportatiebajes hier, achter deze rechtszaal.
Er is een sprinkler installatie aangelegd. Dan is alles ineens goed.
Een pleister op een gapende rottende wond.
De onachtzame houding van bewakers is nog dezelfde. Probeer ’s nachts maar eens contact te krijgen met een bewaker, als je op de bel van je cel drukt hier. Niemand reageert. Levens blijven gevaar lopen, niet alleen na deportatie, maar ook daarvoor, in het voorportaal van die deportatie, hier in Schiphol Oost en in al die andere centra waar mensen worden ‘opgevangen’ zoals dat dan heet.
Dus u kunt me nog meer vertellen. U kunt me zeggen dat er andere ‘democratische’ middelen zijn. Ik ken het verhaal. Maar de democratie is een dictatuur van populisten en hun volgers. Daarom dénk ik liever zelf en daarom dóe ik liever zelf.
Dáárvoor neem ik verantwoordelijkheid, in mijn eigen hand, want die democratie, die is er niet voor mensen in nood. Mijn stem zal nog vele malen te horen zijn aan deze en andere poorten van de ene hel naar de andere, vele malen vaker dan die eens in het vier jaar in een stemhokje.
Als dat mij voor even een heel klein beetje deelgenoot moet maken van wat mensen zonder papieren wordt aangedaan, dan zij dat zo. Dan nóg zal ik slechts een glimp zien, ervaren en voelen, van wat zij mee moeten maken, opgesloten achter rollen natodraad, vernederd, mishandeld en de dood ingejaagd.
Laat de mensen in dit land wakker worden en zich realiseren dat de ware criminelen in Den Haag in de regeringsgebouwen zetelen, en niet, zoals de politiek beweert, in al die deportatie bajessen zitten.
Pas geleden sprak ik een justitie ambtenaar bij de Zaanse bajesboten. De boten zullen worden gebruikt "zoals dat justitie uitkomt, waarvoor ze ze nodig hebben", aldus deze bewaker. Tegen de aanstaande bezoekgroep van de Zaanse bajesboten, alvast omgedoopt tot "Zaanse Schande", wordt gezegd dat er "illegalen" op de boten komen.
Wethouder Egberts van Zaanstad heeft er niets van begrepen. Niet toen ik hem wilde laten zien en ruiken hoezeer dat zaakje stinkt, letterlijk, en ook nu nog niet.
Ongetwijfeld krijgt hij nog spijt, net als de Rotterdamse gemeenteraad die te horen kreeg dat in de Rotterdamse bajesboten geen uitgeprocedeerde asielzoekers zouden komen. Net als de Rotterdamse gemeenteraad zal hij erachter komen dat als justitie zegt "alleen criminelen", of "alleen illegalen", dat zij daarmee bedoelen: iedereen die geen verblijfspapiertje heeft.
Maar deze wethouder, die wel de moed heeft om onschuldige mensen op te laten sluiten, maar te lafhartig is om aangifte tegen mij te doen omdat dat "zo’n toestand" wordt, meent dat wij "hier met z’n allen voor hebben gekozen".
Laat ook hij voor zichzelf spreken!
Ik heb er niet voor gekozen, en wil hieraan niet medeplichtig worden gemaakt.
Het minste wat ik kan doen, is in actie komen en het blijven zeggen:
Alle mensen zonder papieren vrij!
Alle deportatiebajessen dicht!
Gelijke rechten voor allen!
jk 25/9/07
| | Het zijn allemaal lieve mensen | H.E. - 26.09.2007 10:56
Interessante converstatie op de gang
Interessant is eveneens de op de gang van het gerechtsgebouw gevoerde conversatie, die door mij bij toeval is opgevangen
Nadat de voor de zitting gedaagde verdachten van bovengenoemde blokkadacties [en de visactie] reeds naar binnen waren gegaan, was de marechaussee-bewaking voor het gerechtsgebouw opgevoerd
Zeker twee arrestantenbusjes en naar schatting drie politieauto's waren aanwezig en voor de directe ingang stonden vijf geuniformeerde heren geposteerd in gevechtstenu en wat belangrijker is, gevechtshouding
Uiteraard was dit het binnenkomende marechaussepersoneel niet ontgaan
Hieronder de weergave van enkele gesprekken tussen de [overigens vriendelijke] receptiebode en enkele binnenkomende personeelsleden
Met nadruk dient gezegd te worden, dat hier geen sprake is van een letterlijke weergave, maar dat het wel behelst de teneur van de gevoerde gesprekken:
[personeelslid] ''Wat betekent die extra bewaking hierbuiten?''
