|
|  |
RM over Sison
Rode Morgen - 25.12.2002 15:47
Hieronder een korte reactie van de GML/Rode Morgen op de vraag waarom geen open kaart over Sison, waarom nooit iets over de zuiveringen van begin jaren negentig?
José Maria Sison was een van de oprichters van de Communistische Partij van de Filippijnen in 1968. Hij gaf vanaf het begin leiding aan de nationaal democratische strijd in zijn land. Die strijd was gericht tegen de nog bestaande grootgrondbezittersklasse, de binnenlandse kapitalisten en vooral de multinationals. Deze laatsten overheersen de Filippijnse economie. Hiertoe behoren ook Shell, Unilever, Philips en vele andere Nederlandse bedrijven.
Bijzonder is dat er ook gewapende strijd is, door het Nieuwe Volksleger (NPA). Sison zelf is in 1977 gevangen genomen en heeft bijna negen jaar onder Marcos achter de tralies gezeten. Onder Corry Aquino werd hij vrij gelaten. Toen hij in 1988 in Nederland was, werd zijn
paspoort ingetrokken en heeft hij politiek asiel aangevraagd. Daar heeft hij als vechter tegen het imperialisme alle recht op, zeker nu. Het is niet alleen de Amerikaanse druk die het tegengehouden heeft, ook de belangen van de Nederlandse monopoliebedrijven verhinderen het.
Tot zover zijn we het wel eens, maar dan de kwestie: "waarom lees ik nooit ergens iets over de zuiveringen van begin jaren negentig?"
Hierover gaat een artikel in Rode Morgen nr.6 van 13 juli 1993, blz.6 t/m 9 met de titel: "Filippijnse Kommunistische Partij versterkt zich door rektifikatie-beweging".
Daarin wordt uitgelegd dat er een grote meningenstrijd in de CPP plaatsvond. Het is noodzakelijk dat er discussie en critiek en zelfcritiek is in een marxistisch-leninistische partij, ook onder het socialisme, omdat er steeds invloed is van de kapitalistische en ook kleinburgerlijke ideeën. In de CPP was er bijvoorbeeld in de tachtiger jaren een tendens van revolutionair ongeduld, die beweerde dat de tijd rijp was voor de vorming van grotere militaire eenheden in plaats van de guerilla peletons. Zo kwam steeds meer nadruk op het militaire werk. Die grotere militaire eenheden vergden meer aanvoer van voedsel enz. Kameraden werden onttrokken aan het geduldige overtuigings-en organisatiewerk en de scholing werd verwaarloosd, juist toen er duizenden nieuwe leden in de partij stroomden.
Het Filippijnse leger benutte de nieuwe mogelijkheden om het guerillaleger grote slagen toe te brengen, waar zij de kleine guerillagroepen voordien niet aankonden. Zo ontstond een kettingreactie van verkeerde beslissingen, die de partij pas begin 90-er jaren recht gezet heeft.
In bovenstaand artikel is het goed uitgelegd, maar nog uitvoeriger zijn de twee stukken van de CPP uit 1992: "Stand for socialism, against modern revisionism" (Kies partij voor het socialisme, tegen het moderne revisionisme) en "Reaffirm our basic Principles and Rectify Errors." ("Bevestig opnieuw onze grondbeginselen en verbeter de fouten"). Beide stukken zijn als brochures (ruim 50 blz.) te verkrijgen bij de Rode Morgen en bij het NDF in Utrecht.
In feite staat er veel zelfkritiek van de CPP in die ze niet wilde verbergen. Dat er toen veel mensen uit de partij gegaan zijn heeft alles met verschillen van mening te maken. De CPP heeft zijn mening duidelijk uiteengezet.
Voor genoemd artikel en de twee brochure: mail naar  redactie@rodemorgen.nl
 E-Mail: redactie@rodemorgen.nl
|
| aanvullingen | | |
