|
|  |
‘Leugens’ over Internationale Socialisten en NSF
Nieuws uit Amsterdam - 15.06.2007 18:10
Andersglobalisten moeten geweld afzweren en afstand nemen van de Internationale Socialisten (IS), schrijft Koen Vink in het blad van Milieudefensie. We wijzen geweld al af, reageert René Danen van het Nederlands Sociaal Forum (NSF), die spreekt van een ‘aan elkaar gelogen complottheorie’.
IS-borden
Vink is werkzaam voor Milieudefensie, maar schreef zijn artikel op persoonlijke titel. Hij richt zijn pijlen met name op de IS, die sympathie zouden koesteren voor geweld en voor conservatieve islamisten. “Ik heb er een rotgevoel bij dat mijn club samen met die organisatie aan tafel zit”.
Zowel Danen als Pepijn Brandon (IS) vragen zich af wat Milieudefensie beoogt met het artikel. “Dit lijkt me niet bevorderlijk voor de samenwerking binnen de beweging. Ik denk dat de meerderheid van de medewerkers van Milieudefensie hier ook niet achter staat”, aldus Brandon.
Meer
 http://www.nieuwsuitamsterdam.nl/2007/06/internationale_socialisten_geweld.htm
|
| aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | | | redactie onafhankelijk | Bram - 17.06.2007 13:41
Danen en Brandon vragen zich af wat Milieudefensie beoogt met het artikel. Ze kunnen zich beter afvragen wat de *redactie* beoogt met het artikel. De redactie van het blad 'Milieudefensie' is namelijk strikt onafhankelijk van de vereniging, dat is in een redactiestatuut vastgelegd. Er staan regelmatig artikelen in het blad waar bestuur, leden of medewerkers van Milieudefensie het mogelijk niet mee eens zijn.
| | IS | DeeJee - 18.06.2007 23:23
Zit wel wat in. De IS is niet zomaar een socialistische organisatie. Het is een Trotskistische organisatie. Trotskisme op zich kenmerkt zich als een zeer geweldadige groepering, niet vergeten waardoor het militarisme op kwam in de begindagen an de SU. Het trotskisme propageerd ook dat socialisme wordt opgelegt ipv het volk zelf uit. De IS nog preciezer is erg bekend om organisaties te gebruiken als platform om leden etc te winnen, en te laten vallen als ze het nut er niet meer voor hen zelf in zien.
men zegt vaak: hoe gauw je lid wordt van de IS, hoe snel je er ook weer uit bent.
| | Reactie van IS | Daan - 19.06.2007 13:04
We zijn uiterst verbaasd over het artikel van Koen Vink in het blad van Milieudefensie (juni 2007) en onaangenaam verrast dat dit blad zich verlaagt tot het niveau van Fortuynistische weblogs waarin men fanatiek tegen de ‘Linkse Kerk’ strijdt.
Een van de belangrijkste doelen van het Nederlands Sociaal Forum (NSF) en andere samenwerkingsverbanden waarin we ons inzetten, is het bevorderen van gezamenlijke activiteiten en discussie tussen organisaties en individuen die naar een betere wereld streven. Die discussie mag en moet kritisch gevoerd worden. Dat geldt ook in het debat over de strategie van de andersglobaliseringsbeweging. Het artikel van Vink is echter geen bijdrage aan een constructieve discussie, maar een doorzichtige poging om met leugens en insinuaties verwarring en verdeeldheid te zaaien. Met dezelfde retoriek als Bush (‘in deze tijd van terrorisme’), waarschuwt hij de ‘gematigde’ organisaties voor een deel van de andersglobaliseringsbeweging dat geweld zou prediken. Zijn fatwa luidt: de andersglobaliseringsbeweging moet ‘schoonschip’ maken.
Het zou te veel ruimte innemen om alle leugens van Vink te weerleggen. Achter zijn tirade tegen ‘geweld’ en de Internationale Socialisten (IS) schuilt een bepaalde visie over hoe de andersglobaliseringsbeweging eruit zou moeten zien. In zijn visie is er geen ruimte voor ‘extreem linkse clubs’ die een fundamentele kritiek geven op kapitalistische globalisering en zich verzetten tegen ‘de oorlog tegen terrorisme’. Deze zouden de ‘gematigde’ organisaties voor de voeten lopen en het ‘imago van de beweging’ beschadigen. We nemen aan dat dit ‘imago’ vooral belangrijk is om aan de tafel van regeringsleiders en het bedrijfsleven een plekje te kunnen veroveren. Het als ‘terreuradvocaten’ afschilderen van de IS en anderen is een weerzinwekkend middel van Vink om de beweging naar zijn eigen inzicht te ‘hervormen’ (lees zuiveren).