[receptiebode] ''O, vanwege de ''kindjes''
[personeelslid] ''Welke ''kindjes''
[receptiebode] Geeft uitleg van de politieke achtergrond van de te voeren rechtszaken
[personeelslid] ''Zijn er dan al problemen met hen geweest?''
[personeelslid] ''O, zijn er al problemen geweest dan''
[receptiebode] ''Nee hoor, het zijn allemaal lieve mensen''
Een dergelijke conversatie herhaalde zich enkele malen, waarbij soms door personeelsleden het ''gewelddadige'' karakter van de ''demonstranten'' [ja, zij neigen wel tot geweld he'werd benadrukt
Vaak werd deze 'zienswijze'' bijgevallen door nieuw aankomende collega''s"
Verder ving ik nog een telefoongesprek op tussen de receptiebode en een waarschijnlijk dienstdoende ambtenaar tav een van de gedaagden voor Schiphol-blokkadeactie 2, die niet aanwezig kon zijn
Waarschijnlijk op vraag, of hij/zij nog zou komen, beantwoordde de receptiebode [of een aanwezige collega, zij zaten daar met zijn tweeen]
''Ja, dat is altijd moeilijk te zeggen bij deze mensen''............
Tenslotte verscheen er een man in burger, die waarschijnlijk leidinggevende was, die aan de receptiebode vroeg, of alles ''naar wens'' verliep
Toen deze dat bevestigde, verwijderde deze heer zich weer en waren inmiddels de meeste personeelsleden gearriveerd
Vriendelijke groeten
H.E.
| | procesverklaring van NN 04 | NN 04 - 26.09.2007 13:07
Mijn procesverklaring werd officieel goedgekeurd door de rechter. Althans qua lengte....
PROCESVERKLARING SCHIPHOL-OOST 25 SEPTEMBER 2007
Ik ben hier omdat ik meegedaan heb aan een actie op 19 april j.l. bij cellencomplex Schiphol-Oost. Ik deed dat om te protesteren tegen het opsluiten en deporteren van onschuldige vluchtelingen. Mensen die naar Nederland zijn gekomen in de hoop hier een beter bestaan op te kunnen bouwen. En wat doet Nederland? Nederland sluit deze mensen op, maanden tot zelfs meer dan een jaar lang, met als doel hen het land uit te zetten.
Vorige maand ben ik in de gelegenheid gesteld om dit cellencomplex als vreemdeling te bezichtigen. Ik ben doorgedrongen tot een van de deportatie-afdelingen; ik heb zelfs in een van de cellen mogen overnachten en kennis mogen maken met mensen die op de nominatie stonden om gedeporteerd te worden. Een kans die Nederlanders normaal gesproken nooit wordt geboden. Hiervoor mijn hartelijke dank.
Ik heb aan den lijve kunnen ondervinden hoe volgens de vreemdelingenwet mensen behandeld worden. Als potentieel verdacht drek. Als je niet de juiste geldige papieren bij je hebt wordt onmiddellijk gedreigd met inbewaringstelling van één jaar. Plotseling lever je dan een gevaar voor de openbare orde op, “omdat er aanwijzingen zijn om te vermoeden dat betrokkene zich aan de uitzetting zal onttrekken “. Verantwoordelijke persoon: de Staatssecretaris van Justitie, mevrouw Albayrak.
Het is een vreemde ervaring als mensen van de vreemdelingenpolitie Nederlanders zeggen te willen deporteren. ‘Waar naar toe dan wel?’ vroeg ik meerdere malen. ‘Dat weten we niet, want we weten niet waar u vandaan komt’. Niet dat ik dat niet talloze malen gezegd heb…. Één grote farce was het.
