|
|  |
Anti-politiestaat tips voor burgerjournalisten
Bert Brussen - 10.07.2007 20:53
Hoe te voorkomen dat Nederland een politiestaat wordt? Tips om u als burgerjournalist bij de les te houden en u niet gek te laten maken door dreigementen en intimidatie door de politie. Een cursus “recht op vrije nieuwsgaring” eisen….
Het is tragisch en frustrerend om keer op keer te moeten zien hoe de Nederlandse politie dikke schijt heeft aan de vrije nieuwsgaring. Juist die waarden die door onze politiebeambten moeten worden beschermd zijn het slachtoffer van machtsmisbruik en een chronisch gebrek aan grondwettelijke kennis bij onze verdedigers van de democratie. Wie niet beter wist zou naar aanleiding van dit soort beelden tot de conclusie komen dat Nederland een serieuze politiestaat is, waar censuur heerst en bepaalde zaken kennelijk niet door burgers gezien mogen worden. Nederland is echter (nog) geen politiestaat en bovenstaande beelden zijn angstwekkende voorbeelden van onmacht, onkunde en ziekelijk machtsmisbruik binnen de Nederlandse politie of ander buitengewoon opsporingsapparaat. Gelukkig staat de wet aan de kant van de vrije burger en zal elke burgemeester of gemeentewoordvoerder u op schrift kunnen doen toekomen dat u altijd alle recht heeft om op de openbare weg te filmen (zoals ook deze (tijdelijk offline), door een fascistoïde agent zonder kennis van de grondwet, onterecht bejegende filmer al wist). Omdat de democratie uitsluitend gecontroleerd wordt door u, de burger, eventueel als burgerjournalist, volgen hieronder wat gratis tips voor de beginnende burgerjournalist.
- Laat u NOOIT intimideren door de politie. De politie heeft geen enkel recht uw beelden in beslag te nemen, u de microfoon uit handen te slaan, de camera weg te duwen en mag u uw recht op vrije nieuwsgaring niet ontnemen of zomaar iets van u vorderen. Wanneer u niet strafbaar handelt, kan u niet zomaar de toegang tot de openbare weg ontzegd worden en kan niemand bepalen wat u doet en waar u dat doet, zoals filmen en fotograferen.
- De openbare weg is ook van u. Dat ambtenaren in functie mogelijk in beeld komen bij het uitvoeren van werkzaamheden is hun eigen risico, niet dat van u, en een van de eigenaardige kenmerken van een democratie die het zo leuk maken in vrijheid te bewegen. Wie absoluut nooit met zijn harses op beeld wil verschijnen, kan zich maar beter niet op de openbare weg begeven.
- Er bestaan geen “halve openbare wegen” of (onafgezette) “gebieden waar je tijdelijk niet mag filmen” tenzij dit is opgenomen in een plaatselijke politieverordening. Let er wel op dat veel gebouwen geen “openbare weg” zijn, ook al zijn het “openbare gebouwen”, en men door de huidige anti-terreur maatregelen strenge regels hanteert in gebouwen of installaties zoals vliegvelden en treinstations. Zo is een centraal station eigendom van de NS, Schiphol eigendom van meneer Cerfontaine en kerncentrales eigendom van de staat en gelden daar andere regels dan op de openbare weg. Ook in bussen, trams, metro’s en treinen is het niet zondermeer toegestaan te filmen of te fotograferen. Deze regels zijn na te lezen bij de betreffende vervoersmaatschappijen.
- Laat u nooit bang maken door halfbakken juridisch gelul over auteursrecht of portretrecht. Ten eerste ligt het auteursrecht sowieso bij u, want u bent de maker van de beelden. Ten tweede kan er over portretrecht alleen achteraf bij een rechter worden gezeken. Het is dus niet mogelijk van te voren eisen te stellen aan beeldmateriaal. Mocht een agent of politie-afdeling daadwerkelijk tot vervolging overgaan, dan zal een rechter een afweging maken die vaak in het voordeel van de journalist uitvalt. Het belang van nieuwsrapportages weegt veel zwaarder dan het belang van de portretrechthebbende en politie-agenten moeten door de aard van hun werk bereid zijn dit te accepteren. Als het item nieuwswaarde heeft en expliciet niet bedoeld is om de afgebeelde personen te vernederen, kan de politie nog maar weinig beginnen. (Ook al hangt het er uiteindelijk altijd vanaf hoeveel advocaten de eiser heeft en hoe de pruik van de rechter staat.)