Eenheid in diversiteit
Wat de andersglobaliseringsbeweging kenmerkt is de kritiek op de neoliberale politiek die winst boven mensen plaatst. Na de aanslagen van 11 september 2001 heeft de beweging zich ook sterk ingezet tegen de ‘oorlog tegen terrorisme’. De grootste wereldwijde demonstratie ooit vond plaats op 15 februari 2003, toen naar schatting 35 miljoen mensen over de hele wereld protesteerden tegen de Irak-oorlog. In de afgelopen jaren is de beweging uitgegroeid tot een belangrijke politieke factor, allereerst door een serie van protesten en in sommige landen, zoals in Latijns Amerika, sociale opstanden. Het is dan ook misleidend om de beweging gelijk te stellen aan de sociale fora zoals Vink doet. Er zijn bijvoorbeeld ook in Nederland organisaties die niet aan het NSF deelnemen, maar die tot de beweging behoren. Het Wereld Sociaal Forum en het NSF zijn slechts ruimtes waarin diverse organisaties en individuen bij elkaar komen om van elkaar te leren, acties en campagnes te plannen en met elkaar in discussie te gaan over strategie en alternatieven.
Terreurnostalgie?
Vink meent in deze discussies over strategie een ‘terreurnostalgie’ te beproeven. Hij probeert de protesten zoals recentelijk in Rostock tegen de G8 te criminaliseren door te spreken van ‘knokploegen in de flank van vreedzame protesten’ en beweert dat de hek om Heiligendamm ‘de creatie van de andersglobalisten zelf’ was. Zijn bewijs voor de ‘terreurnostalgie’ binnen de beweging vormt een link op de website van de organisatie van de demonstratie in Rostock naar een website met een muziekstukje waarin een citaat van RAF-lid Meinhof voorkomt. Is dit een bewijs voor de ‘terreurnostalgie’ die binnen de beweging zou leven of voor de poging van Vink om de beweging hoe dan ook met terrorisme in verband te brengen? Op de alternatieve top tijdens de G8 in Rostock en de vele sociale fora woeden er zeker discussies over of en hoe de machtsstructuren van het systeem geconfronteerd moeten worden. Maar geweld en terrorisme horen niet tot de antwoorden. Ook tijdens de protesten in Rostock en elders waar de politie intimiderend en provocerend aanwezig was (bijvoorbeeld door de inzet van infiltranten) hebben we er steeds voor gepleit om ons als beweging niet te laten provoceren en een strategie van sociale verbreding te kiezen.
Geweld
Vink richt zijn pijlen ook op de Nederlandse beweging en met name de Internationale Socialisten, die ‘sympathie met geweld’ en ‘terroristische organisaties als Hamas en Hezbollah’ zou koesteren. Ook hier is Vink zeer fantasierijk. Hij haalt IS-lid Miriyam Aouragh aan die bij ‘Yassins herdenking’ zei: ‘Verzet tegen de bezetting is legitiem en verdient alle mogelijke steun uit Nederland’ en hij trekt zelf de conclusie dat ‘in die context dat neer komt op het goedpraten van zelfmoordaanslagen op gewone burgers. Aouragh wil “één democratische staat” voor Joden, Arabieren en moslims (sic, moet zijn christenen): exit Israël dus.’ Ten eerste protesteerde de IS tegen de liquidatie van Sheikh Yassin (Hamas-leider) door de Israëlische staat. Je hoeft geen sympathisant te zijn van Yassin om tegen de liquidatiepolitiek van Israël te protesteren zoals zelfs vele regeringsleiders in die tijd deden. Ten tweede betekent het recht op verzet op geen enkele manier ‘het goed praten’ van terrorisme. Wij vinden het inderdaad een recht van elk volk wiens land bezet wordt om zich te verzetten tegen de bezettingstroepen, indien noodzakelijk ook gewapend. Dit recht wordt ook door de VN erkend en is verankerd in artikel 1(4) van het Protocol I van de Geneefse Conventie. Om die reden hebben we ons afgelopen zomer niet alleen uitgesproken tegen de aanvallen van Israël op Libanon, maar ook voor het recht van de Libanezen om zich tegen die aanvallen te verdedigen. De Libanese Hezbollah stond aan de frontlinie om de Israëlische troepen terug te dringen uit Libanees grondgebied