Ik had natuurlijk niets te vrezen, ik héb een Nederlands paspoort. Echter, de mensen die ik ontmoette op de afdeling hadden dat niet. Het is niet onder woorden te brengen hoeveel angst, onzekerheid, depressiviteit en onderdrukte agressie er heerst onder mensen die hier hun mogelijk laatste dagen in Nederland doorbrengen. Niemand stemde in met zijn deportatie. Maar de mensen worden murw gemaakt, kapot gemaakt, door maandenlange gevangenhouding in andere centra. Psychische foltering is dat, om maandenlang onschuldig vast te zitten in cellen met twee tot zelfs zes mensen. Niets te doen te hebben dan je zorgen te maken.
Schiphol-Oost lost dat als volgt op:
Ter afleiding wordt u een geweldig dagprogramma aangeboden: er liggen wat spelletjes voor u klaar (merendeels incompleet), er is een bibliotheek met boeken die écht niemand meer wil lezen, u kunt luchten in een ruimte zonder uitzicht. Tevens kunt u gebruik maken van de telefoon, al duurt het zeker anderhalve week voordat u een nieuwe telefoonkaart kunt aanschaffen van uw eigen geld, en natuurlijk heeft u een televisie in uw cel. En dat is geen luxe, want wij zetten u achter de deur van vijf uur ’s middags tot half negen de volgende dag. Ook tussen de middag kunt u een uur in alle rust op uw cel van uw maaltijd genieten. U bent dus in totaal 16 ½ uur aan uw eigen gedachten overgeleverd.
Bijna alle mensen hadden ervaring opgedaan met het isolatieregime. Iemand vertelde me dat hij niet mee had wilen werken aan zijn eerste deportatie, omdat hij nog wachtte op de uitspraak van de rechter. Hij werd naar Schiphol-Oost gebracht, geheel uitgekleed en in een isolatiecel gezet. Later kreeg hij speciale kledij aan. Overdag werd zijn matras weggehaald en kreeg hij een zitelement. Hij vroeg telkens weer wanneer hij er uit mocht, maar kreeg daarover nooit info. Psychische foltering. Het duurde bij hem uiteindelijk drie dagen, maar ik heb ook verhalen gehoord van veertien dagen. En dat allemaal niet omdat mensen geweld hebben gebruikt – nee, ze hebben alleen geweigerd gedeporteerd te worden.
De deportatiemachine draait nog steeds op volle toeren. Binnenkort opent Nederland vol trots twee nieuwe vreemdelingenbajessen: er liggen boten klaar in Zaanstad, en in Alphen a/d Rijn is men al aan het proefdraaien.
Politie en justitie zullen hun best doen deze bajessen zo snel mogelijk te vullen. Er zullen razzia’s gaan plaatsvinden, geen mens zonder papier mag zich nog veilig wanen in Nederland. Uiteindelijk zal een deel van de mensen worden gedeporteerd, met toegestaan gepast geweld indien nodig. De grenzen van Fort Europa zullen zich sluiten.
Dit alles niet namens mij. Ik lever dus graag mijn bijdrage aan acties om dit tij te doen keren. Geen mens is illegaal!
| | uitspraak en geen uitspraak en wat verder | wsd - 26.09.2007 14:09
Inmiddels is er iets meer duidelijkheid over hoe dit verder verliep en gaat verlopen:
degene die het verweer voerde als journalist aanwezig te zijn geweest is vrijgesproken. In zijn zaak was niet gewraakt (was al behandeld), dus dat er uitspraak zou worden gedaan was wel duidelijk.
De zes mensen die voor de tweede schiphol oost blokkade (en een voor nog twee andere acties) moesten vorkomen: in alle zaken is de rechter gewraakt, omdat de rechter nog in geen van de zaken had gezegd dat het onderzoek was gesloten.
juridisch vervolg:
In de zaken van deze zes moeten zowiezo de behandeling helemaal worden overgedaan.
wraking:
het is nog niet bekend of de rechter zelf berust in de wraking.
zoniet, dan moet het door de wrakingskamer worden behandeld en over de wraking worden besloten.
