Spaans anarchist Xosé Tarrio sterft bajesdood Quico - 18.01.2005 21:00
Op 2 januari jongstleden stierf de Spaanse anarchist en anti-bajes activist `van-binnen-uit' aan de gevolgen van zijn detentie en verwaarlozing van zijn medische klachten. Xosé jij bent gevallen, maar de strijd gaat door! Xose Tarrio is gestorven Op 2 januari 2005 stierf Xosé Tarrio González, een anarchistische gevangene die van binnenuit tegen het gevangeniswezen streed.Met zijn boek "Huye,hombre, huye; Diario de un preso FIES" [Vlucht, man, vlucht; Dagboek van een FIES-gevangene] (Editorial Virus, 1997 en herdruk in 2002, verkrijgbaar bij boekhandel Het Fort van Sjakoo te Amsterdam, http://www.fortvansjakoo.nl) legde hij ons uit wat isolatiefolter betekent. Geloof me dat ik jullie zou willen zeggen dat Xosé aan het eind van zijn leven van de rust en het geluk kon genieten die hij verdiende. Maar nee, helaas stierf Xosé in de gevangenis, omdat hij stierf door alles wat de gevangenis representeert: dood, folter, ziekte, overbevolkte cellen, vervreemding en isolatie. Xosé kwam op zijn 19e voor het eerst in de gevangenis terecht omdat hij arm was. Hij zou er met een voet in het graf weer uitkomen. Xosé politiseerde in de bajes en was jarenlang een gepassioneerd ijveraar voor het anarchisme, bestrijder van het bajessysteem en warme persoonlijkheid. Na 16 jaar gevangenisstraf (waarvan 10 jaar in 1e graads FIES-regime isolatie) kwam Xosé in mei 2003 vrij. Xosé werd in september 2003 weer gevangen gezet. Begin juni 2004 begon Xosés gezondheidstoestand te verslechteren: sinds 1987 was hij drager van het HIV-virus en sinds enkele jaren daarna leed hij aan AIDS. Hij kreeeg niet de vereiste behandeling. En zo kwam het dat wat weken later als een herzeninfarct werd gediagnostiseerd, aanvankelijk in de ziekenboeg van de bajes in Teixeiro (Galicië, Noordwest Spanje) werd aangezien voor een `griepje'. Op 28 juni 2004 werd Xosé ernstig ziek overgebracht naar het ziekenhuis. Na een korte verbetering werd hij teruggeplaatst in de gevangenis. Op 8 juli 2004 werd hij wederom overgebracht naar het ziekenhuis, dit maal naar de intensive care afdeling. De helft van zijn lichaam was verlamd, zijn spraakvermogen weggevallen en hij verkeerde geregeld buiten bewustzijn. Sindsdien is zijn toestand alleen maar verder verslechterd. Op 7 augustus 2004 kwam hij voorwaardelijk vrij, maar hij verliet het zoekenhuis niet meer. Op 20 oktober 2004 raakte hij in een diepe coma en op 2 januari stierf hij. Hij stierf door de bajes. De bajes dat zijn de 37 gevangenen die overleden in 2004 (in Spanje); de bajes daar zitten minstens 108 gevangenen die in de loop van 2004 gemarteld werden in gevangenissen en detentiecentra voor minderjarigen; de bajes met zijn 45% van de bajesbevolking die leidt aan mentale ziekten; 45% leidt aan hepatitis C; 30% leidst aan AIDS; de bajes dat zijn 55% van de gevangen zittende Basken die buiten Baskenland vastzitten, zoals 65% van de gevangenen afkomstig uit Cordoba zijn straf uitzit buiten Cordoba; de bajes dat zijn meer dan 3000 gevangenen die onder een 1e graads regime of in isolatie vastzitten (dat wil zeggen 20 of 22 uur per dag op de cel); de bajes dat zijn de hongerstakingen, het luchten, [las kundas] en de opstanden. De bajes dat zijn de bijna 60000 mensen die dagelijks in ons land [Spanje] vastzitten. En Xosé die wist dat, zoals ook zijn jongere broer en zijn moeder het weten, die vanwege hem net zo veel leden als hij zelf, zoals alle familieleden van gevangenen weten hoe het is. Daarom is het een menselijke plicht om nee te zeggen tegen deze machine die steeds meer en meer geweld creëert, dood zaait en lijden veroorzaakt. Daarom gedenken we vandaag Xosé Tarrio, die ons de volgende woorden naliet: "Blijf dromen opdat de strijd niet staakt, omdat strijdend leven de beste manier van leven is". Rust zacht Xosé. Dood aan de bajes! Dood aan de staat! Bewerking van een posting op de website van Editorial Klinamen ( http://www.klinamen.org), van de website van zijn steungroep ( http://www.tarrio.tk) en informatie van het Spaanse Cruz Negra Anarquista (Anarchist Black Cross, http://www.nodo50.org/federacioniberica_cna). |