| |
Grote verkiezingsfraude mogelijk gemaakt. Deel III vlo - 13.10.2003 05:52
De industrie voor stemmachines in de VS wordt gedomineerd door een klein aantal bedrijven. Hun stemcomputers zijn niet te vertrouwen. Van één bedrijf kan gesteld worden dat het zelfs ontwikkeld lijkt te zijn om fraude mogelijk te maken. "Wij bepalen hier de procedures". Bij meer dan honderd kiesdistricten in de VS zijn onregelmatigheden vastgesteld in de afgelopen jaren, vooral in de algemene verkiezingen van 2002. Dit wordt door de industrie gewijt aan incorrecte software. Een van de ergste schandalen is wel dat in één staat 3 miljoen stemmen verkeerd geteld waren. Daarnaast zijn er bewijzen dat herhaaldelijk een andere kandidaat op het schem kwam te staan, dan waarvoor gestemd was. In hoeverre zijn dit fouten in de software, zoals de industrie claimt? Recente gegevens over een klein aantal gevallen wekt vraagtekens op bij deze claim van een geprivatiseerde markt die winst voor veiligheid stelt en slecht gecontroleerd wordt. Wat uit de vorige twee delen van deze serie blijkt, is dat de mogelijkheden voor stemfraude enorm zijn. Uit gelekte memo's blijkt dat het bedrijf Diebold, dat op grote schaal stemcomputers levert, ofwel incompentent is of dat er kwaadwillendheid in het spel is (zie deel II) Diebold heeft in elk geval alle schijn tegen; ze doen alles eraan hun fouten te verhullen en de bazen van Diebold hebben nauwe betrekkingen met Republikeinse politici. In staten waar met bepaalde software van Diebold is gestemd (Florida, Georgia, California, Madison) hebben juist Republikeinse kandidaten gewonnen. Dit zijn staten die traditioneel door de Democraten werden gewonnen. In Georgia was dit een uniek verschijnsel. Voor het eerst sinds meer dan honderd jaar won de kandidaat van de Republikeinen, dit terwijl volgens opiniepeilingen juist de kandidaat van de Democraten voorop stond. Reject or Change Vote? Gelekte memo's van het bedrijf Diebold laten zien dat er wellicht met opzet de software zo gemaakt is om fraude mogelijk te maken. Of zij de enige stemcomputerbedrijf zijn, staat niet vast. Wel blijkt dat veel bedrijven hun softwareupdates installeren zonder dat de autoriteit die de software op veiligheid moet controleren, dit doet of correct doet. Bedrijven meldden simpelweg niet eens, dat hun software geupdate is. De memo's van Diebold lijken ergste vermoedens te bestigen. Wordt er met opzet software afgeleverd waarmee fraude mogelijk wordt gemaakt? In opdracht zelfs, zo lijkt het. Vanuit één kiesdistrict in Florida, Duval, werd in 2000 gevraagd of ze wellicht software konden leveren, die het mogelijk kan maken om stembiljetten die niet aan beide kanten ingevuld zijn, te weigeren en de betreffende stemmer te identificeren (dit is stemmen via een oudere manier, via een papiertje die door de machine automatisch geteld wordt). Met zo'n optie, kunnen kwaadwillenden met toegang tot de software of stemcomputer, de geleverde incorrecte stemmen veranderen zonder dat dit opvalt. In de betreffende e-mail wordt zelfs gerefereerd naar de "stomme, oudere kiezers" die het stembiljet niet begrijpen. De memo biedt perspectief op een niet onbelangrijke vraag die na de presidentsverkiezingen gesteld werd. Hoeveel stembiljetten zijn niet goed ingevuld in dit kiesdistrict? Dertig ongeveer, was het antwoord. Dat is erg weinig voor een kieswijze die voor veel mensen ingewikkeld kan zijn. Wat hier opvalt, is dat Larry Dix, hoofd van de divisie "operations", in een e-mail antwoordt: "Ga niet te ver met beloften. Kom niet met te veel updates van onze software. In California moeten we dat officieel melden". Dit schreef hij als reply op Ken Clark, hoofd van de software-ontwikkeling, die mailde: "We can do just about everything". WINvote Dit hoeft geen waterdicht bewijs te zijn voor daadwerkelijk fraude. Maar de software om een ingewikkelde stemwijze te ontwikkelen en deze te misbruiken, is niet alleen Diebold's specialiteit. Frisco uit Texas heeft ook software voor touchscreen stemcomputers (WINvote). De naam van deze divisie? "Advanced Voting Solutions". De computers hebben de vreemde eigenschap