Nieuwe zittingsdatum, met deze rechter of een andere:
nog niet bekend.
| | Redevoering 3e persoon | NN - 27.09.2007 00:43
Nadat de persoon werd onderbroken in haar redevoering en werd afgevoerd waren we eigenlijk allemaal met stomheid geslagen. Ik ben toen eerst begonnen uitvoerig te vertellen waarom ik het niet vond kunnen dat er ons niet een beetje tijd werd gegund.
Waarom kan bijvoorbeeld de officier wel een half uur lullen over niks en zichzelf 10 keer herhalen? Waarom word er een film van 20 minuten laten zien van bewakingscamera's waar niets in te zien is? Etcetera. Als het tijdsmotief een rol zou spelen dus.
Hierna ben ik toch maar begonnen de onderstaande redevoering te gaan voorlezen. Ook ik werd onderbroken en zou waarschijnlijk worden afgevoerd. Op dit moment is de rechter gewraakt en zijn we de zaal uitgelopen.
Redevoering 25 september. Schiphol Blokkade.
Ik zou mijn redevoering kunnen beginnen met te vertellen waarom ik vindt
dat mijn daden onbestraft moeten blijven, waarom ik mijzelf genoodzaakt
voel om de wet te overtreden en dat deze overtreding in vergelijking met
het huidige asielbeleid in het niet valt. Dit zou er echter vanuit gaan
dat ik vertrouwen heb in het Nederlandse rechtssysteem, dat ik er mee
akkoord ga dat U rechter volgens mij het recht heeft recht te spreken. U
dient als rechter te bepalden wat wel en niet kan. U dient de politiek
en de wet te volgen, en de halsband daar aan te trekken waar nodig.
Foei! Dit mag niet, dat mag niet. Volg de wet of anders... Want in wat
voor wereld zouden wij leven als iedereen maar zomaar zou kunnen doen
wat hij of zij wilt. Wij hebben regels in Nederland en die dienen
nageleefd te worden. "Regels zijn regels" immers zo zegt onze
oud-minister vreemdelingendeportatie Verdonk. Zo was het ook "Befehl ist
befehl" in Stasi-Deutschland.
Zo is het ook "illegaal" om zomaar Nederland binnen te komen. De staat
wilt weten wie zich binnen haar grenzen bevinden en zo heeft zij
controle over haar onderdanen. Maar betekend dit ook niet dat de staat
zich aan deze regels van de wet dient te houden, volgens haar eigen
logica? Men zou denken van wel, dat de staat echter de wet met voeten
treed als het over "vreemdelingen" gaat wordt weggemoffeld en in de
doofpot gestopt is echter de praktijk.
Maar wat is recht? Wat betekend het bijvoorbeeld dat er duizenden mensen
het recht van vrije beweging wordt ontnomen, wat betekend het
bijvoorbeeld dat Nederland het recht heeft hele landen te ontwrichten en
mensen de vlucht op te laten slaan, maar deze mensen geen recht hebben
om hun heil in Nederland te zoeken.
Nee rechter, het woord recht heeft voor mij niets te maken met wat er in
deze rechtszaal wordt besloten. Recht spreken zou pas zijn als alle
deportatiecentra en en andere concentratiekampen gesloten zouden worden
en iedereen die Nederland bereikt als volledig mens zou worden behandeld.
Aangezien dit niet gebeurt en dit niet is wat de Nederlandse staat wilt
ga ik er vanuit dat u mij veroordeeld. Ik verwacht veroordeeld te worden
omdat ik me als burger verzet de staat. Het beleid van uitbuiting en
segratie van asielzoekers. Het beleid van het in stand houden van angst
en uitsluiting.
Angst regeert! Angst is wat we voelen als we het hebben over de "ander".
Moslims? Allemaal terroristen! Asielzoekers? Allemaal gelukszoekers?