en ontleent hieraan zijn populariteit bij het overgrote deel van de bevolking. Onze politiek ligt mijlenver van die van Hezbollah, maar dat mag geen reden zijn om Hezbollah het recht te ontzeggen op de verdediging van hun huizen, scholen en straten. Ten derde is de politieke oplossing die wij voor de bezetting van Palestina aandragen een hele simpele. Vrede zonder rechtvaardigheid zal nooit duurzaam zijn. Dat betekent recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen, een einde aan de bezetting en één democratische staat voor alle inwoners van het huidige Israël, Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Politieke constructies zoals ‘Israël’ of welke staat dan ook zijn voor ons minder waard dan het geluk van de mensen die in zo’n constructie moeten leven. Het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime verdween ook toen de zwarte en witte bevolking gelijke rechten kregen, en er ontstond een nieuwe staat. Waarom dat bij Israël onaanvaardbaar zou zijn, moet Vink maar aan ons uitleggen. In tegenstelling tot wat Vink wil doen geloven, staan de IS met deze stellingnames niet alleen binnen de beweging. Zie voor vergelijkbare standpunten de artikelen van Noam Chomsky (die vorige zomer een bezoek bracht aan de Libanese Hezbollah), Walden Bello en Gilbert Achcar en de Verklaring van Sociale Bewegingen die op diverse WSF’s zijn aangenomen.
Moslims
Het opkomen voor moslims die in deze tijd door Wilders en consorten gestigmatiseerd worden, is blijkbaar een reden om aangevallen te worden door ‘progressieven’ zoals Vink. Hij verwijst naar de campagne Stop de hetze/Samen tegen Racisme die de IS na de moord op Van Gogh hielpen initiëren en beschuldigt ons van het ‘opstoken van de veenbrand van deze tijd’. Wat Vink verzwijgt is dat in de maanden na de moord op Van Gogh bij vele islamitische scholen en moskeeën brandstichtingen plaatsvonden en velen enkel om hun islamitische geloof het slachtoffer werden van bedreigingen en geweld. Sindsdien spreekt de Monitor Racisme en Extreem Rechts van een nieuwe racistische trend gericht tegen moslims. Om die reden hebben uiteenlopende mensen zoals Femke Halsema van GroenLinks en Bert Bakker van D66 zich in die tijd achter de campagne Stop de hetze geschaard.
Het zou een van de belangrijkste principes van progressieve mensen moeten zijn om zich in te zetten tegen racisme in al zijn vormen, zoals anti-semitisme en islamofobie. We zijn er dan ook trots op om, vaak tegen de stroom in, op te komen voor de leden van een bevolkingsgroep die in de afgelopen jaren uitgemaakt zijn voor ‘geitenneukers’ en ‘terroristen’ en die geweigerd worden voor banen en stageplekken. We nemen het op de koop toe dat Wilders over ons kamervragen stelt en dat Vink in diens geest, in een poging om mensen met een andere politieke visie dan de zijne te stigmatiseren, zelfs zo ver gaat om ons in verband te brengen met Al Qaeda. We doen dit ook vanuit de overtuiging dat progressieve ideeën meer terrein zullen winnen ten koste van fundamentalistische stromingen, als seculier links erin slaagt om juist met moslims een gemeenschappelijke grond te vinden op basis van de strijd tegen oorlogen en racisme.
Van protest tot verandering
Het is zeer opmerkelijk dat iemand die geen enkele rol in de opbouw van de andersglobaliseringsbeweging gespeeld heeft, nu als een deus ex machina op het toneel verschijnt om niet alleen anderen de les te lezen maar voor te schrijven wie in de beweging wel of niet thuis hoort. Het lijkt ons geen constructieve houding. Wat als wij zouden weigeren met bijvoorbeeld Milieudefensie aan tafel te zitten omdat deze organisatie op haar debatten racistische partijen zoals EEN.NL (‘islamisering van Nederland’ = ‘de opkomst van nazi’s’) uitnodigt? Als deze weg ingeslagen wordt, kan de beweging uiteen vallen in een groot circus van sektarisch gekissebis. Dit is precies wat Vink voor ogen heeft.