van een "fout" die twijfels oproept over de integriteit en of bekwaamheid van het bedrijf. Kiezers moeten twee keer een stem uitbrengen. Maar in plaats van dat zij een "next" button op het scherm zien verschijnen, om de volgende stem uit te brengen, zien zij op het scherm de button "enter". Het herstellen hiervan is een kwestie van een paar uur werk, maar wordt niet gedaan. In de Washington Post van 11 oktober 2003 merkt de voorzitter van de kiescommissie van de betreffende kiesdistrict van de staat Virginia, waar binnenkort verkiezingen gehouden zullen worden, droogjes op dat de kiezers zelf maar moeten beseffen dat ze op enter moeten drukken. Dit wijst in ieder geval op dezelfde soort incompetentie als andere bedrijven. Maar met de juiste software maakt die fout stemfraude zeer eenvoudig in theorie. Het is mogelijk om de stemkeuze van stemmers die vergeten om op "enter" te drukken, hun stem automatisch te veranderen. Dit werkt dan hetzelfde als het geval in Florida in het kiesdistrict Duval in 2002. Diebold heeft daar, eventueel, mogelijk gemaakt kunnen hebben om de stemmen die onvolledig zijn, niet mee te laten tellen en wellicht zelfs als stem voor de Republikeinse kandidaat automatisch te laten registreren. In een verkiezingsstrijd waar een verschil van een paar duizend stemmen de winnaar bepaalt, biedt zo'n "fout" uitkomst. Waar zou Advanced Voting Solutions dit eventueel geleerd hebben? Twee ex-topmanagers van Diebold, Howard van Pelt en Larry Ensminger, hebben promotie gemaakt. Van Pelt is directeur van Advanced Voting Solutions. Overigens is "Advanced Voting Solutions" al verder dan Diebold, die nu onder beperkt vuur ligt maar de schade heeft weten te kunnen beperken. WINvote telt stemmen via het WIFI-systeem. Met dit systeem worden de digitale stemresultaten automatisch en door de lucht van de stemhokjes naar de centrale computer gebracht. "Volledig veilig voor hackers". Als ze dezelfde soort software gebruiken als Diebold, is het volledig onbetrouwbaar. Stemresultaten kunnen met een druk op de knop veranderd worden door het bedrijf, of door anderen met connecties ermee. Geen haan die ernaar kraait en niemand die het controleert. De software en de techniek maakt dit mogelijk. Of het ook gebeurt, staat echter niet vast. Er zijn geen bewijzen, alleen aanwijzingen dat het kan. Het proces van certificering en dus goedkeuring van de software kan relatief eenvoudig omzeild worden. WIFI maakt het ook nog eens extra onbetrouwbaar. Zoals eerder in deel 1 en 2 uitgelegd, resultaten van de 1e boekhouding kunnen veranderd worden (zodra mensen niet op "enter" drukken bijvoorbeeld) en het resultaat van de twee boekhouding (uiteindelijk stemresultaat), kan zonder problemen worden veranderd. reputatie Zijn deze bedrijven die foute computers leveren, te vertrouwen? Dit is de enige vraag die een rol van betekenis speelt, zonder harde bewijzen voor fraude en zonder dat er een onafhankelijk onderzoek is geweest. Onder de gemiddelde kiezer bestaat er vooral tevredenheid, zo lijkt het. Zij vinden het stemmen makkelijker. Wel is er een terughoudenheid met betrekking tot de vraag of computers en machines in het algemeen wel vertrouwd kunnen worden, stelt de voorzitter van het kiesdistrict van de staat Virginia waar binnenkort nieuwe verkiezingen zijn. "Het woord computer gebruiken wij niet. Dat wekt argwaan bij de burgers", zegt zij nuchter. De slechte reputatie die stemcomputers hebben verkregen in zeer korte tijd in de VS, heeft weinig in de weg gelegt voor een expansie van de nieuwe markt. Deze markt voor stemcomputers zit in de lift, dankzij de grote crisis die de VS meemaakte tijdens de verkiezingen van 2000 die door Bush gewonnen zijn. Want veel stemmen die in Florida waren uitgebracht mochten toen niet meegeteld worden. Een van de oudere stemsystemen -die nog steeds gebruikt wordt overigens- maakte het mogelijk dat het onduidelijk is op wie iemand gestemd had. De regering Bush heeft nu 1,3 miljard dollar aan de deelstaten ter beschikking gesteld om zo snel mogelijk over te stappen op nieuwe stemcomputers. In 2010 moet "e-voting" de praktijk zijn overal en tijdens de 2004 presidentsverkiezingen moeten de meeste stemdistricten er gebruik van maken. In gangbare media in de VS zijn vooral juichverhalen te vinden. De stemcomputers maakt stemmen veel makkelijker en het aantal ongeldige stemmen is veel minder. De bedrijven maken grote reclame hiermee. Daarnaast hebben de bedrijven een groot p.r.-offensief in gang gezet om e-voting aan het publiek te verkopen. In ganbare media verschijnen slechts her en der angstverhalen dat uit divers onderzoek is gebleken (zie deel I) dat software van Diebold door "hackers" aangevallen kan worden. Fraude door het bedrijf zelf of betrokkenen, behoort niet tot het gangbare rijtje vragen. huurcomputers Tegenstanders van de stemcomputers zijn er wel degelijk en hoewel zij dankzij de Diebold-affaire, dat slechts in beperkte mate door serieuze media is doorgegeven, aan de winnende hand zijn -tot op zekere hoogte. Tegen de macht van de industrie kunnen zij (nog) niet op. Het netwerk van deze industrie met de andere grote bedrijven en met veel politieke leiders is enorm. De grootste fabrikanten worden door Republikeinen gesteund en veel belangenconflicten en belangenverstrengelingen zijn al vastgesteld. Tot een conclusie of beleidsverandering leidt dit niet. Wel zijn er door een of twee Democraten voorstellen gedaan en is er zo nu en dan een dissident geluid te vinden in de media. Maar ook Democraten maken geen schijn van kans, zolang de Republikeinse partij aan de touwtjes trekt. Een voorbeeld is de staat Florida, waar in de aanloop naar algemene verkiezingen van 2002 publiekelijk erkend werd dat er fouten zaten in de software. De toenmalige Secretary of State van Florida, Katherine Harris, verklaarde dat het dom zou zijn om nu nieuwe stemcomputers te komen. "Als we ze nu kopen, kopen we slechte kwaliteit". In plaats daarvan werden ze gehuurd (onder meer van Diebold). Hoewel erkend wordt dat de computers slecht functioneren, worden ze gewoon gebruikt om stemmen te tellen. Harris is tevens medeverantwoordelijk voor het ontnemen van duizenden mensen in Florida van het stemrecht in 2000. Dat is mede bepalend geweest voor het feit dat George Bush toen de verkiezingen won. Niet alleen het tellen van de stemmen is in de VS overigens geprivatiseerd. In Florida is namelijk zelfs het registreren van kiezers uitbesteed. Tienduizenden vooral arme mensen zijn toen het stemrecht ontnomen [ http://bushflash.com/gta.html]. En in 2000 was Harris ook nog eens de leider van het campagne-team voor George Bush in de staat Florida. corruptie? In Florida zijn meer verbanden tussen Republikeinen en lobbyisten voor bedrijven geconstateerd, ook van de stemcomputerindustrie. Neem Sandra Mortham, een voorganger van Katherine Harris en in 1998 "running mate" voor de broer van president George W. Bush, Jeb Bush. Dit was tijdens verkiezingen voor het gouverneurschap in de staat Florida. Tussen 1995 en 1999 was Mortham ook lobbyist voor Election Systems & Software, die qua marktaandeel groter is dan Diebold. Daarbovenop komt dat zij toen de voorzitter was van de Florida Association of Counties. Zij was dus én Republikein, én degene die bepaalt welke stemcomputers werden gebruikt, én een lobbyist voor de grootste aanbieder van de stemcomputers. Nu is ze voorzitter van een commissie die onderzoek doet naar Enron en de energiecrisis van 2002, toen in Californië alle lichten uitgingen. Het bedrijf Election Systems & Software waar Mortham voor lobbyde, heeft een goede reputatie wat betreft het tellen van de stemmen voor Republikeinen. Sinds 1998 verkopen zij touchscreen stemcomputers die geen papieren bewijzen van de stemmen leveren. Het is de gepatenteerde geheime software van dit bedrijf die de stemmen telt. Dit werd onder meer gedaan in de staat Nebraska. Election Systems & Software telde maar liefst 86 procent van alle stemmen die in Nebraska uitgebracht zijn tijdens de verkiezingen die gewonnen werden door de Republikein Chuck Hagel. Financiëel directeur tijdens de campagne voor zijn senatorverkiezingen was Michael McCarthy, eigenaar van stemmachinebedrijf Election Systems & Software en de oprichter van de McCarthy Group. Dat is een private investeringsmaatschappij die weinig bekend maakt over haar leden en investeerders. Wat wel bekend is geworden? Senator Chuck Hagel had een bijbaantje: bestuurslid bij de McCarthy Group. Hij was mede-eigenaar van hetzelfde bedrijf dat voor hem de stemmen telde. Er bestaan veel meer directe banden tussen bedrijven die stemcomputers leveren en Republikeinen. Dit zijn dus economische banden enerzijds en politieke banden anderzijds. Er zijn dus economische motieven in het spel en politieke motieven. Winst voor de een is winst voor de ander. Politieke winst is economische winst. gevangenis Vooralsnog is er een persoon in de cel beland wegens corruptie. Jerry Fowler heeft tot vijf jaar gevangenisstraf aan zijn broek gekregen. In de jaren negentig was hij verantwoordelijk namens de staat Louisiana voor de keuze welke stemmachines werden gebruikt. In een regelrecht schandaal bleek hij geld ontvangen te hebben, in ruil voor 8 miljoen dollar hogere betalingen voor stemmachines van Sequoia. Alle anderen gingen vrijuit. Het bedrijf Sequoia heeft ook banden met de Republikeinse partij en ontwikkelt net als de andere bedrijven nieuwe touchscreenstemcomputers die geen papieren bewijzen van de stemkeuze afleveren. Wat blijkt is dat ze software ontwikkeld hebben met dezelfde soort kenmerken als de software van Diebold. Je stemt voor een kandidaat van de Democratische partij en op het beeldscherm verschijnt de naam van de kandidaat van de Republikeinse partij. Dat is onder meer met video vastgelegd. En inderdaad, dit is een soort gebrek dat zou kunnen bewijzen dat het bedrijf op dezelfde simpele wijze kan frauderen zoals de software van Diebold en Advanced Elections Solutions fraude ook mogelijk maakt (dit is overigens één van de mogelijkheden voor fraude, zie ook deel II). Net als die bedrijven, heeft Sequoia nauwe banden met de Republikeinse partij. Het Britse bedrijf is privaat eigendom van Madison Dearborn, partner in de Carlyle Group. De Carlyle Group staat bekend om de netwerken van politici rond Bush sr. en de huidige ministers in de regering Bush enerzijds en private investeerders die profiteren van de militaire industrie anderzijds. encryptie Een bedrijf dat een heel bijzonder contract heeft met Sequoia, is het bedrijf met de mooie naam VoteHere. Dit bedrijf is gespecialeerd in versluiteling (cryptografie) van digitaal verkeer. VoteHere is druk bezig met lobbyen om haar software ook aan andere bedrijven te kunnen leveren. Een CEO van dit bedrijf is Admiral Bill Owens, een andere CEO Robert Gates. Daar waar Owens lid is van de Defense Policy Board en vrienden is met Dick Cheney, is Gates voormalige directeur van de CIA. Deze man is de baas van de "George Bush School of Business". Een ander stemcomputerbedrijf met betrekkingen met de Carlyle Group is de onderneming Populex, een bedrijf dat elektronische stemmachines aan de staat Illinois levert. De minister van Defensie tijdens de regering Reagon in de jaren tachtig, Frank Carlucci, is een van de vijf bestuurders van het bedrijf. Ook hij is betrokken bij de Carlyle Group. Banden tussen Republikeinen en bedrijven die de machines leveren zijn enorm. Feiten zijn nauwelijks te overzien. De huidige voorzitter van Diebold, Bob Urosevich, heeft software ontwikkeld voor Diebold (van de gelekte memo's) en was softwareontwikkelaar bij het bedrijf Election Systems & Software, het andere bedrijf met de nauwe betrekkingen met Republikeinen. Die twee bedrijven samen hebben een marktaandeel van meer dan zestig procent. De huidige CEO van Diebold is Wally O'Dell, een vriend van George W. Bush. Hij heeft 600.000 dollar beloofd aan Dick Cheney, vice-premier in de regering Bush. In een brief aan fondsenwervers in de staat Ohio, waar het bedrijf tevens gevestigd is (Ohio is een van de weinige die aanschaf van elektronische stemcomputers heeft opgeschort overigens), vermeldt hij dat zij Bush de stemmen zullen leveren. Of O'Dell nu hiermee bedoelt dat Diebold dit met stemfraude zal doen, of dat Bush met hun geld de verkiezingen kan winnen, geeft hij niet aan. "Ik heb niet het gevoel dat wij onze software door een buitenstaander zouden moeten laten controleren, en al helemaal niet voor elke verkiezing. Wij, makers van de software, zouden de procedures moeten bepalen." -- uit de gelekte memo's van Diebold. eerder gepubliceerd op http://indymedia.nl Grote verkiezingsfraude mogelijk gemaakt. Deel II 11.10.2003 03:36 - 1 aanvulling http://www.indymedia.nl/nl/2003/10/14414.shtml Grote verkiezingsfraude mogelijk gemaakt. Deel I 10.10.2003 06:15 - 3 aanvullingen http://www.indymedia.nl/nl/2003/10/14401.shtml Arnold Schwarzenegger > LA.indymedia 08.10.2003 05:27 - 17 aanvullingen http://www.indymedia.nl/nl/2003/10/14367.shtml Voor alle beweringen en feiten in dit artikel is van meerdere bronnen gebruik gemaakt. Zie voor een aantal links en een zeer goed boek waar je veel zaken terug zal vinden, de vorige posting. Zodra ik al mijn archiefmateriaal heb doorgespit, zal ik alle links hier te zijner tijd als aanvulling posten. In deel vier, die op indymedia.nl gepubliceerd zal worden, ga ik o.a. nader in op de banden met andere bedrijven en de pr-industrie. Voor informatie of details: vlo(at)ufo.xs4all(dot)nl |
Lees meer over: zonder rubriek | aanvullingen | | Correcties over Duval County | vlo - 15.10.2003 01:02
Een van de feiten in dit artikel, blijkt niet goed weergegeven te zijn. In Duval County zijn door Diebold, stembewijzen geleverd die aan beide kanten ingevuld moesten worden - dit in opdracht van de Republikeinse ambtenaar die verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen van het stemdistrict. De details van dit specifieke geval zijn niet goed weergegeven. Het gaat hier om een soort ponsjessysteem, waarbij de stemmen handmatig via een stembiljet ingeleverd worden en deze machinaal geteld worden. Dit stembewijs lijkt volgens de gelekte memo's bewust extra ingewikkeld gemaakt. In totaal zijn er 27.000 stemmen gekwalificeerd als "ongeldig" (in de gebruikte termen van de VS: undervote of overvote). Deze stemmen zijn door de machine gereject. Dat is maar liefst negen procent van alle uitgebrachte stemmen in het district en negentig keer meer dan het landelijk gemiddelde. Deze stemmen zijn niet meegeteld. Toen een medewerker van het team van Al Gore naar het kantoor belde en vroeg hoeveel stemmmen er ongeldig waren - en dus in aanmerking zou kunnen komen voor een handmatige hertelling - was het antwoord van degene die verantwoordelijk was voor dit stemdistrict, republikein John Stafford, "O, niet zo heel veel. Slechts driehonderd. Maandag krijg je het totale aantal". Dat antwoord kwam pas woensdag en te laat voor een hertelling. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er een verhouding is tussen het aantal niet meegetelde stemmen, en de oorspronkelijke sterkte van de Democraten in de betreffende stemlokalen. Wat er precies gebeurd is en hoe dit mogelijk is, kan helaas nog steeds niet bewezen worden. Een onderzoek is door Stafford in eerste instantie niet toegestaan. Een rechtszaak om de gegevens boven tafel te krijgen zou nog lopen. Meer over deze stemfraude mogelijkheden in deel 4. Naar aanleiding van de gelekte memo's trek ik de conclusie dat het met de juiste software mogelijk zou zijn om de stemkeuze te veranderen. Hoewel theoretisch inderdaad niet onmogelijk, is dit blijkbaar niet het geval geweest in Duval County, die door de Democraten gedomineerd worden. De stemmen zijn gewoon niet meegeteld. ( http://members.aol.com/SteveFJong/rant/rant05.html) Dit betekent niet dat de hypothese van stemfraude die mogelijk zou kunnen zijn en hierboven wordt uitgewerkt, zoals bij de WINvote touchscreen stemcomputers van Advanced Voting Solutions, niet meer geldt. In feite zijn er talloze manieren waarop stemfraude mogelijk is met de touchscreen computers. Hier in deel 3 is slechts één hypothetisch geval uitgewerkt vanuit een bepaalde gelijkenis die gevonden kan worden van specifieke fouten die bij diverse bedrijven heeft plaatsgevonden. In deel 2 zijn er meer voorbeelden genoemd. Deel 3 zou een iets andere opbouw en iets andere wending gehad hebben als de details over Duval correcter waren weergegeven. | |
aanvullingen | |