Nederland is vol. Al die mensen die hier komen van ver weg willen alleen
maar onze banen inpikken. Ze willen onze Nederlandse cultuur, onze
Nederlandse normen en waarden vernielen. En als ze al hier zijn
profiteren ze van uitkeringen, opvang en al dan wat niet. Ze teren op
mijn belastingscenten.
Als ik de gemiddelde mening van Nederlanders over vluchtelingen zou
moeten schetsen zou bovenstaande erg dicht bij de waarheid komen. Wij
willen maar 1 ding en dat is zonder al te veel ongemak leven, wonen en
werken in Nederland. Wat er allemaal voor naars gebeurt in andere landen
dat zien we wel op TV, of lezen we in de krant, 's ochtends tijdens het
ontbijt. Oorlog, vervolgingen, hongersnoden, moord en verderf dat
gebeurt daar ver weg in die primitieve minder geciviliseerde plekken in
de wereld. Nu en dan geven we wat geld aan goede doelen om ons geweten
te sussen. Die 1 procent die Nederland aan ontwikkelingssamenwerking
uitgeeft daar hebben we het al moeilijk mee. Dat geld komt toch nooit
goed terecht: Corruptie viert hoogtij. Afrika kunnen we wel afschrijven,
die moet zichzelf maar redden. We willen ze best helpen, maar dan moeten
ze wel daar in hun eigen land blijven.
Ondanks al die hulp die we geven aan het buitenland in de vorm van geld
en NGO's toch is er een tsunami van vluchtelingen die aan onze grenzen
knabbelt. "We kunnen ze toch moeilijk allemaal binnenlaten"?
Van een ontmoedigingsbeleid is Nederland en Europa vandaag de dag naar
migratiecontrole overgegaan. Geprobeerd wordt mensen al in eigen land
tegen te houden en als dit niet lukt dan in ieder geval buiten Europa te
houden. Vergeten wordt dat het juist Europa is die ervoor heeft gezorgd
dat mensen veelal moeen of moesten vluchten. Een voorbeeld van deze geschiedenis
is ook meteen waarom Nederland zo rijk is geworden en een grote rol heeft
kunnen veroveren in de Europese economie.
In de 16e eeuw speelde Nederland een leidinggevende rol in de
slavenhandel. Ook had Nederland een bloeiende handel in specerijen. In
de specerijhandel kwamen de Molukkers in Indonesie in de negentiende
eeuw gedwongen als militairen in dienst van Nederland. Dat bleven ze tot
na de Tweede Wereldoorlog. Toen moesten de Molukse soldaten vertrekken
naar Nederland, omdat er geen plek voor ze was in het onafhankelijke
Indonesie die ze zag als collaborateurs van de Nederlandse kolonisators.
In Nederland aangekomen werden ze ontslagen uit het leger, afgedankt en
in speciale woonoorden gezet. Dat waren kampen die voorheen werden
gebruikt door werklozen, die werk hadden gekregen via de
werkverschaffing. Ook kregen de voormalige Duitse concentratiekampen
Vught en Westerbork een nieuwe bestemming als Moluks woonoord.
Dat we hier tegenwoordig liever over zwijgen is logisch, liever willen
we dit vergeten. Dat dit gedwongen migreren echter niets nieuws is laat
duidelijk zijn als we kijken naar vandaag de dag.
* * * TOT HIER HEB IK HET VOOR KUNNEN LEZEN * * *
Vluchten is iets wat je niet zomaar doet. Je familie, vrienden en
geboorteland verlaten is iets wat je alleen doet als laatste redmiddel,
Een ieder heeft het recht om te vluchten vanuit een land waar hij zijn
toekomst niet zeker is en heeft het recht op asiel in een veilige
omgeving. Dit recht is opgenomen in het Verdrag van Geneve van 28 juli
1951 en is ook deel van de Europese Grondwet (vanaf oktober 2004). De
essentie van het internationaal vluchtelingenrecht is het beginsel van
non-refoulement: het verbod op terugzending naar een land waar
vluchtelingen vervolging te vrezen hebben of waar hun leven of
veiligheid in gevaar zijn. Dit verbod vormt de kern van de
internationale bescherming tegen vervolging en ander geweld. Dit
beginsel is vastgelegd in het VN-Vluchtelingenverdrag, maar ook in het
VN-Verdrag tegen Marteling, het VN-Verdrag inzake Burgerrechten en
Politieke Rechten en het Europees Mensenrechtenverdrag.
Genoeg wetten om te volgen zou je zeggen, toch is de Nederlandse staat niet
zo wetsgetrouw.
Als vluchteling heb je te maken met een zware reis. Velen overleven de
tocht naar fort Europa niet. Van wat er bekend is (de meerderheid van de
doden halen de rapporten niet eens) zijn er vanaf december 2002 23951
doden gevallen in de overtocht naar Europa. Maar over hoeveel
vluchtelingen hebben we het hier. Interessant is te zien dat het aantal
ontheemden en vluchtelingen wereldwijd vorig jaar steeg naar 34 miljoen.
Slechts een fractie van deze vluchtelingen bereikt Europa. Het aantal
asielaanvragen in Europa nam af naar 200.000. Nog minder bereiken de
Nederlandse grens.
Landen waar mensen vanuit vluchten die de Nederlandse grens bereiken zijn:
Somalie (29%), Irak (18% ), Burundi, Nigeria, China, Iran, Afghanistan,
Sierra Leone en Sri Lanka. Deze landen zijn goed voor 2/3 van de totale instroom.
Bij al van deze landen is goed te bedenken waarom iemand zou kunnen willen vluchten.
De eerste helft van 2007 werden er zo'n 3.033 asielverzoeken
aangevraagd. Zo'n 15% (502) kreeg hiervan asiel. Vluchten?
Noodzaak toch niet echt bewezen voor een overgrote meerderheid (85%).
Of zou er wat anders achter schuilen?
Bedrijven en organisaties kunnen echter zelf hoogopgeleide
kennismigranten over laten komen. Aan deze speciale regeling doen al
zo'n 2538 bedrijven en organisaties mee. In de eerste helft van 2007
zijn in het kader van de kennismigrantenregeling 5.0572 verzoeken
ingediend, waarvan 97% nml. 4.8873 positief.
Laten we nu eens kijken naar de tijd die mensen moeten doorbrengen
voordat zij uisluitsel hebben over of ze mogen blijven of niet.
Asielzoekers die bij aankomst op Schiphol ons land niet worden
toegelaten, zitten gemiddeld bijna 100 dagen opgesloten in het
Grenshospitium, een detentiecentrum, zo blijkt uit een op 11 september
2007 gepubliceerd onderzoek van VluchtelingenWerk Nederland.
Voor kennismigranten is er een speciale regeling zodat zij maar maximaal
2 weken te wachten voordat zij bij hun bedrijf aan de slag kunnen.
Duidelijk mag zijn dat Nederland nu en toen maar één belang dient: dat
van haarzelf. Het huidige beleid van selectie maakt een onderscheid in
nuttige en onnuttige migranten en hier worden migranten ook op geselecteerd.
Verschillende nationale als Internationale organisaties en instanties,
zoals Human Rights Watch, UNHCR en het Kinderrechtencomite en het
Antifoltercomite van de Verenigde Naties uiten verassend genoeg veel
kritiek op het Nederlandse asielbeleid. Ook staat Nederland op de zwarte
lijst van Amnesty International.