De andersglobaliseringsbeweging heeft te belangrijke uitdagingen om in te gaan op de uitnodiging van Vink. Na jaren van massale protesten zijn veel ideeën van de beweging gemeengoed geworden onder brede lagen van de bevolking. Tegelijk dendert de neoliberale trein door en bedreigt de levens van miljoenen mensen en de toekomst van onze planeet.
Klimaatverandering is bijvoorbeeld een urgent en groot probleem dat onmiddellijke maatregelen vereist die de CO2-uitstoot drastisch verminderen. De andersglobaliseringsbeweging kan zich niet meer beperken tot protesten en heeft nieuwe strategieën nodig om reële veranderingen te realiseren. In de komende tijd zullen we onze energie moeten investeren in het creëren van levendige campagnes rond de diverse thema’s van de beweging en gezamenlijke discussies over hoe we deze campagnes kunnen versterken en aan elkaar kunnen verbinden. Net als in voorgaande jaren zullen we samen met anderen ons voor deze uitdagingen inzetten.
Peyman Jafari, namens het bestuur van de Internationale Socialisten
Voor verdere uitwerking van bovenstaande ideeën verwijzen we naar:
- Links en de politieke islam: http://www.internationalesocialisten.org/site_oud/WWW/debat_islam.html#bijdrage1
- Stukken over Libanon en Hezbollah:
http://www.internationalesocialisten.org/libanonspecial/index.html#nieuws_7
| | Wel terreurnostalgie bij IS | Harry Rijpkema - 23.06.2007 12:56
Moeten de andersglobalisten geweld afzweren en afstand nemen van de Internationale Socialisten (IS)? Harry Rijpkema reageert op eerdere stukken van Koen Vink en Peyman Jafari. “Opvallend was dat wanneer de IS bij de organisaties van acties en demonstraties betrokken waren, die vaak uit de hand liepen”.
Zie ook: Actiegroepen in de clinch over geweld; Eurodusnie: Een steen in de vijver; ‘Geen terreurnostalgie bij IS’.
Iedereen heeft het kunnen zien bij de G8-top in het Duitse Heiligendamm. Groepen zwartgeklede figuren met bivakmutsen stormden met stokken en stenen agressief naar voren en gooiden stenen naar de politie. Het waren duidelijk goed gecoördineerde en voorbereidde acties. Dat de politie dat geweld zou uitlokken is een fabeltje. Dat ook demonstranten die vreedzaam willen betogen zich daaraan ergeren en zich van dat links extremistisch geweld distantiëren is niet verwonderlijk. Koen Vink roept de sociale bewegingen daarom op om afstand te nemen van de IS.
De oproep van Koen Vink in het Milieudefensie Magazine van juni 2007 aan het Nederlands Sociaal Forum (NSF) om groepen en individuen die geweld niet afwijzen, zoals de IS, buiten de organisatie van de andersglobalistische protesten te houden komt daarom ook niet zomaar uit de lucht vallen.
Peyman Jafari (IS) gaat in zijn artikel ‘Geen terreurnostalgie bij IS’, gepubliceerd op Nieuws uit Amsterdam op 19 juni, tekeer tegen Koen Vink. Wat opvalt is, dat terwijl Vink zijn stelling zakelijk met feiten en verwijzingen onderbouwt, Jafari in de persoonlijke aanval gaat. Hij begint direct met Vink te beschuldigen van een doorzichtige poging om met leugens en insinuaties verwarring en verdeeldheid te zaaien. Hij beschuldigt hem dezelfde retoriek te gebruiken als Bush en dat zijn ‘fatwa’ luidt dat de andersglobaliseringsbeweging schoon schip moet maken. Dat is bepaald geen gematigde retoriek. Ook opvallend is dat hij er in zijn nogal lang artikel alles van hier tot Tokyo er bij haalt wat voor het onderwerp niet zo ter zake is en meer getuigt van de geloofsartikelen van de IS. De lezer wordt overruled met een brei van quasi intellectuele praat. Als je doorgeleerd hebt dan trap je daar natuurlijk niet in. Duidelijk is dat Jafari geen afstand neemt van het geweld bij demonstraties
Die geloofsartikelen van de IS zijn wel bekend en staan samengevat in de Wikipedia: een Trotskistische organisatie die zich richt tegen het kapitalisme, oorlog, racisme, seksisme en homofobie. Zij kiezen ook stelselmatig de kant van de Palestijnen in het Israëlische conflict en praten daarbij het geweld van die kant goed. Leden zijn verplicht om deel te nemen aan de activiteiten en te helpen met het verkopen van ‘De Socialist’. Ze zijn vertegenwoordigd in een aantal samenwerkingsverbanden, maar die zijn er niet altijd even blij mee met die infiltratie. Zo wil het SP-bestuur dat ze kiezen tussen het IS- of het SP-lidmaatschap. In de afdeling Amsterdam worden ze echter wel gedoogd. In ‘Keer het Tij’ en het NSF blijkt ook niet iedereen gecharmeerd te zijn van de IS. Samen Tegen Racisme is overigens een mantelorganisatie van de IS met Miriyam Aouragh van de IS als belangrijkste woordvoerder.