- Hecht geen waarde aan suffe, oud mediale jaren zeventig-vragen over perskaarten. U hebt als burger(journalist) buiten de politie-afzetting evenveel recht vragen te stellen, antwoorden aan te horen en verslag te doen van gebeurtenissen als een journalist die wel een perskaart heeft. Meestal is een perskaart een instrument van zure mannen met snorren die denken op die manier boven het volk te kunnen staan.
U bent tevens vrij agenten te interviewen of vragen te stellen aan persvoorlichters. Uiteraard zijn agenten en persvoorlichters net zo vrij om geen antwoord te geven op vragen. Het enige nut van een perskaart (als dat er al is), is dat men er soms mee binnen de afzettingen kan komen.
- Buiten de politie-afzetting is buiten de politie-afzetting. U mag dus gerust de lens van de camera richting het afgezette gebied richten, als u er maar voor zorgt dat uzelf met uw camera buiten het afzettingsgebied staat. Als de politie niet wil dat bepaalde zaken gezien worden, zijn ze zelf verantwoordelijk voor goede afscherming of een ruimere afzetting.
- Elke politie-agent heeft een registratienummer en is verplicht dat u desgevraagd kenbaar te maken, eventueel middels een politie-identificatiebewijs (politie in burger is overigens verplicht dit al te doen zonder dat u er naar vraagt, alvorens zij tot enige actie kunnen overgaan). Met dat nummer kunt u achteraf bij een rechter aangeven welke agent onterecht gehandeld heeft. Een nummer is wat handiger te beschrijven dan “een jonge knul met puistjes met een blauwe pet op zijn hoofd”. Denk er wel om dat ook de burger tegenwoordig verplicht is zich te legitimeren. Vragen om een identificatie aan een agent lijdt er meestal ook toe dat die agent precies hetzelfde doet bij u. Het niet kunnen tonen van een legitimatiebewijs kost u mogelijk vijftig euro boete en geeft een agent eventueel de mogelijkheid u aan te houden.
- Wat er ook gebeurt, laat u nooit wegjagen, al helemaal niet door geweld en dreigementen. U staat in uw recht en de politiestaat begint waar u eindigt met het verdedigen van uw vrijheid. Gebruik uw rechten, ze zijn er niet voor niets. Sta voor uw vrijheid en doe zoveel mogelijk verslag van het nieuws. De enige manier om de democratie vitaal te houden is deze te laten controleren door burgers, op zoveel fronten als mogelijk.
 E-Mail: bert.brussen@gmail.com  Website: http://www.bbrussen.nl
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | | | GS | Bert Brusse - 11.07.2007 13:34
Ik ben geen GeenStijl-redactuer, al niet meer sinds 1-1-2007. Verder heb ik dit stuk geschreven naar aanleiding van het filmpje.
| | en als de agent moeilijk doet | jaap - 12.07.2007 18:39
Het zal allemaal best dat de agent ID moet tonen en dat de hele hap (openbare weg en vrijheid van meningsuiting) bij de rechter uiteindelijk geldig is, maar als de agent zich hier aan niet houdt, wat doe je dan? Klagen bij de politie of wat? Ik heb wel eens politie meegemaakt die de legitimatieplicht aan zijn laars lapte en nog wel meer dingen zei die volgens mij niet mogen.
En kan iemand even uitleggen wat een dienstbevel precies vermag?
| | Reactie op bovenstaand bericht | NN - 13.07.2007 00:01
Mocht de politie je onterecht vorderen, of zijn identificatie niet willen tonen oid, en je kan dat van te voren verwachten, zou je haar/hem op de foto kunnen zetten, het hele gebeuren met je mp3speler opnemen (veel mp3spelers hebben tegenwoordig een voicerecorder), iemand anders laten filmen zou ook een optie kunnen zijn. En een naam proberen te onthouden en een politieklacht indienen met compleet verslag van de situatie.
| |
| aanvullingen | |