De kritiek betreft hier de 48-uurs procedure, aldus Human Rights Watch:
De AC-procedure wordt regelmatig gebruikt om zo'n 60 procent van de
asielaanvragen te behandelen en af te wijzen. Hieronder bevinden zich
ook aanvragen van mensen die hun land ontvluchten vanwege oorlog,
etnische strijd of grove schendingen van de mensenrechten. Ook wordt de
procedure toegepast bij de beoordeling van aanvragen waarbij het om
complexe juridische of praktische problemen gaat, of waarbij sprake is
van ernstig trauma. Binnen de versnelde AC-procedure kan hieraan slechts
op een oppervlakkige manier aandacht besteed worden. De procedure, die
slechts achtenveertig werkuren in beslag neemt, geeft asielaanvragers
nauwelijks gelegenheid om de behoefte aan bescherming met bewijsstukken
te staven of adequaat advies in te winnen bij een advocaat. De Raad van
State, ten slotte, heeft de aard en omvang van de rechterlijke toetsing
in asielzaken dusdanig beperkt dat asielzoekers van wie het verzoek in
de AC-procedure ten onrechte is afgewezen, weinig hoop mogen koesteren
dat de beslissing alsnog door een rechtbank teruggedraaid zal worden."4
De kritiek betreft ook kinderen die in cellen worden opgesloten en het
gegeven dat Nederland op 11 januari 2007 door het Europese Hof voor de
Rechten van de Mens voor de tweede keer in een asielprocedure stevig op
de vingers is getikt. Nederland zou zich schuldig maken aan een
schending van het refoulementverbod. (Binnen anderhalf jaar is Nederland
nu al twee keer door het Hof teruggefloten)
Vergeten in al deze kritiek wordt dat er op dit moment zo'n 200.000 a
250.000 illegale arbeiders in Nederland verblijven zo schatte onze
eigen minister Verdonk begin 2005.
"Verreweg de meesten van hen vinden in illegaliteit een plaats op de
arbeidsmarkt, waar in een aantal sectoren nog altijd een schreeuwend
gebrek aan personeel bestaat. Hoe dieper men daalt op de ladder van de
arbeidsmarkt, hoe groter de kans is dat het vuile, zware of laagbetaalde
werk door illegalen wordt gedaan. Nederland maakt massaal gebruik van
hun diensten, dankbaar maar besmuikt. Als hun bijdrage aan de economie
van de ene op de andere dag zou wegvallen, stond in elk geval een deel
van het raderwerk stil,"
aldus het hoofdredactioneel commentaar in het Algemeen Dagblad van 2 mei
2005
Joanne van der Leun onderzocht voor haar promotie aan de Erasmus
Universiteit in Rotterdam hoe illegalen in Nederland overleven. Zij zegt
dat de kans dat een illegaal wordt gepakt zeer klein is; per jaar wordt
slechts vijf procent van alle kwekers gecontroleerd. Het idee van
tuinders om illegalen een werkvergunning te verlenen vindt ze heel
dubbel. "De kwekers hebben profijt van die illegalen. Als ze een
werkvergunning krijgen, worden ze duurder. De tuinders zullen dan andere
illegalen werven.6
Duidelijk is dus alweer dat Nederland behoorlijk profiteert van deze
'geilligaliseerde' asielzoekers en dat het in stand houden van illegaal
verblijf: een moderne vorm van slavernij zorgt ervoor dat de kosten
voor werkgevers worden gedrukt.
Als 'illegaal' verder ook geen recht op onderwijs, zorg, minimum loon,
of opvang.
De schrijnende toestanden in de gezondheidszorg wordt uiteengezet in een
rapport van Solidariteit Zuid-Oost. Een citaat uit het ellelange rapport
over wat er allemaal in Nederland mis is:
"Door verraad van ziekenhuizen en hulpverleners werden [enkele
illegalen] gearresteerd tijdens hun medische behandeling. Zonder pardon
werden ze onbehandeld en lijdend aan TBC, HIV-Aids, psychose, terminale
nierinsufficiëntie, kanker en invaliditeit door de IND Nederland uitgezet.
Zieke invalide kinderen van illegale werknemers werden door ziekenhuizen
niet of niet adequaat geholpen. Andere kinderen met tijdelijke
verblijfsvergunningen kregen van het ziekenhuis geen justitiele
ondersteuning bij seksueel misbruik. Weer anderen konden soms door
ziekenhuizen geholpen worden indien ze meededen aan medische experimenten."7
Een ander (economisch) winstpunt van illegalen is de woonsector:
De illegale werknemers staan van hun karige loon hoge huursommen af aan
Nederlandse huisbazen. Van hun lage loon betalen de illegalen aan de
huisjesmelkers gemiddeld 150 euro per maand voor een matras of een
stoel. Ze wonen vaak met tien man in een kamer en slapen op stapelbedden
of delen hetzelfde bed. Er is geen privacy, de woning is onhygienisch en
brandgevaarlijk. Als afleidingsmanoeuvre doen ambtenaren, al of niet
vergezeld van de media (zo nu en dan een inval in een door illegalen
bewoond pand. Zo'n actie brengt dan wat rust in de buurt en geeft de
bevolking het idee dat de overheid haar uiterste best doet om op treden
als het gaat om veiligheid.
Al met al behoren illegalen tot de onderklasse in Nederland. Zij vormen
een uit noodzaak geschapen arbeidersgroep zonder rechten. Ze hebben onze
dure gastarbeiders vervangen. Ze mogen in ons midden vertoeven, zolang
ze onze economie versterken. Ze draaien verborgen mee in de samenleving
en werken voor een schijntje. Ze worden ook nog eens uitgebuit voor
bijkomende kosten bij immigratie (mensenhandelaren), huisvesting
(huisjesmelkers) en ziekte (zelfmedicatie).
Ten overvloede zou ik nog vele verhalen kunnen vertellen over vluchtelingen
die in Nederland aankomen en waarom zij vluchten. Ik zou ook verhalen kunnen
vertellen over al diegenen die geen Nederlands verblijf krijgen, worden
uitgezet om in eigen land te worden vervolgd, gemarteld en uiteindelijk vermoord.
Maar zou dit enig verschil maken? Zou de Nederlandse burger ook maar een
seconde stil staan bij al deze vreselijke verhalen of zou men alleen maar
zeggen dat dit de enkele gevallen zijn waar het mis gaat en dat het
over het algemeen goed gaat met het beleid?
De afgestompte mens kijkt toch ook TV en verslikt zich niet in zijn of
haar biefstuk bij het zien van moord en verderf, die de TV elke dag weer
siert tijdens het NOS journaal. Waarom zou hij of zij zich dan druk
maken om de mensen die hier in Nederland aankomen met de meest
vreselijke ervaringen?
Zeker omdat we deze mensen niet zien. Ze worden weggestopt in de nieuwe
concentratiekampen van deze eeuw. Detentiecentra's, aanmeldingcentra's,
Uitzetcentra's. We weten dat ze er zijn maar we hoeven ze niet te zien.
Beter nog: we hoeven de mensen binnen in niet te zien.
Wat we niet zien, is er ook niet, bestaat niet!
"Ich habe es nicht gewusst" zullen we later misschien zeggen...
Kortom waarom zou u, rechter, zich hier druk om moeten maken?
Waarom zouden we ons sowieso al druk moeten maken? Wij hebben het toch goed?
Wij kunnen slapen in een mooi huis en hebben elke dag voldoende te eten.
Wij hebben een baan, een gezin. Wij hebben het goed in Nederland.
Maar stel nu eens dat je niet in Nederland geboren was?
| | wrakingskamer: do. 11 okt., half 10 Haarlem | Werkgroep Stop Deportaties - 03.10.2007 12:24
* * De rechter ontnam het laatste woord vanwege politieke motieven! * *
De wrakingskamer behandelt de wraking van de politierechter op donderdag 11 oktober om 9.30.
Hoewel de rechter tijdens de zitting het laatste woord ontnam met als motivatie tijdgebrek, blijkt in haar reactie op de wraking duidelijk van vooringenomenheid.
De POLITIEKE INHOUD van de procesverklaring was wel degelijk de REDEN om mensen DE MOND TE SNOEREN!
Citaat van de rechter:
"Naar mijn oordeel wilden de verdachten het laatste woord niet zozeer gebruiken om inhoudelijk op de strafzaak betrekking hebbende argumenten naar voren te brengen, maar hebben zij veeleer de gelegenheid aangegrepen om de rechtszaal als politiek podium voor hun gedachtegoed te gebruiken."
!!!!!!!!!!!!
De wraking wordt behandeld in de rechtbank van Haarlem, deze is nabij de Grote Markt, adres; Simon de Vrieshof 1.
E-Mail: stopdeportaties@yahoo.com
Website: http://stop_deportaties.mahost.org/
| |
| aanvullingen | |