Met Miriyam Aouragh ben ik vorig jaar februari in aanvaring gekomen bij een debat in Buurthuis Quellijn naar aanleiding van de gebeurtenissen in de Diamantbuurt waar ik woon. Dit onder de titel ‘harde aanpak versus werkloosheid’. Ik ging daar vrij onbevangen heen. Die bijeenkomst bleek achteraf primair georganiseerd te zijn door de IS, maar daar was ik toen niet zo bekend mee. Er waren raadsleden uitgenodigd voor het forum, maar die waren niet bepaald representatief, twee van de PvdA van stadsdeel Oud Zuid, Job van Amerongen en Laurent Chambon en SP-gemeentraadslid Sadet Karabulut en daarbij Miriyam Aouragh. Uit de website van Chambon blijkt overigens dat hij affiniteit heeft met de IS en goed bevriend is met Aouragh.
De discussie spitste zich een bepaald moment toe op de rol van de politie. Opvallend was dat leden van de IS in de zaal en Marokkaanse jongeren daar harde kritiek op hadden. Ik kreeg het gevoel dat hier pionnen in de zaal zaten die een spel speelden. Volgens ‘getuigen’ zat de politie boven op de kinderen die zich moesten legitimeren als ze uit school kwamen. Een jonge moslima vertelde van de schandelijke scootercontrole op de Van Woustraat waardoor veel jongens daarna niet meer op de scooter konden rijden. Tja, als een scooter gestolen of opgevoerd is dan moet je hem inleveren. Ik ken nog de brommercontroles in de zestiger jaren en daar waren nog geen allochtone jongeren bij! Ik woon 26 jaar in de Diamantbuurt en kan stellen dat het onzin is dat kinderen zich moeten legitimeren op straat.
Toen kwam Aouragh aan het woord. Zij suggereerde dat er vreselijke dingen gebeuren waarbij de politie op dubieuze wijze was betrokken. Zo reed de jonge Marokkaan A. uit de Pijp zich dood toen hij door de politie achtervolgd werd. In de moskee en in het jongerencentrum in de Dia-mantbuurt werd er herdenking gehouden en het orgaan van het Wijkcentrum Ceintuur stond een fraai artikel over deze jongen, die zich in het jongerenwerk zo actief en positief opstelde. De jongerenwerkster Karima Aouragh (…) van het wijkcentrum betoogde in de media dat de beschuldigingen dat Anass een autodief was onterecht was.
De man die achter mij zat protesteerde, want het was toch een gestolen wagen en Anass was bij politie en justitie bekend als veelpleger! Auoragh ratelde er overheen met een heel betoog dat afleidde van de kern van de zaak. Toen nam ik het woord en gaf aan dat ik het niet eens was met die hetze tegen de politie. Aouragh trachtte ook mij te overrulen, maar ik verhief mijn stem en maakte haar duidelijk dat ik het niet pik dat mijn mond op zo’n dictatoriale wijze wordt gesnoerd.
Na deze sessie sprak ik nog met jonge geïndoctrineerde IS'ers, die bij hoog en laag beweerden dat de politie racistisch is en dat wetenschappelijke onderzoeken dat zouden aantonen. Ik ken de situatie in de Diamantbuurt erg goed. Die jongens die zich vervelen, op straat rondhangen en zo in contact komen met de straatcultuur, de jeugdgangs en criminelen. Zo glijden ze af. Dat proces is nu behoorlijk teruggedrongen door samenwerking van buurtbewoners, ouders, politie, politiek en welzijns- en jongerenorganisaties. Uitgangspunt is daarbij dat je niemand om welke reden dan ook discrimineert en dat je moet oppassen dat je een hele bevolkingsgroep stigmatiseert omdat er een paar rotte appels tussen zitten. Dat antisemitisme en homohaat evident is bij die Marokkaanse jongeren bleek wel uit het feit dat ze mij ook uitscholden voor jood en homo terwijl ik dat helemaal niet ben. Ik zie dit ook als een vorm van racisme. Toen de ruiten van een joodse bewoner werden ingegooid stelde ik in een bewonersbrief dat gedrag opeen lijn met rechtsextremisten die de ruiten van islamitische scholen ingooien. Die bewonersbrief vond Aouragh daarom zeer tendentieus.
In de raadscommissie van stadsdeel Oud-Zuid was ik de eerste die n.a.v. incidenten waarbij Islamitische scholen en Moskeeën het doelwit waren van rechtsextremisten er op wees dat er behalve moslimextremisme er ook rechtsextremisme is. Naar aanleiding van die bijeenkomst in buurthuis Quellijn heb ik ook gewezen op het links-extremisme in het artikel ‘IS stoken Marokkaanse jongeren op tegen de politie’.
Ik ga als historicus uit van het principe uit dat uitersten elkaar raken. In de geschiedenis zie je tal van voorbeelden dat het niet veel uitmaakt uit welke hoek extremisme en geweld komt. Als je het analyseert op structuren en gedragskenmerken lijken ze heel veel op elkaar en kunnen ideologische tegenpolen het soms ook met elkaar ook goed vinden. Politiek links en rechts is geen lijn maar een cirkel waar de uitersten bij elkaar komen. Men spreekt ook wel ven een hoefijzermodel waar de uiteinden dicht bij elkaar komen. Zo zitten Wilders en Marijnissen onder dezelfde doelgroepen met racistische sentimenten te vissen. Zo kunnen de anti-nationalistische IS’ers het goed vinden met Arabische nationalisten en zelfs met moslimterroristen. In stadsdeel Oud-Zuid werd een voormalig CD-gemeenteraadslid en uitgesproken racist met open armen ontvangen in de als extreemlinks bekend staande partij Zuid- en Pijpbelangen. Voorbeelden zijn er genoeg.
Op deze stelling kwam ik toen ik me ging verdiepen in de activiteiten van de IS. Opvallend was dat wanneer de IS bij de organisaties van acties en demonstraties betrokken waren, die vaak uit de hand liepen. Zo was Aouragh betrokken bij de organisatie van een betoging op het Mercator-plein naar aanleiding van de dood van Driss Arbib. Deze Marokkaan kreeg in een restaurant hoog oplopende ruzie. Hij liep woedend de deur uit en kwam met een groot mes terug. De politieman die inmiddels was gearriveerd sommeerde hem het mes te laten vallen, maar hij kwam woedend met het mes op de politieman af. De agent moest in deze bedreigende situatie in een fractie van een seconde reageren, schoot en raakte Arbib dodelijk. Daar waren diverse getuigen bij en de verklaringen waren duidelijk. Maar volgens de antiracisten van de IS met Aouragh voorop was de politie zoals altijd hardstikke fout. Over vooroordelen gesproken! Deze demonstratie liep uit de hand toen een aantal opgehitste Marokkaanse jongeren de buurt ingingen en winkelruiten ingooiden. Dat gebeurde ook bij een anti-Israelbetoging op de Dam waar Aouragh ook bij betrokken was.
Kwalijk is het dat de Universiteit van Amsterdam, waar Aouragh werkt, bijeenkomsten faciliteert die door de IS worden georganiseerd. Binnen de universiteit is daar veel kritiek op. De Vrije Universiteit is daar duidelijk in. Colporateurs van de IS die binnen de universiteit colporteren met ‘De Socialist’ en trachten leden te werven werden de deur uitgezet met de boodschap dat de universiteit een plaats is voor wetenschap en niet voor dit soort ideologieën.
Voor mij is het klaar als een klontje dat de IS een extremistische politieke organisatie is, die geweld legitimeert en invloed probeert te krijgen door infiltratie en mantelorganisaties.
| |
| aanvullingen | |
Website: